Unseen Love (Complete)

Chapter fourteen

Naze's POV

I texted him to buy me pizza. Kaya na excite akong lumingon nung marinig ko ang tanong niya galing sa likuran ko. Pero na-dissapoint ako dahil wala siyang bitbit. Kaya pinatay ko na muna ang tawag ni Bella at hindi na nagpaalam. Pumunta ako garden pero sinundan pala ako. Nagulat pa ako nang yakapin niya ako mula sa likuran. Pero mas nangibabaw ang paghahanap ko ng pizza dahil gutom na din ako kaya tinanong ko siya pero parang di niya alam. Tinanggal ko ang pagkakayakap niya at pumasok muli sa loob.

"Naze, naiwan ko ang phone ko. How can I read your text? Ayan oh." naiirita nitong sabi at itinuro kong nasaan ang phone niya. Nakita ko naman ito sa table kung saan niya kinuha ang susi ng kotse kanina.

"Okay." tipid kong sagot dito. Naisip kong pumunta nalang ng kusina para magluto ng makakain. Gutom na talaga kami ni baby ee. Hinanda ko na yung lulutuin ko galing sa ref ng nakita ko siyang magsuot ng apron.

"Let me do It." sabi nito at inagaw at kutsilyo sakin na gagamitin ko sana panghiwa ng sibuyas.

"You sure?" mapang asar kong tanong dito. If I could remember, hindi siya marunong magluto.

"No." he answered. "But you are going to teach me. You're my teacher for cooking today." sinimulan na nitong balatan ang sibuyas at hiwain. Inilabas ko naman sa ref yung chicken meat. Na slice na yun kaya di na niya problema. Baka kapag hindi pa slice yun tadtad na ang kamay niya. Pagbalat at paghiwa palang ng sibuyas nakakatakot na. Ipina slice ko din sa kanya yung carots.

"I'm done. What's next?” Tanong nito. Mmm, parang seryoso naman talaga itong matuto sa pagluluto. Naka focus ee.

"Put the seasoning here." inilagay naman nito ang bawang at sibuyas sa kalan. Ibinigay ko sa kanya ang sandok. Ako na nag naglagay ng karne doon. We are still cooking at halos 30 minutes na.  Natawa lang ako dahil dalawang beses na ata siyang napaso. Pumunta ako ng kwarto para kumuha ng t-shirt at bimpo. Ibinigay ko sa kanya to para sana punasan ang pawis niya sa mukha.

"I can't." sabi neto. Tiningnan ko namn yung dalawang kamay. Madumi nga ito. Kaya ako na ang pumunas ng pawis sa mukha niya. "What about my back? Pawis na pawis din oh." tumalikod siya. Tinaas ko naman ang damit niya para mapunasan ang likod nito. Pinupunasan ko palang ito at  Bigla siyang humarap sakin at ninakawan ako ng halik sa labi. Tinulak ko siya at inilagay na ang bimpo sa balikat niya.

"Ikaw na magpunas sa sarili mo!" tinalikuran ko siya at umupo na sa side ng dining table.  Humalakhak naman ito ng malakas.

"Why? I just get my reward for cooking. Masama ba?" Tiningnan pa ako nito na parang nangpipikon.

"Who told you na may reward ka. Ni hindi ka pa nga tapos jan gutom na ako. 30 minutes kana jan." sita ko naman sa kaniya at inirapan.

"Okay, it's almost done. Five minutes." habang hinihintay ang five minutes, inayos niya ang kalat sa lamesa, naghugas na ng kamay at tinanggal ang apron. Tumayo naman na ako at iniabot ang t-shirt na kinuha ko pamalit niya. Ngumisi pa ito bago inabot.

"Do I need this? Pati ata yung niluluto ko di mo na kailangan ee. I just take off my shirt and you can eat me anytime here" tinanggal na nga nito ang tshirt niya mas lalo pang lumapit sakin hanggang maidikit ang tiyan ko sa katawan niya.

"Vin, would you please put your shirt. At yung niluluto mo baka masunog na." pang-iiba ko ng attention. Agad naman siyang tumalikod at pinatay ang stove. Humogot ako ng hininga sa ginawa niya. Ata ako ang pagpapawisan neto...
And after more than 30 minutes of cooking, natapis din. Kumakain ako ng marinig kong magsalita si Vin.

"How does it taste?" tanong neto.
"Not bad for the first timer." sagot ko. It's true. Sakto lang siya. Maybe he’s good in cooking pero tamad lang siya magluto.
"Really, so... What's my reward for this?" pilyong tanong niya. Tiningnan ko siya. Hinihintay niya ata ang sagot ko.