Chapter 26: Never seen it coming

132 5 3
                                    

Chapter theme: keshi - just friends

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

Chapter theme: keshi - just friends

↬ R Y U S A K I

"Ay, salaula." Bumagsak ang magkabila kong balikat habang blanko ang tingin kay Greno na sinukahan na naman ako sa damit.

"Oh my gosh, I'm so sorry." Si Zera pa ang nagsorry para sa wasted niyang boyfriend. Kaawa na nga si Zera, kanina pa inaawat 'yan. Kanina pa nag-aalala. Kahit halatang nag-away sila ngayon, hindi niya pinabayaan 'yang tropa ko.

"Huwag ka munang magsorry, uulit pa 'yan mamaya." Lagkit na lagkit na ako sa sarili ko. Nakakadalawang suka na 'to sa akin, noong una sa byahe tapos ngayon dito sa gate nila, ni hindi pa man din kami nakakapasok sa mismong bahay.

"Bakit ba nagpakalasing 'yan?" Sinundan ni Neo ang taong bitbit ko. Matapos bumalik niyan kanina sa club, bigla na lang nagalit at uminom nang uminom. Muntik pa ngang maghamon ng gulo kaya naman napagdesisyunan na lang namin na ihatid siya.

I didn't skip my sleeping schedule for this. We should be celebrating kaso itong si Greno Guinevere ay isang malaking emo na epal.

"Zera hija, what brings you here?" Patay. Ayan na nga ang papa ni Greno. Ayaw na ayaw pa naman ni tito na makitang bagsak na ang anak niya. Drink moderately ang bilin niya lagi sa amin.

Zera pointed at my direction, to Greno to be specific. Nang tingnan ako ni tito ay pilit akong ngumiti kahit pa dugyot na dugyot na ako sa sarili ko. Tang ina lang, bago kaya 'tong damit ko.

"What happened?" Tito asked. Nilingon ko ulit si Zera na siyang bahala sa explanation. Magaling 'yan kumausap. Sinenyasan naman niya kami ni Neo na ihatid na si Greno sa taas. Nagpaalam na lang kami kay tito bago tuluyang pumasok.

Hirap na hirap pa akong i-akyat si tanga dahil ako lang ang nagbubuhat. Si Neo nagawa pa kaming videohan. For memories raw at pangganti na rin.

Pagkarating namin sa kwarto, mukhang susuka na naman siya kaya dali-dali ko siyang inakay patungo sa CR. "Hoy, Gren! Umayos ka nga." Tinapik ko ng malakas ang pisngi nito. Bahagya siyang umayos ng tayo pero ang isang kamay niya ay nakatukod sa pader. Yumuko siya at sumuka sa bowl.

Hindi ko alam kung parte pa ba ng celebration ang pagpapakalasing niya o may problema lang talaga siya kaya ganito.

"Bakit ba? Ha?"

"Hatdog." Isang malakas na tapik sa likod niya ang ginawa ko, nawala ang suporta niya kaya napaluhod na siya at halos yakapin pa ang bowl para lang makasuka ng maayos.

"May problema ka ba ha? O malakas lang talaga ang trip-"

"Putang ina." I don't know. I could feel anger and pain in his voice. Parang lahat ng emosyon at gusto niyang sabihin ay dinaan niya na lang sa isang malutong na mura.

"Putang ina talaga. Sinukahan mo ako." Sabi ko na lang sabay hagod sa kaniyang likod.

Hindi na nagsalita si Greno at sumuka na lang. Nang matapos ay inakay ko na siya palabas saka binagsak sa kama. Hinayaan ko na asikasuhin siya ni Neo.

"Kadiri." I closed my eyes in frustration, tugging my shirt away from my body.

"First time mo?" Asar pa ni Neo sa akin. Ang paglilinis ng kalat ang tinutukoy niya. Ngayon niya lang kasi yata ako nakitang maglinis. Sinamaan ko na lang siya ng tingin. Makaarte nga naman ako parang first time ko masukahan.

"'Di. Ikaw nga pinakamadalas sumuka sa akin."

He glared at me. "By the way, hindi sumasagot si Jahiem at Riley, nag-aalala na ako."

"Magkasama ba?"

"Hindi siguro? Mas nauna kasing umalis si Jahiem bago mawala si Riley."

"Oh, saan ka pupunta?" Tanong ko. Pansin ko kasing para na siyang aalis.

"Sa unit ni Riley then sa bahay nila Jahiem."

But before Neo could even make a step, Greno's last word before passing out made us stop.

"Riley..."



↬ J A H I E M

Riley pressed my back against the wall and started removing my jacket. I closed my eyes and gave the same amount of passion. I could taste the alcohol in her lips and I felt intoxicated. I opened my eyes once again and our eyes met. Her brown eyes are half closed and filled with desire, and it ignited the biggest fire in me.

She moaned in my mouth as I push her shoulders. I could feel her soft hands holding onto me for support when I picked her up, then dropping her on the nearest table. May ilan pang gamit na nalaglag pero walang pumasin. Ramdam na ramdam ko ang pagliliyab ng apoy sa loob ko.

My eyebrows were furrowed, salty drops trailing down my forehead as I mold my lips with hers. Her arms tangled around my body, leaving no space between us. The kiss was hot and thrilling. Both of us doesn't want to be just carried away, both of us are fighting for the lead, and it making me sweat bullets.

Her hands traveled at the end of my shirt, but I pushed her hand away. I slammed my lips with her once again and she shivered at my hand caressing her jaw, then made its way to her nape, giving her hair a slight pull. Just as expected, she groaned, and I immediately bit her lower lip right after she parted those. Just seeing our string of connected saliva made me feel things.

Bakit ako nakakaramdam ng ganito?

"Fuck, Riley." My voice went an octave lower as I trail my lips down her neck.

And fuck, I know this is so wrong.

Nagulat ako nang bigla niya akong itulak sabay baba sa table. Akala ko doon na lang matatapos pero bigla niyang hinawakan ang belt ko. I felt my senses punching me back to reality. Pakiramdam ko mali na talaga, but the things is I couldn't seem to do any movement to stop her.

Bakit ka ganito, Riley?

Nakaangat lang ang kamay ko sa ere, itutulak na siya dapat para pahintuan pero hindi ko na nagawa dahil bigla siyang humagulgol. Para bang unti-unting nawala ang lakas niya at tuluyang napaluhod sa sahig habang umiiyak.



_

The Art of RebellionTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon