Chapter 3- Paalam, Matalik Kong Kaibigan

20 0 0
                                    

Nung umagang din na yun.. Pumunta si Hector sa kamag anak ni Roberto at tumulong sa pagpapaburol sa mag-asawa. Tuwang tuwa ang mga kamag anak nila dahil ngayon na lamang uli nakita si hector...

Hector: Babalik nalang po ako 'Nay.. may asikasuhin din ho kasi ako sa kumpanya...
Nanay ni Roberto: Salamat ha.. Bukas, maibuburol na sila..
At niyakap ni Hector ang nanay ng kanyang matalik na kaibigan na si Roberto... At umalis..

Itinago ng mga tauhan ni Hector ang bata at pansamantalang iniwan sa kanila habang hindi pa naililibing ang mga labi nila Roberto at Elena.

Umaga ng Lunes umalis at pumunta sila Irish at Hector sa probinsya nila Roberto.. At nakitang nakaburol na ito...
Umiyak si Hector kasama si Irish..
Sa huling araw ng burol nila Roberto at Elena. Nagkaroon sila rito ng Eulogy

Nanay ni Roberto: talagang napakabuti nito ni Roberto.. Lumaki siyang magalang at masunurin maski pagiging Beterinaryo niya ay ako lamang ang nagpumilit sa kanya dahil ang gusto niya talaga ay pulis.. Ang apo kong si Hannah ay hahanapin namin... Alam kong buhay pa siya..

Umiiyak ng labis ang ina ni Roberto..
Maraming tao ang nagbigay ng kanilang Eulogy kay Roberto at Elena.. At sa huli si Hector ay nagsalita..

Hector: Para po pala sa mga hindi nakakakilala sa akin.. Ako po ang matalik na KAIBIGAN ni Roberto... Nakakalungkot lamang po na ganito ang nangyari...

Umiyak iyak si Hector.... At lahat naman ng tao doon ay napaiyak rin dahil kita sa mukha ni Hector ang labis na pagkalungkot..

Hector: sana nga lang kinumusta ko si Roberto bago nangyare itong insidente... Upang maiwasan ito.. Marami pa kaming pangarap na dalawa..

At nagpanggap siyang hindi na niya kaya.. Kaya tinapos na niya ang kanyang eulogy...
Nagkaroon ng funeral service sa burol ni Roberto at Elena..

Sabado ng Umaga ang libing nilang mag-asawa... nagkaroon ng Service at huling viewing sa mag-asawa... Naghagis sila ng mga bulaklak at nagpalipad ng mga lobo. Punung puno ng paghihinagpis at iyak ang paligid..

FLASHBACK** sa eulogy ni Hector kinausap niya ang kanyang kaibigan at nakaharap ito sa ataul...
Hector: Roberto... Patawarin mo ko.. Kung sana nagkausap tayo hindi mangyayari ito... Ikaw ang taong nandyan palagi sa aking tabi mula noon.. Ngunit sa iyong kamatayan... Wala man lang ako sa iyong tabi... Patawarin mo ako... At paalam.. Matalik kong Kaibigan...

Bumalik muli sa hinaharap..***

Nagbigay sila Hector ng sobre at laman non ay pera pantulong sa pamilya.. Labis ang pasasalamat nila kay Hector bilang matalik na kaibigan ni Roberto..
Nagpaalam sila Hector at umalis na.

Itutuloy....

Sa Likod Ng Mga LihimTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon