To Break the Chains (TCB#5)

Kabanata 28

Choosy

"Mommy where are we going?" Noah asked while we're packing his clothes inside his luggage. Bumuntong hininga ako at bumaling sa aking anak.

"We're going in the Philippines anak. Doon muna tayo titira pansamantala." I explained. Nakita ko ang pagtataka sa kaniyang mga mata pero hindi na siya nagtanong. I sighed.

It's been a month since Lolo Dencio told me to manage the company, at sa isang buwan na yun, pinag aralan ko kung paano pinapatakbo ang kompaniya. It's an electronics company kaya hindi ko gaanong gamay ang mga ganitong bagay. Kinakabahan ako. At isa pa wala akong natapos na degree. Sa loob ng anim na taon ginugol ko ito sa pag aalaga kay Noah.

Pero kahit ganun naman sa loob ng isang buwan na pinag aralan ko ito medyo naunawan ko kung paano ito pinapatakbo but I still needs guidance.

"Dun na rin po ako mag aaral mommy?" Noah asked again. Ngumiti ako hinaplos ang kaniyang ulo, he's watching me intently.

"Yes baby." I said, natawa ako ng bigla siyang sumimangot.

"I'm not a baby mommy! I'm now five!" Nagtatampo niyang sinabi at pinapakita niya pa sa akin ang kaniyang limang daliri, humalakhak ako,

"Kahit 30 years old ka na you're still my baby." I teased. He pouted his red and small lips, nanggigil tuloy ako kaya pinisil ko ito mas lalo lang nagsalubong ang kaniyang kilay. I can't help but to notice his features.

"Tss." He scoffed. Natawa ako lalo.

Noah is a very smart kid. Makulit at masyado rin siyang energetic. Hindi naman ako ganito noong bata ako kaya malamang ay kay Hercules niya namana ito. How unfair. Bakit kaya kahit wala si Hercules ay halos makita ko siya sa aming anak? Kaya nga ipinangalan ko sa kaniya ang Noah, Hercules second name.

Nang maayos na ang aming gamit ay inayos ko naman ang mga documents na inaaral ko about sa kompanya, tinawagan naman ako ni Apollo na gagabayan niya naman ako kapag ako na ang mamamahala. Kaya hindi dapat ako mag alala, atsaka may ihahire silang bodyguards sa akin pati na rin kay Noah.

Inutusan kong maligo na si Noah para sa aming pag alis. Ako naman at ganun rin ang ginawa. Nang matapos ay nakita ko na si Noah na nag iintay sa akin sa kama, he's playing with his toy gun. Palukso lukso pa sa kama.

"Noah stop that, we're going now." Utos ko sa anak. Agad siyang bumaba at tinitigan ako.

"Mommy you're so beautiful!" Sabi niya sa akin na para bang namamangha, humalakhak ako sa aking anak.

"You're handsome too anak." I said.

"Yes! I am! My classmates are always saying that to me!" Mabibo niyang sinabi. Natawa ako ako lalo. Napakahangin talaga nitong anak ko. Ang yabang!

Pinakuha ko sa mga bodyguards ang mga bagahe namin ni Noah, sa labas ng mansyon ay nag iintay na van para ihatid kami sa private plane ng mga Castillo para ihatid kami sa Pilipinas. Hindi ito ang unang beses ba sasakay si Noah sa eroplano dahil madalas kami noon na pumupunta sa New York para magbakasyon kasama si Apollo. Kaya nga hindi ako makapaniwala ngayon na ikakasal na yung lalaking yun. He's very silent and secretive kaya siguro hindi ko man lang nalaman na ikakasal na siya.

"I'm so excited! What is Philippines look like mommy?" Tanong sa akin ni Noah habang nakaupo na kami sa airplane. Nasa ere na ito. Kasama namin ang limang bodyguards na pinadala ni lolo Dencio.

"It's...beautiful anak though there's always a traffic but...I have so many memories out there." I told my son.

Hindi ko tuloy maiwasang isipin ang lahat ng pinagdaanan ko sa bansang yun. Sisiguraduhin kong makikipagkita ako kay Elli pagkabalik ko. I missed that girl so much.