|2HaftaSonra/Merkez|
-Aradan iki hafta geçmiştir ancak Hakan hala göreve geri dönememiştir. Ekip sürekli Gökhandan bir iz arıyordur ancak bulamıyordur.
-Aylin sabah erkenden merkeze gelir. Merkezde Selin ve Ali vardır. Ceketini ve telsizini masaya bıraktıktan sonra kendine bir kahve alır ve Selinle Ali'nin yanına oturur.
Aylin:Ne var ne yok?
Ali:İyi, sakin sakin oturuyoruz öyle.
Aylin:Millet nerde?
Selin:Hüsnü abiyle, Rıza baba toplantıya gittiler. Mesut da diğerleriyle devriyede.
Aylin:İyii.
Ali:Bana bak senden ne var ne yok?
Aylin:İyi ya benden de.
Selin:Emin misin?
Aylin:Eminim.
Ali:Aylin, bir şeyler olmuş yine.
Aylin:Ya yok bir şey.
Ali:Hakanla mı atıştınız yine.
-Aylin bir şey söylemez.
Selin:Belli belli, olmuş bir şeyler.
Ali:Noldu? Anlatmak ister misin?
Aylin:Bu açığa alınma işi çok kötü oldu Ali. Iki haftadır evde, morali, psikolojisi bozuk anlıyorum. En ufak şeyde sinirleniyor. Ne oldu bir anda anlamıyorum ya.
Ali:Ona da hak ver canım. Kolay mı açığa alınmak?
Aylin:Ya hak veriyorum, alttan almaya çalışıyorum ama olmuyor Ali. Sürekli sinirli bildiğin ya. Dün akşam mesela telefonu duymamışım devriyede. Eve gidince o yüzden atıştık.
Ali:Konuşayım mı ben?
Aylin:Yok yok, gerek yok. Biz hallederiz bir şekilde.
Selin:Aynen girme sen araya, halledilir bir şekilde ya.
Ali:Tam da düğün arifesinde kötü bunlar ya.
Aylin:Geçecek inşallah Ali, ne diyeyim ki?
Selin:Üzme sende kendini.
Aylin:Bir halletsek artık şu işi düğüne kadar.
Selin:Halledicez merak etme.
..
-Ekip masada oturmuş sohbet ediyorlardır. Hande bir anons alır ve ekibin yanına gelir.
Hüsnü:Devriye yok bu akşamlık dağılabilir herkes.
Mesut:Hayırdır usta? Niye yok devriye?
Hüsnü:Yok işte Allah Allah, gidin dinlenin.
Ali:Aslan abim!
Hande:Başkomiserim bir rehine ihbarı var.
Hüsnü:Ha tam da zamanında.. Adresi ver.
Aylin:Abi çıkalım biz.
Ali:Aynen bakarız biz.
Hüsnü:O-olur. Bir şey olursa arayın ama.
Ali:Tamam abi. Hadi çıkalım Aylin.
Aylin:Geldim.. Volkan, Arda hadi..
..
|Olay Yeri|
-Adamın biri sokak ortasında karısını rehin almıştır. Resmi ekipler adamı ikna etmeye çalışır. Ekip de olay yerine gelir.
Ali:Noldu arkadaşlar?
PolisM.:Komiserim adam karısını rehin almış, ikna edemedik.
Aylin:Niye rehin almış?
PolisM.:Evine dönmüyor diye. Ayrı yaşıyorlarmış zaten, adam konuşmaya gelmiş buraya. Sonra bir anda tartışmaya başlamışlar.
Ali:Hay Allah'ım ya..
Aylin:Şerefsiz.
Volkan:Ne yapıyoruz Komiserim?
Ali:Bizde ikna etmeye çalışalım, bulucaz bir yolunu.
Aylin:At bak elindekini, kadını da bırak.
Adam:Olmaz öldürücem bunu, kurtuluşu yok.
Aylin:Saçmalama, her tarafın polis. Kurtulabilir misin ona bişey yaparsan?
Adam:Kurtulmak isteyen kim? Namusumu temizlicem lan ben.
Ali:Hay ben senin namusuna... Ne yaptı kardeşim, karın da delirdin böyle?
Adam:Aldattı beni, aldattı namussuz karı.
Kadın:Saçmalama Aykut! Benim bir suçum yok, anlattım her şeyi sana.
