Application/Yoonkook ✔

15

Jungkook

Jin'in aklına bir şey gelince bize döndü. "Ya bu kızı kaçırtalım bu evden. Gelmesin bir daha ya. İğrenç kokuyor parfümü hemen yayılmış. En iyisi camı açayım. Durun bir planım var." Ayaklanıp camı açtıktan sonra aklıdaki planı dile getirmişti. "Bak Jungkook şimdi sen Yoongi ile odanıza gidiyorsunuz. Orda son ses müzik dinliyorsunuz tamam mı? Sonra da bu şıllık sesten rahatsızlanıp gidiyor."

Offladım. "İyi de Yoongi hyungun ne alakası var ya? "

Jin hyung sanki önceden bunu soracağımı biliyormuşçasına hiç düşünmeden cevabını verdi. "Çünkü Taehyung sinirlenip odanıza gelecek. Yoongi'yi görünce de bir şey diyemeyecek." Jimin ve ben olumlu mırıltılar çıkarırken Jin hyung havalı havalı konuştu. "Off yine de acayip beynimi konuşturdum değil mi?"

Güldük. Bana kaş göz hareketleriyle Yoongi hyungu gösterdiklerinde kızarmıştım. "İyi de ne diyeceğim ki?"

Jin hyung dalgayla konuştu. "Ya off, gel arka odaya geçelim diyeceksin. Bu kadar kolay."

Onlar gülüşürken ben göz devirdim ve gaza gelip Yoongi hyungun yanına oturdum. Telefonuna odaklanmışken dikkatini çekmek için başımı ona eğdim. Bu sefer ilgi odağı olunca gülümsedim. Telefonunu bırakıp sordu. "Bir şey mi diyecektin?"

Bana öyle bakınca bir üzüldüm be. "Ş-şey diyecektim odaya gidip eşyalarını mı düzeltsek?"

Offladı. "Yine dağınıklık konusu mu?"

Sanırım sinirli anına denk geldim. Suratımı asıp gözlerimi parmaklarıma indirdim ve onlarla oynamaya başladım. "Sen böyle agresifken vazgeçtim."

Homurdanıp ayaklandı. "İyi gidelim hadi."

Mahçup hissetsin diye nazımı devam ettirdim. "Yok boşver ya."

Kolumdan tutup beni kaldırınca şaşırmıştım. "Gidelim hadi Jungkook." Kolumu bırakıp önden yürüdü.

Ben de Yoongi hyung görmeden, Jin hyunga ve Jimin hyunga dalgayla dil çıkardım. Jin hyung buna karşılık bana yastık atmıştı ve ben reflekslerim sayesinde yastığı ıskalamasını sağlamıştım. Sonunda odaya geldiğimizde nedense yalnız kaldığımızdan dolayı kızarmıştım.

Bana dönüp ellerini beline koydu. "Başlamak ister misin?"

Sevimli bir şekilde gülerek bluetoothlu hoparlörden bir şarkı açtım ve son sese aldım. "Öncelikle şarkı açmazsam çok garip bir ortam olur."

Duymam için biraz sesini yükseltti. "İyi de çok fazla ses açtığını sen de düşünmüyor musun?"

Gülümsedim. "Ne güzel işte hyung, tıpkı konserdeymişiz gibi." Omuz silkti. Ben de ona dağınık masasını gösterdim. "Burdan bir başlangıç yapsak iyi olur."

Yanıma geldi. "Aslında onlar ödevlerim ve birkaç nesne işte."

Buruşturulmuş kağıtları çöp kovasına atmaya başladım. "Bunlar neden masada anlamadım."

Güldü ve yardım etti. "Masanın altında çöp kovasının olduğunu unutmuşum."