Application/Yoonkook ✔

28

Jungkook

Başımda beni uyandırmaya çalışan hyung ile offlayarak gözlerimi açtım. Bu saçmalık cidden canımı sıkmaya başladı. "Hyung gelmek istemediğimi açıkca dile getirdim."

Beni duymazdan gelip koltuk altımdan tutup doğrulmamı sağladı. "Hadi kalk giyin."

Ona kaşlarımı çatarak baktım. "Ben ciddiyim."

"Ben de çok ciddiyim Jungkook. Ayrıca kaşlarını çattığında ciddi değil sevimli oluyorsun." Burnumu sıktıktan sonra odadan çıkmadan şakayla mırıldandı. "Geldiğimde giyinik ol yoksa senin kanını doya doya çekinmeden emerim."

Ya şu an boşu boşuna saat 9'da yani sabahın köründe ayağa kalkmıştım. Hem de bugün boş günümdü. Bak işte şimdi sinirlendim.

Üstümdeki huysuzlukla ayaklanıp lavaboya gittim ve işlerimi hallettikten sonra odaya geri döndüm. Üstüme koyu bir mor tişört altıma ise siyah bir pantolon giydim. Mavi kot ceketimide giydim. Küpelerimi taktıktan sonra saçımı düzelttim.
Tam o sırada hyung içeri girmişti. Beni süzdükten sonra mırıldandı. "Hadi gidelim."

Benim aksime o simsiyah giyinmişti. Siyah bir tişört ve siyah pantolonun altına giydiği siyah botlar. Tişörtünü içine sokup kemerini de takmayı ihmal etmemişti. Üstüne de siyah bir kot ceket giymişti. Simsiyah ve asil. Acayip iyi olmuştu. Ayrıca dağınık bıraktığı uzun sarı saçları ona ayrı bir hava katmıştı.

Evden çıkıp bir arabaya ilerledik. "Araban olduğunu bilmiyordum hyung. Neden okula arabanla gitmiyorsun?"

Omuz silkti. "Park etmek için yer bulmak zor."

O sürücü koltuğuna yerleşince bende yanına oturdum. Arkama yaslanıp camı izlemek yerine soğukkanlılıkla arabayı süren Yoongi hyungu izlemeye başladım. Ya vampirse? Bu korkunç. Şu zamana kadar bir vampirle aynı evde kaldım hatta onunla öpüşüp seviştim mi yani? Böyle bir şey olmasını hiç ama hiç istemiyorum. Cidden korkunç.

Tenha bir yerlere geldiğimiz zaman gerilmeye başlamıştım. Her yer çok sessizdi. Uzun yaşlı ağaçlarla dolu ve toprağın, taşların olduğu patikalı bir yoldu.

Garip sessizliği bozdum. "Nereye gidiyoruz?"

"Köşke işte."

"İyi de burası korkunç bir yer."

Bana dönüp sırıttı. "Vampirlerin gizlenmesi için ideal."

İşte şimdi gerildim. "Hyung geri dönelim."

Şaşkın sesiyle konuştu. "İyi de geldik neredeyse-"

Sesimi yükselttim. "Geri dönelim dedim sana!"

Arabayı yolun ortasında durdurup bana döndü ve alayla baktı. "İnanmıyorsan korkmana gerek yok-"

Sinirle baktım ve ciddi bir şekilde konuştun. "Geri dönelim."

Hyung alayla gülüp yolu dönmeye başladı. "Artık bana inanıyorsundur umarım."