Kemal Karaman kendi halinde bir mimardı. Aşık olacağını pek düşünmüyordu.Yıllar önce eşini şehit vermiş dul bir kadın olan Sezen Güler ile karşılaşana kadar bundan oldukça emindi. Onlar kalplerine düşen koru keşfedip birlikte biz olmayı başarabilece...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kemal ıslık çalarak arabasının önüne yaslanmış bekliyordu. Yoldan geçip ona selam verenlere selam veriyordu. Tüm mahalle kısa sürede Sezen ile olan ilişkisini öğrenmişti. Aradan geçen haftalar boyunca Sezen ile çok güzel zaman geçirmişlerdi. Aileleri de ilişkilerini bildikleri için sevgililik süreçlerini çok uzatmak istemiyorlardı. Açıkçası zaten anlaştıkları aradan geçen aylar boyunca belli olan bir şeydi. Yakında düzgün bir şekilde sevdiğini babasından isteyeceklerdi.
Şu sıralar ev aramakla meşgullerdi. Düzgün bir ev bulup kiralamak istiyorlardı. Böylelikle evlilik için büyük bir adım atmış olacaklardı. Sezen apartmanın içinden süzülüp yanına geldiğinde adam hareketlendi. "Günüm ne güzel şenlendi." diyen Kemal, sözlüsüne arabanın kapısını açtı. Sezen arabaya binip gülümserken genç adam koşarak kendi tarafına geçti.
Şoför koltuğuna oturup önceden anlaştığı emlakçıdan aldığı adrese baktı. Emlakçı ile orada buluşacaklardı. "Umarım bugün istediğimiz gibi bir ev bulabiliriz."
"İnşallah."
Arabayı çalıştıran adam camdan süzülen ilkbaharın hafif esintisini hissediyordu. Burnuna gelen çiçek kokusu ise Sezen'e ait olmalıydı. Kalbinin narin çiçeği.
İki aileye de yakın bir ev istedikleri için eve olan mesafe fazla değildi. Bu yüzden verilen adrese çabuk gelmişlerdi. Arabadan inen çift el ele tutuşurken apartman kapısındaki emlakçı onlara selam verdi.
"Hoş geldiniz efendim. Bugünkü evi beğeneceğinize çok ama çok eminim."
"İnşallah Ilgaz Bey." desi Kemal.
"Ev üçüncü katta. Asansör mevcut. İstediğiniz gibi 3+1."
"Çok güzel."
Asansöre binen çift üçüncü kata çıktı. Ardından boş daire Ilgaz Bey tarafından açıldı. Genç çift boş eve girip gezmeye başladı. Salon için düşünülen yer oldukça genişti. Güneşi de bolca alıyordu. Yatak odası da oldukça ferahtı. Mutfak normalden küçüktü. Banyo ve tuvalette bakımlıydı. Şimdiye kadar ki en iyi evdi.
"Ev yedi yıllık, 120 metrekare. Kira ücreti de sizin için oldukça makul bir fiyat. 1000 lira. Birde ev merkezi ısıtma sistemli. Ev sahibi normalde burasını oğlu için ayırmış fakat oğlu yakın zamanda vefat etti."
"Allah rahmet eylesin." dedi Sezen.
"Ne dersiniz peki?" Ilgaz Bey mutlu bir şekilde çifte bakıyordu.
"Biraz konuşmamıza izin verin lütfen." dedi Kemal. Ilgaz Bey çifti yalnız bıraktı.
Sezen boş geniş odalardan birine girdi. "Burayı çocuk odası yaparız." dedi genç kadın gülümseyerek.
Kemal onu onayladı. "Çocukların odası diyecektin herhalde hayatım."
"Evet çocukların odası." dedi genç kadın gülümseyerek kendi kendini düzeltti.
