His Touch (Book 1)

Chapter 58

Chapter 58

Lahat kami ay natahimik dahil sa tanong ni Leie, nanigas rin ako sa kinakatuyan ko dahil doon. Siguradong ako ang tinutukoy niya dahil nakaturo ang daliri niya sa akin.

Who's she?

Who's she?

Who's she?

Iyon na ata ang pinakamasakit na salitang narinig ko sa buong buhay ko, sa lahat ng pwedeng makalimot sa akin bakit si Leie pa? At sa lahat ng pwede niyang makalimutan bakit ako pa?

Wala ni isa sa amin ang nakasagot. Hindi rin alam ni Kuya Ashen kung ano ang isasagot sa kaniya. I saw how confuse he is right now, his eyes never lies.

Nakita ko rin na nagtataka na si Keie, alam kong may galit pa rin siya sa akin pero nakita ko rin na hindi niya inaasahan ang sinabi ng kapatid niya.

"Kuya nagpapatawa ka ba?" Tanong ni Keie sa kaniya.

"I'm not even joking around, Xiem." He answered.

Doon na mas nag-manhid ang puso ko, hindi ko na alam kung ano ang mararamdaman ko sa ngayon.

"Kuya!"

"What? Is she your friend?" He asked.

Keie didn't answer so she look at Leilani. "Lani is she your friend?" He said.

He can recognize Lani but he don't know me? If this is a damn prank well it's not funny but his eyes, his eyes says its true.

"Why aren't you answering me? Ate is she your friend?" Baling naman niya kay Ate na hindi rin alam ang isasagot ngayon.

"Xiemen you can stop now. Hindi na kami natutuwa." Kuya said.

Walang nakakatuwa, walang tumatawa, sana naman itigil na niya kasi sobrang nasasaktan na ako, sobrang natutuliro na rin ako.

"Look guys I don't even know who she is that's why I am asking you all, bakit parang galit pa kayo? Buti nga tinatanong ko pa kung sino siya." He said.

Right, buti nga tinatanong niya pa ako dahil hindi naman siya ganito, he is not a curious person.

"You can't recognize who she is, Xiemen?" Ate asked.

"Kuya she's Ate Haffai." Keie said.

Will he remember me by my name? Matatandaan niya na ba lahat? Hinigpitan ko lang ang kapit ko sa kwintas ko ng tumingin na naman siya sa akin.

"Haffai?" He said.

Mas lumakas ang tibok ng puso ko dahil doon, I miss him so much, I missed his voice.

"Haffai?" He called again.

I was about to talk when he continue talking. "I don't know her." He said.

Doon ako medyo nawalan ng balanse kaya agad na napahawak sa akin si Ate at Lani.

"Kuya naman!" Keie said.

"Bakit ka umiiyak Xiem?" Leie asked his sister.

"Galit ako kay Ate kasi dahil sa kaniya kaya ka nandito, kaya ka ganiyan pero stop na please hindi na nakakatuwa kuya, nasasaktan na si Ate Haffai." She said.

Gusto kong umiyak dahil sa mga sinabi ni Keie, she's mad at me but she still cares for me and I do appreciate that.

"But I don't really know her! I'm not joking, Xiem. Lahat kayo dito kilala ko maliban sa kaniya." Sabi niya sabay tingin ng diretso sa akin.

"She's my little sister." Kuya Ashen said.

"May kapatid ka pa bukod kay Ate?" He asked.

Hindi niya ako naaalala? Wala ba ni isang bahid ng existence ko sa utak niya? Why is this happening? Tapos naman na ang misyon ko, nailigitas ko na si Rai, ligtas din naman siya. What the heck is happening, I wanna know.

"Ashen, Xiem, Leilani, lumabas na muna tayo bigyan muna natin sila ng privacy." Ate Caiohme said.

Isa-isa silang lumabas. Tumigil muna sa harapan ko si Keie atsaka ako hinawakan sa kamay.

"Ate, galit pa rin ako sayo pero binabawi ko na lahat ng nasabi ko. I'm so sorry Ate Haffai, sobrang nadala lang po ako ng trauma ko. Ate please, ipilit mo na matandaan ka ni Kuya do anything kasi ako yung nasasaktan ng sobra para sayo, alam ko kung gaano mo ka-mahal ang kapatid ko." Sabi niya at lumabas na rin.

Pare-parehas silang pumunta sa kwarto ni Rai, isinara na din ni Keie ang pinto kaya napatingin na ako kay Leie ngayon.

"Miss i'm sorry but I don't really know you." He said.

"No, kilala mo ako." Sabi ko.

Nahihirapan akong mag-salita dahil parang kahit anong oras ay maiiyak na lang akong bigla, ayokong umiyak sa harapan niya, ayokong mag-mukha akong mahina sa kaniya.

"Hindi nga kita maalala. Paano namang kilala kita?" Sagot niya.

Napapikit ako doon, mas masakit na diretso niyang si nasabi sa akin na hindi niya ako maalala at hindi niya ako kilala.

"Alright fine, sasabihan ko na lang sila na 'wag ka na nilang kulitin tungkol sa akin." Sagot ko.

"Good, madali ka naman pa lang kausap." Sagot niya sa akin.

I was about to open the door when I stopped because of what he said.

"Haffai please distance yourself to me." He said.

Was it a favor? Do I really need to obey that?

Sa loob ng sasakyan ko ibinuhos lahat ng iyak, sobrang nasasakan ako. 

Tumawag si Kuya sa akin, lahat sila ay nag-aalala sa akin. Si Kuya, Ate at Lani ang pumunta sa akin dito sa sasakyan, binigyan nila ako ng snacks at tubig. Kitang-kita ko kung paano sila nag-aalala sa akin.

Si Kuya Agust na muna ang nagbabantay kay Rai at si Keie naman sa kapatid niya.

"Haffai what about Xiemen?" Kuya asked.

"What about him? He asked me to distance myself to him. Ano pa bang dapat kong gawin?" Sagot ko.

"Haffai-"

"Haffai hindi mo naman kailangan gawin 'yon!" Kuya said.

"Kuya please, Leie asked me that and I should just obey it. Ayos na rin siguro ito, hindi na siya mapapahamak sa akin. Mas magiging safe pa siya pag malayo siya sa akin." Sagot ko.

"Haffai-"

"Please. I'll be fine, hayaan na natin."

"Can you hear yourself, Haffai?" Ate asked.

Ngumiti lang ako sa kaniya. "Yes, alam ko rin 'tong sinasabi ko. Lalayo na muna ako, i'll take the branch in states. Ako na muna ang bahala doon." Sagot ko sa kanila.

Kitang-kita ko na hindi sila agree sa mga sinabi ko, alam kong ayaw nilang malayo ako ulit sa kanila pero ito naman ang gusto ko.

"If that's what you want then okay, we'll take care of your branch." He said.

Umiyak ako ng umiyak, hindi ko aakalain na aabot kami sa ganitong sitwasyon ni Leie. Kasalanan ko lahat.

Sorry for being a mess in your life Leie, I didn't know we'll be like this.

Like what you said, I will distance myself to you.

--
SassyKylie