𝑳𝒐𝒗𝒆 - 𝑯𝒂𝒕𝒆 𝑹𝒆𝒍𝒂𝒕𝒊𝒐𝒏𝒔𝒉𝒊𝒑 [ Hiatus ]

Part - 19

[Unicode]

"မောင်အကျင့်မကောင်းဘူး အီး ဟီး~~~"

"Baby ရာ....မောင်ဘာလုပ်လို့လဲ"

"အရပ်ကတို့ရေ...လာကြည့်ပါဦး ကောင်းကြသေးရဲ့လားလို့...သူလုပ်ပြီး သူမသိဘူးတဲ့ ဗြဲ~~~"

"Baby ရယ် မငိုပါနဲ့ကွာ....baby ငိုရင်.."

"Baby ငိုရင် ကိုယ့်ရင်တွေပူတယ်...နေလို့ထိုင်လို့မရဘူး...ကိုယ့်ရင်ထဲကမကောင်းဘူး...ဒါတွေရိုးနေပြီး Park Chan Yeol shi"

ပြောလက်စ စကားကိုဖြတ်ပြောသွားတဲ့ baby ကြောင့် ငပတ်တို့ ပါးစပ်အဟောင်းသားကျန်ခဲ့သည်....

"အဲ့နားတင် ပါးစပ်ကြီးဟပြီးနေလိုက်တော့...ယင်ကောင်လည်းဝင်ဥသွားဦးမယ်...တကယ်ဘဲ တစ်ခါလာ ဂျင်းတွေ ငရုတ်သီးတွေ ဇွတ်ကျွေးနေတာ....စားရလွန်းလို့ ခင်ဗျားအလုံးတွေ အလွတ်ရတယ် မောင်စုတ်မောင်ပြတ်ရဲ့!"

"ဘာအလုံး...!"

"စကားလုံးကိုပြောတာ!! နှာဘူးကြီး ဒါလောက်တွေးနေတာ..ကဲဟယ်! ကဲဟယ်!"

လက်သီးဆုပ်လေးတွေနဲ့ ထုရိုက်နေတဲ့ baby လေးကို ဖမ်းချုပ်ပြီး

"Baby ကမှ ရှင်းအောင်မပြောတာ...ကိုယ်ကဘယ်သိမလဲလို့"

"မောင်ကွာ! ဝေ့လည်ကြောင်ပတ်လုပ်မနေနဲ့! မောင်လုပ်ထားတာ ကျွန်တော့်နှုတ်ခမ်းကြီး ဖူးယောင်နေပြီ!"

"အဲ့ဒါ baby ဘဲ ပွက်ချိတ်ကိုက်တယ်ဆိုလို့လေ"

"ပွက်ချိတ်ကိုက်တာနည်းနည်း ခင်ဗျားကိုက်တာများများ! ဟွန့်!"

"အဲ့ဒါကတော့ ကိုယ်နည်းနည်းအားပါသွားတာ...baby နှုတ်ခမ်းလေးက.."

"baby နှုတ်ခမ်းလေးကချိုလို့...အိစက်နေလို့...candy လေးလိုဘဲ...လာဦးမှာမလား အဲ့ဂျင်းစကားတွေဘဲ!"

"ဟာ....baby ရာ ရိုမဆန်တတ်လိုက်တာ...ရိုရမယ့်နေ့မှာကွာ..."

နှုတ်ခမ်းကြီးထော်ပြီးကောက်ပြန်ပြီ....မောင်ဆိုတာလေ...တကယ်ဘဲ ကိုယ်ကကောက်ရမယ်မရှိဘူး...သူကဘဲ ကောက်နေတာ...

နေဦး...မှတ်လောက်သားလောက်အောင် ‌‌ဆုံးမပစ်ဦးမယ်....

"အဲ့ဒါကောက်တာလား"