Kemal Karaman kendi halinde bir mimardı. Aşık olacağını pek düşünmüyordu.Yıllar önce eşini şehit vermiş dul bir kadın olan Sezen Güler ile karşılaşana kadar bundan oldukça emindi. Onlar kalplerine düşen koru keşfedip birlikte biz olmayı başarabilece...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Derya aklına gelen anısını bir kenara itmeye çalışsa da bir türlü bunu beceremiyordu. Serkan'ın evlenme teklifi edişi hala aklındaydı. Sezen'e olanları hemen ertesi gün anlatsa da heyecanı, mutluluğu geçmiyordu. Gerçekten ona aşık olmaya başlıyor olmalıydı.
"Dünyadan Deryaya." diyen Sezen ile kendine gelen kadın daldığı düşüncelerden sıyrıldı. "Dalmışım."
"Farkındayım. Serkanlı hayaller mi kuruyordun?" dedi Sezen sırıtarak.
Derya telaşla "O da nereden çıktı?" dedi. Fakat Sezen onu anlamıştı. Konuyu daha fazla uzatmadan az kalan işlerine döndüler. Sezen de zamanında Derya gibi hissetmişti. Tatlı bir telaş yaşamıştı. Şimdi o hislerden eser yoktu. Yeniden yaşamayı isterdi. İnsan hayatı boyunca sevgiye muhtaç oluyordu. Birkaç haftadır yoğunlukta eşinin mezarına ziyarete gidememişti. Yarın gitmeliydi. Murat onu bekliyor olmalıydı.
Saat hızla geçip işleri bugünlük bitince Sezen ceketini giyip atkısını sıkıca boynuna sardı. Derya da aynı onun gibi giyinip kuşanmıştı. "Yarın görüşürüz güzelim." diyen Sezen, Derya ile vedalaştı.
Eve gitmeden önce kitapçısına gidip kitap alacaktı. Aklında birkaç kitap vardı. Hem bir süredir uğramamıştı.
Caddede uzun bir süre yürüyen kadın kızaran burnu ve üşüyen yanaklarını atkısıyla sakladı. Hava çok soğuktu. En sonunda kitapçısına gelince kendini içeriye atıp kapıyı kapattı. Berkay etrafta görünmüyordu.
Atkısını biraz gevşeten kadın boş kitapçıda ilerleyip kendisinin özellikle sevdiği kitapların bulunduğu kısma geldi. Üst raflara yeni basım kitapların geldiğini görünce kitaplara uzanmaya çalıştı. Ancak 1.70 boyuyla oraya uzanması imkansızdı.
İç çeken genç kadın etrafa bakınmaya başladı. Bir tabure ya da merdiven olmalıydı. En sonunda "Berkay!" diyen Sezen kitapların arasında ilerlemeye başladı.
O sırada kitapçıya başka biri daha gelmişti. Bunu biliyordu çünkü kapıdaki zil gelen biri olduğunu anlatıyordu. Üst kattan "Geliyorum abla!" diyen sesle Sezen eski yerine geri döndü. Ela gözlerini kitaplara dikti.
Kitaplara yeniden uzanmak için hamlede bulunduğu sırada hemen yan tarafından uzanan uzun bir kolla ayakları üzerinde yükselmeyi bıraktı. Yan tarafa doğru bakıp kurtarıcısına merakla bakmaya başladı.
Kemal gülümseyerek kadına istediği kitabı uzatırken Sezen şaşkınlıkla kitabı eline aldı. "Ne yapıyorsun burada?" dedi Sezen sessiz bir ses tonuyla. Kemal bugün oldukça sıradandı. Aslında her zamanki gibiydi fakat birden gözüne bir başka görünmüştü.
"Kitap almaya geldim."
"Gerçekten tesadüfün böylesi de oluyormuş."
"O kitap çok güzeldir tavsiye ederim." dedi Kemal. Kitabı okumuştu. Yeni basımlarının gelmesi de iyi olmuştu.
