Can Apartmanı Sakinleri (Tamamlandı)

İtiraf

Merhaba Canımlar ❤ sanırım şu bir haftada bir yılda yüklediğimden fazla yeni bölüm eklemişimdir. Kendime engel olamıyorum. Sözde homeoffice çalışıyorum ama kovulmuş da olabilirim bilmiyorum 😂 neyse yeni bölümle karşınızdayım umarım beğenirsiniz 😊 ithafım burada olmayan tarihçime gelsin dün doğum günüydü. 😍🎂🎀

Keyifli okumalar..

"Tuzlu kahvemi içtim derken?" Diyerek araya giren Oğuz Muratcığım sakin olsun diye her şey yolunda bakışımı attım.

Ama o umursamadan içtiğim fincanı eline alıp telvesine parmağını daldırdı. Tadına baktıktan sonra kızlara bir bakış attı ki sormayın. Ayağa fırlayacakken dizine bastırdığım elimle oturduğu yerde kalmasını sağladım.

Katun Dilek o sıra yaptıklarına mazeret bulmuşçasına öne atıldı.

"Yenge adayımıza küçük bir espri yapalım dedik. Adettendir." Yenge adayı derken değişik bir tonlama yapması dikkatimi gasp etti. Altta kalır mıydım ben hiç?

Dilimi onaylamaz bir şekilde şaklattım.

"Cık, cık! Ağabeyin anlatırken eksik anlatmış sanırım canım görümce adayım." Bunu söylerken o kadar masum gözüküyordum ki bu salondaki kimse benim hanımefendiliğimden şüphe etmezdi. Yalnız bizimkiler bu görünüşün altında yatan hin düşüncelerden ve onları hayata geçirecek cadalozluğumdan haberdardılar. "Ben de Sivaslıyım. Bizde böyle bir adet yok. Sizinki eski köye yeni adet olsa gerek." Dedim yanıltıcı bir tebessümle. İçimden de devam ettirdim. Bir tarafınızdan element uydurmayın çakma görümceler sizi!

Emel annem hemen eliyle mutfak tarafını işaret ederek kızlara çıkışmaya başladı.

"Derhal yenisini yapıyorsunuz kahvenin. Sonra gözükmeyin gözüme. Sizinle sonra görüşeceğiz."

Gerginliği dağıtmak için bir şeyler yapmam gerekiyordu. Ortamı yumuşat Hatice, hesabını sonraya ertele. Dengeyi koru.

Demesi kolay tabi. Nasıl yapacaktım peki? Bir yanım ağır laf sokmak istiyordu. Ama gelin geleceğim aileyi de karşıma almamam lazımdı.

Şimdi elde ne vardı? Melike ile Katun Dilek candan görünüp saman altından su yürütengillerdendi. Diğer aile üyeleri göründükleri gibiydiler. Onlarda sıkıntı yoktu. Ben de hanım çizgimden kaymadan bu akşamdan sağ çıkmalıydım.

"Kahve kalsın. Gerçekten sorun yok. Anlıyorum ben. Ellerinizden öper, benim de bir erkek kardeşim var. Kızların ne hissettiklerini gayet iyi anlıyorum. Ben de kardeşime aşırı düşkünümdür." İşi şakaya vurmak için devam ettim Korkut babama dönerek. "Siz cevabı vermediniz asıl. Oğlunuzu bana veriyor musunuz? Vermiyor musunuz? Onu deyin bana." Yüzümdeki gülümsemeye şöyle bir baktıktan sonra o da çatılan kaşlarını düzeltmiş gülümsemeye başlamıştı.

Oğuz Murat'ın dönüp alık alık suratıma baktığını yüzümdeki her noktada hissetsem de asla ondan tarafa dönmedim. Korkut babam Oğuz Murat'a dönünce nefesimi tuttum.

"Ne diyorsun oğul? Senin de gönlün var mıdır?" Diye sordu. Korkut babanın başlattığım şeyi devam ettirmesi gönlümde karafil bahçesi açtırmıştı.

Komiserciğim babasına dönüp şaşkınlığı üzerinden attı bir çırpıda.

"Vermezseniz kaçarım. Ama yine de siz bilirsiniz babacığım." Verdiği cevapla herkese kahkaha attıran Oğuz Murat ortamı eski haline çevirmeyi başardı.

Ben de yüzümde açan karanfillerden nasiplensin diye komisercime döndüğümde bin wattlık gülümsemesiyle daldım gittim yüzüne.

"Ben sana varmazsam ölürüm." Diye fısıldadı kulağıma benden tarafa eğilerek.