Gölgelerdeki Sessizlik

Bölüm 24 - Li/ove the Moment

ROMİ

Kapıdan içeri girdiğimde gündüz olmasına rağmen içerisinin loş olması gözlerimi kısmama neden olmuştu, barın açılış gecesi olduğu gibi. Etrafımda bana gülücükler atan üstü yarı çıplak kızlara gülümseyip mekanın bar kısmına doğru yürüdüm. Barmenden bir viski istedikten sonra beklemeye başladım. Onun beni bulacağını biliyordum.

Viskimi ağır ağır yudumlarken sırtımda bir el hissettim. "Aa Romi, seni görmek ne büyük sürpriz. Uzun zaman oldu doğrusu."

"Merhaba, Mikeal." Yanımdaki tabureyi çekip oturdu.

"Bu saatte gelmen beni şaşırttı doğrusu." Sonra barmene dönerek bir viski de kendisine söyledi.

"Ben de şaşkınım." Gerçekten de öyleydim. İlk defa bu kadar bağlanmıştım. O günden beri buraya gelmemek için kendimi zor tutuyordum çünkü hayatımda önemsediğim bir kadın vardı.

"Kötü bir süreç sanırım. Ha?" Düşünceli gibi gözüküyordu ama tek umurunda olan şeyin para olduğunu biliyordum. Cevap vermek yerine viskimin geri kalanını tek bir lokmada içtim. "O zaman sana diyebilirim ki elimde muhteşem bir parça var. Hatta şu ana kadar buradakilerin en iyisi. İstersen sen odaya geç hemen göndereyim." Kafamı olumsuz bir şekilde salladım.

"Hayır. Ben en iyisini istemiyorum. Onu istiyorum." Sesimin sert çıkması onu şaşırtmıştı. Ellerini teslim olur gibi kaldırdı. "Peki peki sen ne istersen. Geçen günkü odaya geçebilirsin. Ödemeyi her zamanki gibi işlemden sonra alacağım." Kafamı sallayarak tanıdık siyah odaya doğru yürüdüm. Mikeal'in eline çok büyük koz vermiştim. Bunun Karla'da yaratacağı hayal kırıklığını düşünmek bile istemiyordum.

Odaya girip beklemeye başladım. Kapı açıldığında heyecandan nefesim kesilmişti. Sonrasında olacaklar umurumda bile değildi. Şu an çok mutluydum.

***

Saatler sonra telefonuma baktığımda beş mesaj ve cevapsız aramalar vardı. Biri Karla'dan diğeri bilinmeyen numaradandı.

Senden hoşlanmıyorum senin de benden haz etmediğini biliyorum. Mikeal'in oradaymışsın yine. Bana düşmez ama bugün birinci ayınız ve senin için hazırlanıyor. Onu hayal kırıklığına uğratma. -Bilinmeyen numara

S*ktir daha şimdiden bir ay mı olmuş? Şu velete borçlanmıştım ama yine de bu kadar hayatıma karışıyor olması beni sinir etmişti.

KARLA

Görünüşü iştahınızı alıp kaçabilecek kadar kötü olan bir yemeğin bu kadar lezzetli olmasına şaşırmıştım. Ama bunu asla ona söylemeyecektim. Meraklı bakışları yorumumu beklerken bense ağzımda olabildiğince çiğniyordum. Onu çıldırtmak hoşuma gidiyordu.

"E beğendin mi?" Artık sabredememişti.

"İdare eder. Daha iyilerini de yemiştim." derken ikinci lokmam için hazırlanıyordum. Yüzündeki kızgın ifade iştahımı açmıştı. Onun bu bozulmuş suratı yemeği olduğundan daha lezzetli yapıyordu. İçimdeki kahkahaları dışarı atmamak için yanağımı ısırıyordum.

"O zaman git orada ye!" dedikten sonra hızlıca önümdeki tabağı alıp benim kestiğim lokmayı ağzına attı. "Heyy benimdi o!" Gerçekten yemek istiyordum ve elimden almıştı.

"Oha! Güzel yapmışım." gülümsemesi bütün yüzüne yayılmıştı. Yemeğe devam etmek için ikinci hamlesini yaptığında oturduğum yerden kalkıp elinden tabağımı almaya çalıştım. "Tamam ver hadi. Bitireceksin ya!"

O da karşılık olarak tabağı benden uzaklaştırmak için yukarı kaldırdı. "Sen hakkını kaybettin. Ne yazık ki sadece bir tane şaheser yapmışım." Ben tabağa uzanmaya çalışırken kalan pankeki ağzına götürdü.