Application/Yoonkook ✔

55

Jungkook

Hoseok hyungla depodan çıkıp sessiz koridorda, sessiz bir şekilde yürümeye başladık. İçimdeki korkuyu yok etmeye ve onun yerine özgüven aşılamaya çalışsamda başaramıyor gibiyim.

Ortamdaki gergin sessizliği bozdum. "Benden ne istiyorsun?"

Bana dönüp yumuşak bir ses tonuyla konuşmaya başladı. "Babamı kandırmamız lazım, senin kendi isteğinle kan vereceğini sanmalı."

"Kan vermeyeceğim-"

Lafımı kesti  "Vereceksin demedim. Babamı öyle kandıracağız dedim."

Kendime hiç güvenmiyorum. "Ben yapamamki."

İç çekti. "Bana ayak uydur yeter."

Bir odaya girmiştik ve Jiyung ile karşılaşmıştık. Hoseok hyung beni şaşırtacak bir şey yapıp elimi tuttu ve yanına çekti. "Babam nerde?"

Jiyung birleşmiş ellerimize bakarken gözlerini devirdi. "Bahçedeki çiçekleri suluyor."

Onun yanından geçtikten sonra ellerimizi ayırdım. "Niye böyle bir şey yaptın?"

"Sana bir şey yapmasın diye. Her neyse, bahçeye geldik."

Yoongi

İçeri giren birisiyle başımı kaldırıp gelene baktım. Jiyung?

Bana yardım etmesi gerek. "Jiyung çöz beni, yoksa o aptalların başı derde girecek."

Alayla güldü. "Seni cidden çözmemi mi bekliyorsun?"

Omuz silktim. "Beni seven biri böyle yapardı. Çünkü şu an bu zincirler yüzünden canım acıyor."

"Sen de benim canımı acıttın-"

Eğer ikna edemezsem Jungkook'a bir şey olabilirdi. "Jiyung, seni sevmediğimi bilerek daha nereye kadar ilişkimizi sürdürebilirdinki?"

Sinirden çemkirmeye başlamıştı. "Yine de bu şekilde ayrılmamalıydık! Beni aldattın! Ayrıca o aptal beni arkadaşlarımın yanında rencide etti! İkinizden de nefret ediyorum!"

Off amma uzattın be kızım. "Eğer çözmezsen arkadaşlarım abini ve babanı öldürecek." Sadece yalan söylüyorum çünkü bu aptalın beni çözeceği yoktu.

Gözlerindeki korku hoşuma giderken düşüncelerini okumaya başladım. Sanırım söylediklerim işe yarıyor.

Yanıma gelip zincileri çözmeye başladı. "Sırf abim için yapıyorum, ikinizinde canı cehenneme!"

Çözüldüğüm gibi ona döndüm. "Baban nerede?"

"Bahçede."

Hızlı bir şekilde depodan çıkıp bahçeyi aradım. Birkaç güvenlik beni görüp engel olmaya çalışması yüzünden biraz zaman kaybetmiş ancak en sonunda bahçeyi bulmuştum. Hoseok ve Jungkook o morlukla konuşurken, Hoseok beni görüp bana olumsuz anlamda başını salladı.

Sana hâlâ güvenmiyorum. Ancak Jungkook'un güvenliği için beni kimseni görmeyeceği bir yere gidip onları uzaktan izlemeye başladım. Bir an da ne oldu anlamadım ama gelen -vampir olduğunu tahmin ettiğim-  5 kişi o moruğun etrafını çevrelemişti.

Hoseok hemen Jungkook'u kucaklayıp benim olduğum tarafa gelmişti. Onu kucağıma vermişti. Jungkook şaşkınlıktan dolayı açıldığı gözleriyle daha da sevimli olurken ondan zor da olsa gözlerimi alıp Hoseok'a döndüm.

"Çabuk gidin burdan. Yoksa babam Jungkook'u öldürecek."