CHAPTER 4

4.3K 110 6
                                    


GRAY POV...

NAKATINGIN parin ako ngayun kay Xander na heto nga, at hindi pa umuuwe at still kalaro pa rin si Spark. Hindi pa rin mawaglit sa isip ko ang sinabi ni Spark saakin kanina, anu ba ang nangyayare sa anak ko at bigla na lang ganun-ganun ang mga sinasabi? Nakuha na ba talaga ni Xander ang puso ng anak ko sa munting panahon na nagkasama sila? I know Spark, and I know he see something on his father. But I don't know what it is.

" C'mon B?"  Napatingin ako kay Thunder na nasa harapan ko na pala. Napatitig ako dito at tinignan lang ito ng walang reaksiyon, ewan pero tinitigan ko lang siya, gusto kong basahin ang laman ng utak niya. Pero hindi, mahirap basahin ang laman ng utak ni Thun.

" What are you two doing?" Nawala ang atensiyon ko kay Thun at nabaling iyon sa nagsalita, napakasama nang itsura nito dahil sa pagkakakunot ng noo nito at sa sama ng tingin nito saaming dalawa ni Thun na magkatitig lang naman.

'Problema nito? '

" Wala naman... Bakit?" Si Thunder ang sumagot at halatang di rin maintindihan kung anu nga ba ang ginagawa naming dalawa.

" Tss. Then go to the dinning Armstrong! Naandun ang pagkain wala kay Eunice!" Tapos tumalikod na ito at padabog na pumunta sa dinning area. Nagkatinginan na naman kami ni Thun, at this time sabay pa kaming napailing.

" May mens ba yun?"

" Gago!" Bahagya pa kaming tumawa ni Thunder tapos natigilan ulit nang bumalik si Xander at mas lalong masama na ang itsura dahil sa nagtatawanan kami ni Thunder, I don't know but it's look like nagseselos siya?

" Magtatawanan na lang ba kayo jan? May girlfriend kana Armstrong, wag kanang lumandi pa kay Eunice." Tapos lalapitan sana ako ni Xander siguro para hatakin ako papuntang kusina ng humarang si Thunder sa harapan ko dahilan para mapatigil si Xander at tinignan nang masama si Thun, ang matatalim nitong titig ay nagsasabing umalis si Thun sa harapan ko.

" What are you doing Armstrong?"  Tinignan ako ni B telling that I have to trust him.

" Eh ikaw? What are you doing too?"

" Dadalhin ko lang siya sa kusina Armstrong."

" Bakit naman sa kusina?"

" Sa dinning! Damn it Thunder!"

" Hahaha edi ako na maghahatid, tsaka alam namin daan doon, no need of you!"

" Give her to me Thunder Armstrong."  Hindi nakasagot si B at ako rin ay natakot sa pagkakasabi nun ni Xander, I don't know what really is happening but, is he jealous?

" Haha you're so serious. Mas may karapatan ako sakanya, dahil ako kaibigan siya, at ikaw wala lang sakanya. You have fiancee too so what's with your problem with us? C'mon Xander, anu ba ang nangyayare sayu?" Hindi nakasagit si Xander at halatang tinamaan sa sinabi ni B, nakita ko kung paano dumaan ang sakit sa mga mata ni Xander, nasasaktan siya at alam ko ang tingin niyang iyon, yung gustong-gusto niya akong kunin mula sa kamay nang iba pero hindi niya alam kung paano at bakit niya yun gagawin. Mapaklang tumawa si Xander tapos tinignan ako.

" Oo nga naman, sinu naman nga ba ako sa buhay niya, wala akong karapatan kahit ni isang kusing."  Tumalikod ito at di nakatakas sa paningin ko ang sakit sa mga mata niya, naglakad ito pabalik sa dinning, hahabulin ko sana ito nang pigilan ako ni B. Tinignan ko ito nang masama.

" Anu ba ang ginawa mo?"

" Ginawa ko lang yun para sayu."

" Para saakin? Paano kung may naalala siya at nagtrigger yun sa utak niya? Paano kung may mangyareng masama sakanya?"

" Hindi na ganun kadelikado ang lagay ni Alex, it's time for him to remember you! And Spark!"

