The Chroniqué is a dissolving freedom club formed by rebellious students of Elysian University. Raised to follow immoral rules, bred to bleed stains of injustice, how far would they go to uncover the truth behind the government's actions?
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Chapter theme: Former Vandal - Anathema
↬ L E M O N T
Kaniya-kaniya kami ng upo rito sa club. Ang iba ay nasa sahig. Ang iba ay nasa sofa, katulad ko. Lahat kami ay may mga hawak na phone para makibalita sa mga nangyayari.
The traffic is building rapidly downtown.
Homeless man found dead.
Aftermath of police shooting streamed live.
I live in Elysian City, truly an incredible place to live in, which I like very much, but what made it horrible is the bad management of the officials.
The reason why we bathed in rebellion.
We strive hard to fight for our moral rights. We rebel against bad rules.
"The mayor will deliver his speech in a few minutes. Let's go."
Sinubo ko ang lollipop matapos isuot ang isang itim na jacket. Naunang lumabas si Neo matapos niya kaming sabihan at agad ko naman siyang sinundan.
I rode in his car, together with Callais and Halvint. Ryusaki in Greno's car. While Jahiem, he's alone, riding his motorcycle.
Palubog na ang araw at katulad nga ng nakalagay sa balita, ang bigat ng traffic. Binaba ko ang bintana at nakita kong ang daming naglalakad patungo sa iisang direction at lahat sila ay may mga hawak na placard na may sulat.
Hindi ko na gaanong natingnan dahil muli na namang umandar ang kotse. Nang makarating kami sa munisipyo ay napakaraming tao. Ang ingay rin ng buong kalsada. Ang daming sumisigaw. Mga sasakyang bumubusina. Sobrang gulo.
We used to plan out the changes that is less revolutionary so this is new to my eyes. Elysian Citizens rarely snap back because they knew from the very beginning that their voices, no matter how loud or strong, it will just go to waste.
Pinagmasdan ko ang mga tao. Pamilyar ang iba sa akin. Parang kabilang sila sa mga tinutulungan ng pamilya ni Callais. Namukhaan ko rin ang ilan na tinulungan namin mismo noong mga panahong bumagyo ng malakas. Lahat sila ay kaniya-kaniyang dala ng placards habang nakatayo sa harapan ng munisipyo.
The gate opened for the two prestigious cars and when it's about to close, a few tried to sneak in, but they were shoved harshly by the cops in return.
Dahil doon, bumaba kami ni Callais kahit marahan pa ring gumagalaw ang kotse. The two didn't bother to ask.
"What is this?" I unconsciously asked Callais while pointing at the placards that were being held by the citizens. Sinilip ko ang ilan at marahan pang hinarap sa gawi ko para mas mabasa.
