|1YılSonra/AyHakEv|
-AyHak'ın izin günüdür,Denizle birlikte bahçede oynuyorlardır. Deniz yavaş yavaş yürümeye başlamıştır. Hakan Deniz'i salıncakta salladıktan sonra elinden tutarak kaydırağa götürür.
Aylin:Terletme çocuğu bak, hemen hasta oluyor biliyorsun.
Hakan:Biliyorum güzelim, iyiyiz şimdilik biz. Değil mi babacım?
-Deniz babasına gülerek bakar ve ellerini çırpar.
Hakan:Bu parkı yaptığımız iyi oldu bak, çocuk hiç başka yere gitme ihtiyacı olmadan oyalanıyor.
Aylin:Aynen aynen..Gelin hadi bir şeyler hazırladım yiyelim. Miniğim de açıkmıştır benim.
-Hakan, Deniz'i kucağına alır ve masaya götürür.
Hakan:Acıkmış benim paşam acıkmış.
Deniz:Mama.
Aylin:Evet annem,mama. Acıktın mı sen?
-Hakan,Deniz'i oturtur ve Deniz'e doğru eğilir.
Hakan:Deniz hadi bakalım bir baba de aslanım.
Aylin:Ay Hakan rahat bırak çocuğu.
Hakan:Mama diyor baba da desin. Hadi aslanım bak zor değil iki kez "ba" diyeceksin.
Aylin:Ay Hakan ya,anne de demiyor tam.Rahat bırak çocuğu.
Hakan:Tamam ya.
Aylin:Bir hafta kaldı doğum gününe ne yapıyoruz?
Hakan:Konuştuk ya,mangal falan yaparız ekiple.Ha eğer öyle organizasyon ayarlamak istiyorsan halledeyim.
Aylin:Yok ya ona gerek yok.Zaten hatırlamayacak,ekip falan gelir pasta keseriz yeterli.
Hakan:Tamamdır sevgilim.O zaman şöyle mi yapsak.Deniz için doğum günü organizasyonu yerine çocuk yurduna gönderelim bir şeyler.
Aylin:Ay çok güzel olur Hakan.Ne zamandır gidemedik de zaten çocukları görmeye.
Hakan:Gideriz sevgilim,Deniz de gelir bizimle.
Aylin:Olur olur...
...
|2GünSonra/AyHak Ev|
-Aylin uykusundan mide bulantısıyla uyanır ve lavaboya koşar.Hakan da duyar ve uyanıp peşinden gider.
Hakan:Aylin iyi misin? Aylin!
-Aylin elini yüzünü yıkar, kapıyı açar.
Aylin:İyiyim iyiyim, midem fena oldu bir anda.
Hakan:Üşüttün yine dimi? Hiç dikkat etmiyorsun kendine ya. Kaç defa diyorum sana soğuk havalarda iyi giyin çık devriyeye diye.
Aylin:Aman Hakan ufak bi soğuk algınlığı işte abartma.
Hakan:Abartırım güzelim, hassas bir vücudun var hemen kapıyorsun şifayı.
-Aylin ellerini Hakan'ın boynuna dolar.
Aylin:Düşünceli sevgilim benim.
Hakan:Hassas, narin karım benim.
-Hakan öpmek için yaklaşır o esnada Deniz ağlar.
Hakan:Ama hayır ya.
Aylin:Ben bakayım açıkmıştır. Sende çayı koy hadi.
Hakan:Sorucam ben Deniz'e anneyle babayı bölmek neymiş.
Aylin:Hadi Hakan, çocuklaşma.
Hakan:Bi küçük öpsem.
Aylin:Çocuk ağlıyor Hakan.
Hakan:İyi ya.
-Aylin, Deniz'in yanına çıkar. Deniz, Aylin'i görünce susar gülmeye başlar.
Aylin:Anneyi mi özledi benim miniğim? Gel bakalım, birlikte kahvaltı hazırlayalım.
