Application/Yoonkook ✔

52

Jungkook

Zaman geçer geçerde, bilmeksizin zamanın geçmesi kötü. Saat olmuş öğleden sonra 4, Hoseok hyung -hâlâ hyung demeli miyim bilmiyorum- bana yemek getirmişti. Odamdan çıkabilirdim ancak ben korkumdan çıkmıyordum. Etrafta vampir olduğunu söylemişti ve ben bu evdeki tek insanken burada olmam saçmalıktı.

Ve neden buradayım onuda bilmiyordum.

Ben yemeği gururum yüzünden yemezken, Hoseok hyung koltuğa oturmuş düşünceleriyle boğuşuyordu. "Yemek yedikten sonra seninle bir yere gideceğiz."

Bu iş gittikçe can sıkıcı olmaya başladı. "İstemiyorum! Neden buradayım?! Yoongi hyung yüzünden mi? Neden?"

"Yoongi hyung yüzünden değil." İç çekti. "Lütfen yemeğini ye Jungkook." Ayaklandı ve odadan çıkıp beni tek bıraktı.

Ben de bu sırada odayı gezdim, kendime veya birine zarar verecek hiçbir şey yoktu. Masa köşesine kadar her şey zararsızdı. Kafamı çarpsam küçük bir izle yırtardım.

Anlık gelen cesaretimle odadan çıktım. Çıkmam ile tanıdık yüzle kaşlarım çatılmıştı. Seni sürtük. "Jiyung?"

O da şaşırmış gibiydi. "Jungkook?"

Orta yaşlı birisi merdivenlerden çıkıp yanımıza geldi. "Jungkook, bizim misafirimiz Jiyung." Sanırım babasıydı. Yani benim kanımı içip hafızamı silen pislik.

"A-ama onun burada olmasını istemiyorum! "

Sessizliğimi bozup bende onun gibi sesimi yükselttim. "Ben sanki kendi keyfimle buradayım!" Şimdi dikkatleri bendeydi. "Neden burada olduğumu bile bilmediğim vampirlerle dolu soktuğumun bir yerindeyim."

Jiyung vampir mi?

Offf...

Babasının bakışları sert ve görünüşü korkutucu bir havaya sahipti. "Yakında öğrenirsin."

Jiyung tekrar şaşkın ifadeye bürünmüştü. "Yoksa...yoksa o mu bana-"

Kızının lafını kesti. "Bunu Jungkook'un yanında konuşmayalım Jiyung."

Anladığım kadarıyla Jiyung ile bir işim olacak. Bizim onunla tek ortak noktamız Yoongi'ydi. Ama Hoseok hyung Yoongi hakkında olmadığını söylemişti. Benden ne istiyorlar? Hoseok hyungun bu konuyla ne ilgisi var? Tanrım...

Hoseok hyung hızlı adımlarla yanımıza gelip beni kolumdan kavradı ve içeri soktu. "Sanırım odada kalman daha güvenli." Gözleri dolu yemeklerde takılmıştı. "Neden yemedin Jungkook? İnat etme. Kendine işkence ediyorsun resmen. "

Israrlarımı sürdürdüm. Bir şeyler öğrenmem gerekti. "Ben burada neden olduğumu bilmeden hiçbir şey yapmayacağım."

Stresle saçlarını geriye attı. "Aish...tamam. Sana her şeyi anlatacağım Jungkook."