Chapter 44

12 3 0
                                    

Chapter 44

Wala akong ginawa sa mga nagdaang oras, hindi na rin ako nakakain ng lunch, wala rin akong gana kumain kaya hinayaan ko na lang ang sarili ko.

Nandito lang ako sa rooftop, I am wearing a sweatshirt so I don't need to worry to feel cold.

I will surely treasure every memories I had with him because those are the best moments in my life. He wasn't aware but he helped me a lot. I saw myself being the happiest every time I am with him, masiyado na akong nasanay na kasama ko siya.

I hate myself for doing this, for leaving him but I don't have any choice.

I know I hurt him, masakit din sa akin pero alam ko na wala akong karapatan masaktan dahil ako naman ang nag-tulak sa kaniya palayo.

Right now I can say that I love him but I can't and will never confess it to him, wala na, wala na akong chance na sabihin pa 'yon.

Who wouldn't like him? He's such a standard. Boyfriend material, you can see all good traits to him. He's an amazing guy, friend and a brother.

I shook my head. I keep praising him again, lalo ko lang siyang nami-miss.

I looked at my table, hindi ako sanay na wala si coffee guy pero kailangan ko ring tandaan ang ginawa niya sa akin. He betrayed me and I can't forget that.

Napatingin ako sa notification ko at nakita ko ang pangalan ni Johnson doon.

"Good luck and call me after." I read.

Pagkatapos no'n ay inayos ko na ang sarili ko.

Handa na ba akong makita siya? This will be the last and I don't know if I could see him walking away from me.

Pagkababa ko ay nakita ko na siyang naghihintay sa akin. Kahit na nagsabi ako na kaya ko naman ang sarili ko ay nagpumilit siyang ihatid at sunduin ako ngayon, kahit ngayon na lang daw.

"You look nice." He said and I just smiled to him.

He looks so handsome today and I look like nothing next to him. Bagay na bagay sa kaniya ang suot niya ngayon.

He opened the door for me so I just nod to him. Hindi pa rin mag sink-in sa akin na baka ito na talaga ang huling pagkikita namin.

While we're on our way, the music started to play.

Your subtleties
They strangle me
I can't explain myself at all
And all that wants
And all that needs
All I don't want to need at all

The song was familiar to me and I can really feel the heavy atmosphere.

The walls start breathing
My mind's un-weaving
Maybe it's best you leave me alone

I looked at his stereo.

A weight is lifted
On this evening
I give the final blow

Slowly I can feel my tears so I looked away, nararamdaman ko na rin na nanghihina na ako ng sobra-sobra pero kailangan kong labanan 'to.

When we arrived the rain started so we have no choice but to stay here, in his car. Lalo akong nanghihina.

When darkness turns to light
It ends tonight
It ends tonight

It's raining but I don't see anything because he's with me.

Wala akong nararamdaman na takot o kahit na anong pangamba, I just feel safe but I know this might be the last.

A falling star
Least I fall alone
I can't explain what you can't explain
Your finding things that you didn't know
I look at you with such disdain

His Touch (Book 1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon