The First Section Has a Secret

CHAPTER 15

*BEATRICE POV*
"Huhuhuhu! Besprend!"inamba ako bigla ni maxine ng yakap ng makita niya ako. Halos tumalon ako sa tuwa ng makita ko ang kadramahan ng besprend ko. Nadatnan kasi namin ni eathan ang mga kaklase namin na kumakain sa dining room."Tang-ina bess! Pinag-alala mo ako ng husto! Alam mo bang nag-alala ako sayo ng husto akala ko dika na magigising pa!"hagulhol ng iyak ni maxine habang nakayakap pa rin sa akin.

Palihim ako napangiti, ang sweet kasi ng besprend ko. Siya lang ang taong nag-alala ng husto sa akin, sobrang sweet niya dahil hindi niya ako iniwan.

"Pasensya ka na besprend. Ok na ako kaya tumigil ka na sa kadramahan mo."biro ko sa kanya habang hinahangod ang likuran niya.

"Ikaw kasi!"bumitaw ito ng yakap sa akin. Pinunasan ko naman ang luha niya sa mata para naman tumigil na siya sa pag-iyak."Salamat. Gusto mo bang kumain bess. Masarap ang niluto ni larra at mika adobong manok at baboy. Tiyak na matatakam ka pagnatikman mo ang niluto nila."sunod-sunod nitong sabi

"Ganon ba?"palihim kong sinulyapan ang mga kaklase namin. Napansin kong kulang kami, wala si alfred. Hanggang ngayon ay hindi pa rin nakakabalik sina ynna at niña wala atang pakealam ang mga kaklase ko sa dalawa naming kaklase na nawawala. Hindi man lang nila hinanap ang dalawa baka kung ano na ang nangyari sa kanilang dalawa, baka pinatay na sila ng killer."wala ata si alfred?"diko mapigilan na hindi itanong sa kanila

"Oo nga no. Asan si alfred?"natatakang tanong ni maxine."kanina ko pa napapansin na wala si alfred, wag niyong sabihin na pinatay na rin siya ng killer."dagdag nito

O_o

It means may nangyari nung makatulog ako ng matagal.

"Diba kath hinanap mo si alfred. Hindi mo ba siya nakita kanina habang hinahanap mo siya."sabi ni bithany kay kath

"Don't know kanina ko pa siya hinahanap sa mansion ngunit diko siya nakita. Nag-alala na ako na baka nasa kamay na siya ng killer."sagot ni kath kay bithany

Panibagong problema na naman 'to kailangan namin hanapin si alfred. Hindi kami pwedeng tumunganga lamang. Kailangan namin hanapin si alfred bago pa man mahuli ang lahat.

"Mamaya muna problemahin si alfred, beatrice. Mabuti pang kumain ka nalang para naman madagdagan ang lakas mo."alok ni larra sa akin

"I'm not hungry."walang gana kong sagot sa kanya

Tatlo na sa kaklase ko ang nawawala kaya panibagong problema na naman 'to. Diko alam kung saan tinago ng killer ang kanyang mga biktima, baka tinapos na sila ng killer kaya sila hindi mahanap.

"You must eat."singit bigla ni eathan

"I won't.."matigas kong sambit. Matutulog nalang ako para mawala ang problema ko sa kaklase ko, ako kasi ang namomobrelema sa tuwing nawawalan kami ng mga kaklase. Yung iba kong mga kaklase wala pakealam sa nangyayari sa paligid nila."matutulog na ako at pakihanap na lamang sila."cold kong sabi sa kanila

Tumalikod na ako at naglakad palayo sa kanila. Sa ngayon magpapahinga nalang ako sa kwarto para naman mawala ang problema ko, mas mabuting hayaan ko na lamang na patayin ang mga kaklase ko total wala rin naman pakealam ang iba ko mga kaklase. Makikisabay na lamang ako sa kanila para wala akong problema na po-pobrelemahin.