Aykut:Gözümle gördüğüme mi yoksa sana mı inanıcam ben Selma? Gözümle gördüm lan, arabasından indin o herifin.
Selma:Ya sana işten arkadaşım dedim anlamıyor musun?
Aykut:Önce seni sonra o Onur denilen şerefsizi öldürücem.
Selma:Bak Aykut yapma, çocuklar görüyor, korkuyor.
-Aylin ve Ali pencereden bakan çocuklara bakar.
Ali:Bir şeyler yapmamız lazım Aylin.
Aylin:Adam koymuş kafasına. Bir şekilde dikkatini dağıtmak lazım.
Ali:Yaklaşamıyoruz ki.
-Aylin önce çocuklara, sonra da adamla kadına bakar.
Aylin:Halledicem şimdi, sen oyala adamı.
Ali:Ne yapacaksın?
-Aylin yavaşça Alinin yanından ayrılır ve arabanın arkasından doğru adama yaklaşır.
Ali:(Sessizce) Aylin! Aylin dur... Aykut ne yaptı karın sana? Kimle gördün onu?
Aykut:İşten arkadaşım dediği adamla.. Kaç gün boyunca birlikte geldiler eve. Kaç kez aradım çocuklar annem işten arkadaşlarıyla dışarıda dediler.
Ali:Ama bir suçu yokmuş karının. Anlatmış sana her şeyi.
Aykut:Beni kandırıyor komiserim. İnanma şu kadına.. Öldürücem lan seni.
Ali:Bak çocukların var, yapmayın Aykut. Ne olacak onlara?
Aykut:Devlet alır bakar, komiserim.
-Adam kadının boğazına bıçağı iyice dayamıştır. Aylin adamın arkasından gelerek adamın elindeki bıçağı almaya çalışır ancak alamaz ve adam bıçağı ayline sallar. Tam o sırada Ali gelir ve adamı etkisiz hale getirir.
Ali:Şerefsiz herif! Sizin gibiler yüzünden bu halde bu dünya, bu ülke zaten. Kolay mı lan insan öldürmek? İnsan çocuklarının annesine kıyar mı?
Aykut:O beni aldatmadan önce düşünecekti onu.
Ali:Kes lan kes! Yürü hadi.. Alın bunu götürün merkeze Volkan.
Volkan:Tamam abi..
Ali:Bizde geçelim evlere, bırakayım seni de hadi.
Aylin:Olur..
-Aylin arabaya giderken omzunda bir acı hisseder ve bakar, kan görür ancak önemsemez.
..
Ali:Gideyim eve az çocuklarla oyalayıp, vurucam kafayı uyucam.
Aylin:Ben gidip direk yatıcam valla. Oylanacak bir çocuğum yok şu anlık.
Ali:Hele bir evlenin siz olur canım benim.. Dayı olayım artık dimi yani?
Aylin:İnşallah canım inşallah.. Ha geldik,sende gel istersen, çay falan yaparım.
Ali:Yok yok gideyim ben, başka zaman artık.
Aylin:Tamam..
Ali:Hakan'a selam.
Aylin:Başüstüne, iyi geceler.
Ali:İyi geceler canım...
..
|Aylin Ev|
Aylin:Ben geldim canım.
Hakan:Hoşgeldin.
Aylin:Ne var ne yok?
Hakan:İyi, oturuyorum öyle.
Aylin:Güzel.. Ben duş alıp geliyorum.
Hakan:Tamam canım, kahve yapıcam içer misin?
Aylin:Olur, yap sen.
-Aylin banyoya gider, üstünü çıkartırken omzundaki yarayı farkeder.
Aylin:Allah kahretsin ya, nerden çıktı bu?.. Hakana belli etmeden halletmem lazım. Off ya.
-Hakan'a belli etmeden ilkyardım çantasını alır ve pansuman yapmaya başlar. Tam o sırada Hakan, Aylin'e seslenir, Aylin duymayıp ses vermeyince Hakan banyoya girer ve Aylin'i görür.
Hakan:Aylin.. Aylin kahveler hazır.. Aylin!?
Aylin:Hakan?
Hakan:Noldu sana? (yarasına bakar) Dur bakayım noldu?
Aylin:Yok bir şey ya, ufak bi sıyrık.
Hakan:Dur bi dur. Bakayım, yardım edeyim.
Aylin:Hallettim ben sorun yok.
Hakan:Noldu omzuna senin? Nasıl yaralandın?
Aylin:Ya eve gelmeden önce bi olaya baktık, adamdan bıçağı almaya çalışırken olmuş. Önemli bir de değil.
Hakan:Bu mu önemli değil? Önemsiz bir şey mi bu yara Aylin?
Aylin:Sıyırmış işte Hakan. Hallettim ben.
Hakan:Niye dikkat etmiyorsun peki? Neden atlıyorsun bıçağın üstüne?
Aylin:Ya bir şeye atladığım falan yok. Bir anda olmuş bende yeni farkettim.
Hakan:Bana niye söylemedin de kendin halletmeye çalışıyorsun peki?
Aylin:Telaş yapmanı istemedim çünkü. Geçti bitti işte.
Hakan:Geçmedi efendim.. Sen böyle her şeyi saklayacak mısın benden? Gizli mi halledeceksin her şeyi?
Aylin:Saçmalama istersen Hakan.
Hakan:Ben mi saçmalıyorum Aylin? Bana söylemediğin başka bir şey var mı daha? Söyle söyle saklama bir şey. Ya da banane ya ne istersen onu yap.
Aylin:Ya bi kendine gel, düzgün konuş Hakan.
Hakan:Kendimdeyim ben Aylin!
Aylin:Senin sinirlerin iyice bozulmuş anlaşıldı. Sürekli bir sinir halindesin son günlerde.
Hakan:Sinirli falan değilim ben. Sen dikkatsiz ve hiçbir şeyi umursamıyorsun.
Aylin:Ne diyosun sen ya? Bir iki şey oldu diye mi bu atar gider?
Hakan:Bir iki şey mi! Bir iki şey dediğin önemsiz bir şey değil Aylin! Yaralandın kendin hallediyorsun, arıyorum açmıyorsun.
Aylin:Ya anlatıyorum sana ama sen anlamıyorsun.
Hakan:Anlamıyorum çünkü sen anlaşılmazsın Aylin!
Aylin:Hakan sen gerçekten iyi değilsin.
Hakan:Gayet iyiyim ben Aylin.
-Aylin daha fazla bir şey söylemez ve sinirlenerek yatak odasına gidip kapıyı kilitler.
Aylin:Adama bak ya.. Ne bu sinir ne bu hal tavır ya!?
-Hakan da biraz bekler ve yatak odasına gider ancak kapı kilitlidir, Ayline seslenme başlar.
Hakan:Aylin aç kapıyı konuşalım.
Aylin:Hakan git lütfen.
Hakan:Açar mısın lütfen? Kırdırma bana kapıyı.
Aylin:Kapıyı falan kırmayacaksın Hakan! Şu anda ikimiz de gereksiz yere sinirliyiz ve devam ederse bu durum daha kötü olacak.
Hakan:Tamam gereksiz yere bağırdım sana, aç kapıyı konuşalım. Yarana iyice pansuman yapalım.
Aylin:İyi benim yaram, yalnız kalmak istiyorum. Lütfen! Sende git kafanı dinle.
Hakan:Peki bekleyelim biraz.
-Hakan salona gider, o sırada Hakanın telefonu çalar.
Hakan:(telefonla) Alo.
Gökhan:(telefonla) Kardeşim.
Hakan:(telefonla) Ulan şerefsiz, nerdesin lan sen?
Gökhan:(telefonla) Sakin ol bi.
Hakan:(telefonla) Senin yüzünden mesleğimden oldum lan ben! Seni bulucam Gökhan.
Gökhan:(telefonla) Beni dinlersen her şey yoluna girecek Hakan.
Hakan:(telefonla) Neyini dinlicem lan senin? Hayatımı ne hale getirdin yine?
Gökhan:(telefonla) Hakan bak...
Hakan:(telefonla) Allah senin belanı versin Gökhan, belanı versin!
_________________________________
44.Bölüm Sonu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURŞUN 📌|AyHak|
Fanfiction"Yalnızlık,acı,kaybetmek...Bunlar çok zor.." "Sen inan ve beni sev yeter...Gerisi gerçekten çok kolay." Aşka da,mutluluğa da kapatmış onlar kalplerini..Fakat hep bir ümit kalmış içlerinde sadece doğru insanı bulmak istemişler ama korkuyorlar...Yi...