KARLA
Uzun uzun konuştuktan sonra herkes aynı konuda hem fikir oldu. Yonaşi bütün bir konuşma boyunca beni yok saymış, Sava ise onun yarattığı soğukluğu kapatmaya çalışmıştı. Sanırım bunu ne Timi ne de Romi fark etmişti.
Yaptığımız plana göre Stori'yi eve çağıracaktım, ona Romi ile ilgili bir şeyler danışacağımı söyleyecekim. Aksi takdirde ev yerine dışarıda buluşmak isteyeceğini biliyordum. İlk önce Romi sonradan da Timi bize katılacaktı.
Evin içinde volta atarken bir yandan da saate bakıyordum. Kendimi hazırlıyordum. Camları sonuna kadar açmış, soğuğun beni kendime getirmesini bekliyordum. Stori'nin tarafında olduğumu hissettirecektim. Tabii ki bu bir yalandı. Esen rüzgar soğuk havayı suratıma çarparken bile yanıyordum. Umarım Stori bugün beni bir kere daha hayal kırıklığına uğratmazdı.
Zil çaldığında camı kapatıp yavaş adımlarla kapıya yöneldim. Açmadan önce derin bir nefes alıp yüzüme gülümsememi yapıştırdım.
"Heyy, selammm. Bak neler aldım." Elindeki torbaları gösteriyordu. Yarım saat sonra da böyle mutlu olacak mıydı merak etmiştim.
"Selam. Geçsene içeri, ne gerek vardı bu kadar şeye? Yoksa yatıya mı kalacaksın?" dedim elinden torbaları alırken. Bu geceden sonra bir daha görüşür müydük bilmiyorum.
"Yok yahu. Biraz da teşekkür icabı. Ee ne anlatacaksın? Meraktan çıldırıyorum." Kendini koltuklardan birine atmıştı ve yanını göstererek "Otur hadi bırak ya şu poşetleri sonra hallederiz."
"Azıcık daha dayan Stori. Şunları mutfağa bırakıp geliyorum. Sen ne alırsın? Çay, kahve?" Poşetler düşündüğümden ağırdı.
"Şarap içmeyecek miyiz? Hadi ama sevgili sorunları eşittir şarap. Bu keyfi elimden alamazsın." Salondan kalkıp yanıma gelmişti. Alkol almasını istemiyordum. İşleri çirkinleştirebilirdi.
"Bugün içmesek havamda değilim çok." Bakışlarımı kaçırdım.
"Hadi ya durumlar o kadar ciddi mi? Ne oldu anlatsana." Meraklı bakışları yüzümde ipucu ararcasına geziniyordu. Gözlerinin parıltısı bir an sanki bir sorunum olmasından mutluymuş gibi hissetmeme sebep olmuştu. Sanırım ona karşı artık çok önyargılıydım. Bildiğimi bilmiyordu, benim kötülüğümü istemesi için bir sebebi yoktu. Peki ya öğrendikten sonra isteyecek miydi?
Dudağımı ısırdıktan sonra daha önceden düşündüğüm şeyleri, birkaç hafta önce, daha ilişkimizin başında olan olayı söyledim. "Romi çok ilgisiz. Yani geçen arkadaşlarının yanında bana sanki oraya zorla gelmişim gibi davrandı." Bir taşla iki kuş. Kendi çözülmemiş sorunlarım hakkında da fikir alabilirdim.
"Hıı... Nerdeydiniz ki?" Yüzünü manikürlü eline yaslamıştı.
"Evlerinde."
"Şaşırdım. Partilerde ve Jungkook'la yemek yediğimizde rahattı halbuki." O yemekte sadece Jungkook yoktu Stori. İstemeden de olsa sinirlenmiştim. Ama belli etmeden onaylamak için kafamı salladım.
"Ben de anlamadım. Her şey yolundaydı, ta ki onlar gelene kadar. Ama bu olay partilerden önce oldu. Son zamanlarda zaten evlerine gitmedim." Sondaki ufacık yalandan bir şey olmazdı.
"Aaa bir dakika. Başta yalnız mıydınız?" Kahkaha atmaya başladı.
"Evet, neden ki?" Gerçekten şaşkındım.
"Kızım saf mısın? Tamam dur. Şimdi siz öncesinde oynaşıyor muydunuz?"
"O ne demek be öyle." Söylediklerim onu daha da güldürüyordu. Bir elini tezgaha dayamış diğer elini de beline koymuştu.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gölgelerdeki Sessizlik
FanficKarla Kore'deki müzik sektörünün zorluklarıyla mücadele eden bir idol. Birçok kez başarısızlıklarla yüzleşen Karla'nin başarılı insanların gölgesindeki çığlıklarını kimse duymazken hayati yavaş yavaş değişmeye başlamıştır. Yakın arkadaşlarından biri...