-Aylin, Deniz'i alıp mutfağa iner. Hakan çayı demliyordur.
Aylin:Biz geldik, günaydın yok mu Deniz'e babası?
-Hakan, Deniz'i öper.
Hakan:Günaydın Deniz'im, günaydın aslanım benim. Acıktın mı acaba sen?
Aylin:Acıkmaz olur mu hiç? Hemen kahvaltı yaparız biz şimdi.
Hakan:Omlet yer miyiz?
Aylin:Deniz yiyemez ama biz yeriz.
Hakan:Tamam sen kahvaltılıkları çıkar, omlet bende.
Aylin:Hay hay.
-Aylin, Deniz'i mama sandalyesine koyar ve kahvaltılıkları çıkarır. Hakan da omlet yapar.
Hakan:Alamadığım öpücüğü unuttum sanma Aylin komiser.
Aylin:Sus ayıp çocuğun yanında.
Hakan:O anlamaz bir şey.
Aylin:Hakan!
Hakan:Tamam tamam...
-Masaya otururlar, kahvaltı yaparlarken Deniz'in bakıcısı Aylin'i arar ve acil işi çıktığını gelemeyeceğini söyler.
Aylin:Beril gelemiyor, Deniz ne olacak şimdi?
Hakan:Kal sende hayatım evde. Dinlenirsin hem.
Aylin:Yok olmaz, bir sürü işim var merkezde.
Hakan:Yarın halledersin Aylin.
Aylin:Bugün bitmesi lazım Hakan. Deniz de gelsin bizimle.
Hakan:Merkeze mi? Oldu olacak devriyeye de çıkaralım çocuğu Aylin.
Aylin:Saçma sapan konuşma ya, ben emniyetteyim zaten bütün gün yanımda kalır.
Hakan:Evde kalmam diyorsun gelsin madem başka çare yok. Hem iş yerini görür annesiyle babasının.
-Aylin, Deniz'in kıvırcık saçlarıyla oynar.
Aylin:Kahvaltı yapalım da hazırlanalım o zaman. Bugün iş günü Deniz Bey.
...
|Merkez|
-Ekip masada oturmuş sohbet ediyordur. Aylin ve Hakan Denizle birlikte gelirler.
Hakan:Herkese günaydın, yeni çaylak getirdim size bugün.
Mesut:Vayyy kim gelmiş be.
Ali:Dayısının aslanı gelmiş aslanı.
-Ali, Deniz'i Hakandan alır.
Selin:Hoşgelmiş miniğim benim. Hayırdır Aylin?
Aylin:Bakıcının işi çıktı acil, Deniz de bizimle geldi mecburen. Hüsnü abi sorun olmaz herhalde.
Hüsnü:Gece devriyesini Deniz alırsa hiçbir sorun yok.
-Ekip güler.
Mesut:Haa eline de ver biberonu, pusette atsın usta sana devriye. Ali getir buraya seveyim azıcık.
Ali:Abi dur ya, hem korkuyor senden Deniz.
Mesut:Hadi lan neden korksun benden. Dayısıyım onun ben.
Selin:Geçen sefer Aylinlerde Aliye bağırdın ya çocuk kucağındayken, ondan beri korkuyor senden. E bi de o bakışları atınca çocuğa doğru kim olsa korkar.
Mesut:Hadi be ordan. Ali getir lan bağırtma beni yine.
Ali:Of abi be.
Aylin:(Hakana doğru) Deniz iyi vakit geçirir bugün burda.
Hakan:Vakit mi geçirir yoksa sersem mi olur kucaktan kucağa bilemiyorum.
-Ekip Deniz'i severken Rıza gelir.
Rıza:Hayırdır çocuklar, ne oluyor?
Hüsnü:Torun gelmiş baba, Deniz.
Rıza:Oo hoşgelmiş.
Hakan:Bakıcı gelemedi bizde buraya getirdik baba, sorun olmaz değil mi?
