Unseen Love (Complete)

Chapter Eleven

Jiro's POV

"A--aray...." sigaw ni Naze galing sa loob ng opisina niya. Napatakbo naman ako at nakita kong nakahandusay siya sa sahig habang iniimpit ang sakit ng tiyan niya..

"Naze... Wait... Dadalhin kita sa ospital okay." dali dali ko siyang binuhat at sinakay sa kotse. Pinatakbo ko ito ng mabilis.

"Ah..." sigaw ulit niya. Naawa ako sa kanya dahil kitang kita ko sa mukha niya ang sakit.

"Wait Naze. Malapit na tayo. Baby hold on to mommy. Wag ka dito lumabas okay." sabi ko dito. Limang minuto pa ang lumipas sa pagpapatakbo at narating na namin ang hospital. Agad-agad naman siyang dila sa delivery room.

Sampong minuto na akong naghihintay sa labas ng lumabas ang doktor.

"Doc how is she?" tanong ko. Ngumiti naman ang doctor na tila natawa pa.

"Hindi pa manganganak ngayun ang misis niyo sir. Sa isang buwan pa ang due date niya." sabi naman nito.

"What? Eh bakit sumakit ang tiyan niya? Kamusta ang baby? Ayus lang ba sila?" natatarantang tanong ko.

"They are fine Mister. Nag false alarm lang naman. Normal yan sa mga malapit ng manganak. Pero wag po kayang mag alala, okay na po sila. Pwede niyo na silang tingnan sa loob."

Pinuntahan ko siya sa loob at nakita ko siyang nakangiti. Tumingin naman siya sakin at tumawa pa ng malakas. Marahil na pansin niya sa mukha ko ang sobrang pag aalala.

"I'm sorry Jiro kung napag alala ka namin ni baby." sabi nito.

"My goodness Naze. Akala ko manganganak kana." sabi ko dito at napabungtong hininga.

"Akala ko din ee. Im sorry, halika... Hawakan mo nalang ulit tong tiyan ko kasi gumagalaw si baby. Para naman makabawi kami sayo." lumapit naman ako dito at pinatong ang kamay ko sa tiyan niya. Shes right. Gumagalaw nanaman ang baby niya. Maybe excited din itong lumabas at makita ang mommy niya.

Naze's POV

Ihinatid na ako ni Jiro sa bahay pagkalabas ko ng hospital. 3 pm niya ako tinakbo at halos mag 9 pm na nang gabi. Hindi na pumasok si Jiro ng bahay dahil baka magkainitan nanaman sila ni Vin. Pagpasok ko nakita ko siyang nanunuod ng tv sa living area.

"Sino yung naghatid sayo?" tanong nito sakin. He doesn't even give me look.

"Si... Jiro." sagot ko. I was about to step in to fully enter in the house when talks with his angry voice.

"Buntis ka pero nagagawa mo parin makipag landian hanggang ganitong oras?" Tumayo ito at hinarap ako.

"It's not what you think Vin..." sagot ko dito.

"Then what are you expecting me to think? Busy ka sa maliit mong bookstore? Na halos daig mo pa ako kung paano late umuwi?" mahina yun ngunit punong puno ng galit.
Ano ba ang kinakagalit niya? Why is he acting like he cares again. Eh halos dalawang linggo ko nga siyang hindi makausap at makita sa bahay pagkatapos niya akong halik-halikan sa garden noon. Tapos sasabihin niya, late umuwi?

"Tell me the truth Naze, Anak ba ni Jiro ang batang dinadala mo?" nabigla ako sa tinanong niya. Halos hindi ko maramdaman kung humihinga pa ba ako sa tanong niya. Napakunot pa ako ng noo trying to calm myself in his tupid question. "Tell me..."

Ulit nito na tila may pagbabanta kapag hindi ako nagsalita. Tumulo ang luha ko. Pinipigilan kong wag humikbi pero wala akong magawa. Lumapit siya sakin at hinawakan ang mga magkabilang braso ko.

"Tell me!" sigaw nito na halos mabingi ako. Umiling lang ako habang lumalakas ang pag-iyak. Diniinan pa niya ang pagkakahawak sa braso ko. Nasasaktan ako pero hindi ko yun ininda. Gusto ko nalang lamunin ako ng kinatatayuan ko.

"Please Vin...Nasasaktan ako." pilit kong tinatanggal ang kamay niya sa mga braso ko pero hindi parin siya natinag. Haggang sa marinig kong bumukas ang pinto ng bahay at nagulat nalang ako may sumuntok sa kanya. Hindi naman siya nagpaapi at gumanti ng suntok. Nakailang suntok din si Vin sa mukha ni Jiro pero tila walang balak magpaubaya si Jiro sa pagkakasuntok sa kanya. And for the second time, Jiro punch Vin's face. Lalaban pa sana si Vin pero sumigaw na ako. Hindi ko na kaya ang nakikita ko.

"Tama na!" Humawak ako sa tiyan ko. Medyo sumasakit nanaman kasi ito. Kaya napatigil ang dalawa. Tumakbo si Jiro para buhatin ako at dalhin sa sofa sa living room. Doon medyo nakahinga ako. Huminga ako ng malalim para mairelax ang sarili sa nangyayari.

"Are you okay? Huh?" nag-aalalang tanong ni Jiro. "Halika na, iaalis muna kita dito." sabi niya. Bubuhatin na sana niya ako ng pigilan ko siya.

"Jiro, umuwi ka na." utos ko sa kanya.
"No, I can't leave you here." pagpupumilit niya. Umiling lang ako.

"I'll be fine Jiro. Please just do me a favor. Umuwi kana." tumayo na ito at bago pa man siya umalis ay hinarap niya si Vin sa nakatayo sa gilid. He is looking us at naghihintay ng susunod na gagawin.

"She had her first false alarm at 3 pm so I brought her to hospital. Nothing more happened." narinig kong sabi ni Jiro bago umalis. Hinawakan ko lang ulit ang tiyan ko dahil unti-unti nang nawawala ang sakit. Maya-maya ay inabot sakin ni Vin ang isang baso ng tubig. Hindi ko yun kinuha kaya inilapag lang niya ito sa table sa harap ko. Umupo din ito sa tabi ko. Hindi siya nagsalita. Ayaw ko rin magsalita. Pinapakiramdaman lang manin kung sino ang mauuna.

"Look Naze. I'm sorry." Humogot pa ito ng hangin bago ipingpatuloy ang sasabihin.

"I---I didn't mean to hurt you... I'm sorry. If I could only know na ganun ang nangya--"

"Because you don't even give me shit of time to explain. Because all you know is just I'm that a whore, slut." sagot ko dito. Tumitig ako sa kawalan. Trying to hold back the tears going to fall. Pero wala parin akong nagawa dahil isang kurap ko palang ay tuluyan nang nalaglag ang luhang pinipigilan ko.

"Just take a rest." After what's happened ganun lang ang sasabihin niya. Im sorry, just take a rest... Damn it! Hindi ko siya tiningnan at hinayaang umalis nalang sa tabi ko. Narinig ko nalang ang pag saran g pintuan sa mini office niya.