" Hindi ako nagpakalayo-layo sa loob nang anim na taon para lang ilagay ang buhay niya ulit sa panganib Thunder."

" Alam ko, pero isa lang ang sasabihin ko sayu. Wag kang marupok."  Pagkasabi nun ni B ay pumunta na ito sa dinning at naiwan akong nakaawang ang bibig. Marupok? Ako marupok? Putcha!

" KAMUSTA naman hijo ang buhay niyu? May mga asawa na ba o girlfriend?" Tanong ni Papa sa mga kalalakihang nagsisikainan sa harap ng hapag.

" Wala pa po tito, malayo pa ata yun sa plano, napakabata pa namin, ito si Xander, balak nang magpakas--Ouch!"  Napatigil  sa pagsasalita si Yman at alam kong tinapakan ni Yxcel ang paa niya para matahimik. Napailing na lang ako at sumubo nang pagkain ko. Katabi ko si Spark sa kaliwa ko habang sa kana ko naman ay si Xander. Pagdating ko kanina ay ang sama ng titig nito tapos doon ako pinaupo sa gitna nila ni Spark wala na akong choice kasi yun na rin ang natitirang upuan. Nilagyan na naman ako nito ng beef steak at hiniwa pa iyon sa plato ko, alam kong nakatingin na naman ang iba saamin.

" Kumain ka nang marami, hindi ka ba kumakain ng maayos?"

" Excuse me?"  Tanong ko rito at naandun na naman ang pagkakakunot nang noo nito sa simpleng sasabihin niya. Ewan ba pero parati ata siyang may sama nang loob eh.

" The last time I saw you I think six years ago your not skinny like this." Sinipat nito ang braso ko at ang katawan ko. Skinny? Kumunot ang noo ko sa sinabi nito. 'I'm not skinny idiot!'  gusto ko yung isatinig pero tinignan ko na lamang ito nang masama.

" I'm not Mr. Alexander."

" Yes it is. And why you suddenly disappeared that time? I'm expecting you to see you on my hospital room the next day but it's look like your not going to visit me again. And now, tss. Babalik ka nang ganyan kapayat?"  Mas lalong kumunot ang noo nito at nilagyan anng maraming pagkain ang pinggan ko hindi ko na mapansin ang reaksiyon nang mg kasama namin perk alam kong nakatitig sila saaming dalawa at sa mga sinasabi ninXander. Kung ako ang dating si Eunice ay baka ngayun ay kinikilig na ng sobra ang puso ko.

" I need to get fit , it's for my own sake, and that's I want---

" Why? Why you have to get fit!?"  Tanong nito saakin na mas ikinagulat ko. Tumaas ang boses nito at lahat nang nasa hapag ay natahimik. Si Spark lang ata ang walang pakialam at busy sa pagkain niya, napailing na lang ako sa ugaling iyon ni Spark, siguro iyon lang ang namana niya saakin.

" Then why are you yelling at me?"

" I'm not yelling at you!"  Pasigaw na naman na saad nito at hinawakan ang kutsara ko at kubyertos para subuan ako. Napanganga na lang ako at napakain ng wala sa oras. Sasagot pa sana ako ng subuan na naman ako nito.

" Any ba! Di na ako makapagnguya ng maayos!" 

" Tss." Magsasalita na naman sana ako nang magring ang cellphone nito. Kaya naman natigil tuh sa pagkain. Sinagot naman niya yun agad.

" Yes babe?" Tapos tumitig ito saakin. Ewan kung anung purpose niya at kailangan pa talagang nakatitig siya saakin habang kinakausap si Emily. Hindi ko naman maalis ang tingin ko sakanya dahil nahihipnotismo ako ng mga mata niya.

" Yes babe. Yeah uuwe na ako. Yeah okay , okay. Bye yeah okay. Yeah I love you too."  Nang sabihin niya iyon ay doon na ako natauhan at napaiwas nang tingin.

And now I know where I am on his life.

To be continued...

Maikli lang siya kasi blackout dito sa sorsogon. So yun nga,  UD ako ulit asahan niyung mahaba yun. Ito muna pagpasensiyahan niyu mga makitamad hahahaha!

HE IS MY HUSBAND 2 (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon