Kemal Karaman kendi halinde bir mimardı. Aşık olacağını pek düşünmüyordu.Yıllar önce eşini şehit vermiş dul bir kadın olan Sezen Güler ile karşılaşana kadar bundan oldukça emindi. Onlar kalplerine düşen koru keşfedip birlikte biz olmayı başarabilece...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sezen kahkaha atarak yanında Canan'a güldü. "Ne yaptı dedin?"
"Köpekten kaçtı. Kemal köpeklerden çok korkardı."
Ailecek pikniğe gelmişlerdi. Geçtikleri haftalar da Canan'ın düğünü olmuştu. Şimdi Karaman ailesi hep birlikte piknik yapıyordu. Kemal ve Hasan mangalın başındayken Turan onlarla sohbet ediyordu. Emel anne ve Nihat baba ise oturmuş evlatlarını izliyorlardı. Bir şey yapmalarına izin yoktu.
Hasan'ın eşi Burcu oturduğu yerden salatayı hazırladı. Genç kadın hamile olduğu için başka iş yapmasına izin verilmiyordu. Hasan bu konuda oldukça titizdi.
"Abla." diyerek genç kadını uyaran Kemal ablasına kötü bakışlarını yollamaya başladı. Nedense Sezen'e hep utanç verici anılarını anlatıyordu. Neden hiç başarı dolu hikayelerini anlatmıyordu. Karısının onu korkak olarak bilmesini istemiyordu. Çocukken herkes köpekten korkardı.
"Ay öf ne var?"
Kemal ablasına kısasa kısas yapmaya karar verdi. "Enişte ablam çocukken ne yapardı biliyor musun?"
"Kemal!" diyen Canan'ın sesiyle sırıtan genç adam "Ne yapardı?" diye soran Turan'a cevap verdi.
Kemal "Geceleri süt içtikten sonra-" derken Canan çoktan kardeşinin yanına gelmiş ve onun ağzını kapatmıştı.
"Hiçbir şey yapmazdım hayatım dinleme sen onu."diyerek Turan'ın önüne dönmesini bekledi. Ardından kardeşine kötü bakışlarını attı. Tamam Kemal daha fazla ileri gitmeyecekti. Sadece biraz eğlenmek istemişti. Bazen bu ikisi çocuk gibi oluyorlardı. Hasan her zaman daha olgun bir çocuk olmuştu.
Kemal tavukları pişirirken, Hasan soğan, biber, domates közledi. Az sonra pişen etleri tabağa koyan Kemal diğerlerinin yemek yemesini bekledi. Sezen hızlıca bir ekmeğin arasına pişen etlerden ve salatadan koydu. Eşinin aç kalmasına dayanamazdı. Oturduğu yerden kalkıp Kemal'in yanına gelip çömeldi. Kocasına yaptığı ekmeği uzattı.
Genç adam gözleriyle eşine teşekkür edip ekmeği eline aldı. Sezen'i her zaman onu düşünürdü. İyi bir eşti. Aynı zamanda dosttu. Karı kocanın her şeyden önce iyi birer dost olması gerektiğini düşünüyordu. Dostlukları da evlilikleri gibi güzel ilerliyordu. Pikniğe gelmeden önce düzenli olarak yaptıkları şekilde Murat'ın mezarına uğramışlardı.
Sezen'in yine hüzünlü gözlerini görmüştü fakat şimdi gözlerinin içinin güldüğünü görmek onu da bir ayrı mutlu etmişti. Bir eş olarak yegane amacı karısını mutlu etmekti.
Ekmeğini afiyetle yiyen Kemal iyice terledi. Üstü başı da is kokmaya devam etti. "Şimdi şurada ip atlamak isterdim." dedi Burcu üzgün bir şekilde.
"Bu halinle mi hayatım?" diyen Hasan eşine hamile olduğunu yeniden hatırlattı. Burcu bunu bazen unutuyora benziyordu.
"Evet ya ne güzel olurdu." dedi Canan yengesine hak verdi.
