Kemal Karaman kendi halinde bir mimardı. Aşık olacağını pek düşünmüyordu.Yıllar önce eşini şehit vermiş dul bir kadın olan Sezen Güler ile karşılaşana kadar bundan oldukça emindi. Onlar kalplerine düşen koru keşfedip birlikte biz olmayı başarabilece...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sezen kayınvalidesinin yanında oturup kendisine verilen tabaktakileri yemeye çalıştı. Emel Hanım oldukça mutlu bir şekilde sohbet ediyordu. Sezen sohbete pek dahil olmasa da kadını izlemek bile yetiyordu.
Misafirlerin çoğunu tanısa da bazılarını tanımıyordu. "Eh Emel artık senden iyisi yok. Çocukların okudu hepsi evlendi. Maşallah maşallah." diyen Huriye Hanım'a gülen Emel Hanım "Öyle Huriye. Allah herkese nasip etsin." dedi.
Sezen çayını yudumlarken yanındaki Huriye teyzenin gelini ile biraz konuşmaya başladı. Kadın ondan büyüktü ve iki çocuğu vardı. Yine ortak konuşacak noktalar bulabiliyorlardı.
O sıralarda Kemal işleriyle meşguldü. Arkadaşlarıyla birlikte çizimleri gözden geçirmişlerdi. Önceden çizdikleri çizimlere göre yapılan evleri gezmeye başlamışlardı. Şu an gezdikleri ev tam da çizdiği şekildeydi. Güzel lüks bir ev olmuştu.
"Alıcılar bu evleri çok beğendiler. Bir hafta içerisinde tüm daireler satıldı." diyen iş veren Kerem Bey ile üç adam da şaşırdı.
Özellikle Kemal oldukça şaşırmıştı. "Gerçekten mi?"
"Evet. Oldukça iyi bir başarıya imza attık." dedi Kerem Bey.
Kemal başını olumluca sallayıp etrafa bakınmaya başladı. Berat ve Serkan diğer dairelere bakmak için yanlarından ayrılırlarken Kerem Bey ve o baş başa kaldı.
Adamla birlikte ilerlerken "Kemal Bey biliyorsunuz ben şirketin Ankara'daki temsilcisiyim." diyen Kerem Bey'e baktı. Evet bunu elbette biliyordu. Adam neden bunu durduk yere söylemişti?
"Evet Kerem Bey."
"Şirketimizin sahibi Yasin Bey sizinle bir konuyu görüşmemi benden istedi." diyen adam Kemal'in biraz daha ilgisini çekmeye başladı.
"Elbette konuşalım."
"Kemal Bey evin satış rakamları ve süresi gerçekten bizim için iyi bir başarı. Yasin Bey aslında sizi İstanbul'daki şirketinde görmeyi çok istediğini sizi şirketin başmimarı yapmak istediğini iletmemi söyledi." dedi Kerem Bey.
Genç adam oldukça şaşırmıştı. Başmimar mı? O kadar tecrübeli olduğunu sanmıyordu. Sadece iyi bir çizim yapmıştı. "Ben mi? Peki arkadaşlarım?"
"Bildiğim kadarıyla bu evin çizimleri size ait."
Kemal başını olumluca salladı. Şu an bir iş teklifi almıştı. Başmimarlık çok iyi bir fırsattı fakat aklına takılan birçok şey vardı. "Ben ne diyeceğimi bilemiyorum."
"Hemen cevap vermenize gerek yok. Lütfen bir süre düşünün. Yasin Bey'in size çizimi size ait olan istediğiniz herhangi bir daireyi vereceğini de unutmadan söyleyeyim."
Kemal ne diyeceğini bilmiyordu. Evet çok iyi bir teklifti. Hatta çok çok iyiydi ama ya arkadaşları? Bu yola üçü birlikte çıkmışlardı. Peki ailesi ve Sezen? Ve tecrübesizliği? Başmimarlık ulaşabileceği en üst noktaydı. Bu noktaya gelişi tek bir çizimi ile olabilir miydi?
