I Will Always Love You Book 2 ( On Going )

CHAPTER 53

AMETHYST

" Zoe! Anak bumaba kana baka mahuli tayo sa flight" sigaw ko kay Zoe ngayon ang punta namin papuntang Tacloban with my Team Minsan na ako nakarating ng leyte  dahil dun ang hometown ni miley pero di rin naman ako nagtagal ngayon sa Tacloban naman at tatlong araw din yun.. sila Miley,Marcus at mama nya muna ang tatao sa bahay habang wala kami..

" Ate,mag-ingat kayo dun ha" bilin ni miley

" ou,salamat kayo din ha wag magpapasok kahit kanino" bilin ko sa kanila saka naman bumaba si zoe at nagpaalam na kami papuntang airport..

Habang nasa plane kami para bang magkahalo yung nararamdaman ko kinakabahan ako ng bongga hindi ko alam kong bakit. Tinitigan ko si zoe na ngayon nakatulog sa tabi ko at katabi naman nya si Dr. Park isang Ophthalmologist

" Dr. Alcantaraz okay ka lang? Ang putla mo. First time?" Tanong nya

" Ewan ko kong bakit bigla akong kinabahan" sagot ko

" baka iba na yan ha.. napag-isipan mo na ba ang sagot mo? Ilang taon na rin yun ha" sambit nya ang tinutukoy nya ay ang tungkol sa pagtatapat nya ng feelings nya.

FLASHBACK.....•••••

Christmas Party yun masaya ang lahat first time ko din umattend ng party sa hospital kahit dalawang taon na akong nagtratrabaho nung una taon kasi hindi ako nakaattend dahil sa nagkasakit ang lola ko. Habang nagsasayawAn silang lahat ako lang nakaupo ng lumapit si Dr. Ryan Park, isa siyang Doctor sa Mata, Gwapo,Matalino at masasabi kong walang kapintasan sa kanya bilang lalake.

" Hi, bakit di ka sumabay sa kanilang sumayaw?" Tanong nya ngumiti lang ako sabay ng pag-inom ng wine na hawak ko

" Amethyst, hindi naman sa gusto kong kalimutan mo na siya pero kasi diba matagal na at _" di ko na pinatapos ang sasabihin nya

" Stop it.. wag mo ng ituloy..wala akong kakalimutan dahil alam kong buhay ang asawa ko wag mo siyang patayin dahil lang sa may gusto ka sa akin" seryoso kong sabi dahilan para mabulunan siya..

" neo Arra? Otteh?" ( you know? How? )  gulat nyang tanong kaya napa korean siya.

" Kkeoreum" ( of course )  nangingiti kong sabi ang cute ng mukha nya pag inaasar

" jeongmal? Aish!" ( really? Aish!) nahihiya nyang sabi

" yes, alam mo hindi naman ako manhid para di mafeel yun pero okay lang yun" sambit ko

" okay lang? So..you mean okay lang na _" putol sa sasabihin nya

" No. That's not what i mean..look Dr. Park may asawa ako at mga anak tapos ikaw single,gwapo may trabaho at may maayos na buhay ang unfair naman nun para sayo" paliwanag ko sa kanya

" eh hindi naman issue sa akin yun eh" pilit nya

" still no" seryoso kong sabi saka nangiti sa kanya.

END OF FLASHBACK

" still no, minsan na akong nagkaasawa ng korean at ang sakit sa ulo pati sa puso" natatawa kong sabi

" grabee ka naman sa akin. Pero seryoso kaya kong maghintay" saad nya

" ewan ko sayo" sagot ko saka pansamantalang pinikit ang mata