Rıza:Ne sorunu olacak ya? Severiz ne güzel, bayadır da görmüyorduk zaten.
Ali:(sessizce) Baya dediği de 1 hafta, geçen hafta gitti görmeye Deniz'i.
Rıza:Alii, Efeyle Zeyno hep yanımda onları sürekli görüyorum Deniz uzak kalıyor.
Ali:Tamam baba, demedim bir şey.
Rıza:Deniz gel bakalım dedeye.
Selin:Dede mi gelmiş Deniz?
-Deniz bir süre Rıza'ya bakar, ellerini açarak gülümser.
Deniz:De-de.
Selin:Ay dede diyor bir de.
-Selin, Deniz'i öper ve Rıza'ya verir.
Hakan:İlk dede demeye başladı zaten, ama hala baba dedirtemedim.
Aylin:Hayır anne de demiyor daha. Zorlama çocuğu diyorum sürekli başında baba diye.
Ali:Takma oğlum bu kadar, ilerde başında gezer baba baba diye zaten.
Hakan:Desin abicim yine ya.
Hüsnü:Der Hakan der, beklemediğin an da der hatta.
Rıza:Deniz bende sizde işinize bakın haydi.
Aylin:Baba kalır benimle burda.
Rıza:Odada oyalanırız biz, işinize bakın.
Aylin:Peki, sağol baba.
Rıza:Hadi bakalım Deniz. Dede torun oynayalım biraz.
Mesut:Rıza babaya da oylanacak şey çıktı bugün, bize de bulaşmaz hiç.
Ali:Aynen aynen, siz arada getirin Hakan.
Hakan:Hadi lan ordan, stres topu mu benim çocuğum?
Hüsnü:Neyse millet işimize bakalım biz.
|Öğleden Sonra|
-Aylin arşivden gelir, ortalıkta kimse yoktur.
Aylin:Hande millet nerde ya? Bir saat arşive indim kimse kalmamış ortada.
Hande:Rıza baba ve Hüsnü Başkomiserim toplantıya gitti. Ali ve Hakan komiser kantine iniyoruz dediler, diğerleri devriyede.
Aylin:Deniz de Hakanla o zaman.
Hande:Aynen onların yanındaydı.
Aylin:Tamam... Bu dosyaların da imzası eklenmeden koyulmuş arşive, Rıza babaya attırırsın imzayı unutma.
Hande:Tamam abla bende bunlar.
-Birkaç dakika sonra Hakan ve Ali gelir.
Hakan:Bitti mi arşiv?
Aylin:Bitti bitti bende bittim. İmzalar eklenmeden gönderiyorsunuz arşive benim başıma kalıyor sonra.
Ali:Kızım ne güzel işte, devriye yerine arşiv sende.
Aylin:Devriye daha kolay şu arşivden... Neyse Deniz nerde? Pusete mi koydunuz?
Hakan:Deniz mi?
Ali:Lan Hakan, Deniz.
Aylin:Bi dakika Deniz nerde? Hakan?
Hakan:Hayır ya.
Aylin:Hakan! Nerde benim oğlum?
Ali:Ulan Hakan, çocuğu kantinde unuttuk.
Aylin:Ne? Hakan ya nasıl unuttunuz çocuğu?
-Aylin koşarak gider, Hakan da peşinden gider.
Hakan:Ya pusete koymuştuk biz, uyuyordu sesi çıkmayınca unutmuşuz Aylin, dur yavaş ya.
Aylin:Sana sorarım bunu ben Hakan.
-Aylinle Hakan kantine inerler, Deniz pusette yoktur.
Aylin:Hakan çocuk yok!
HakanNasıl ya burda bir yerdedir. İyi bakalım.
Aylin:Hakan, Deniz nerde?
Hakan:Ya Aylin pusete koyduk biz işte. İndi falan mı acaba? Burda bir yerdedir.
Aylin:Hakan daha yürüme bilmiyor çocuk nasıl insin pusetten ya.
Hakan:Of ya.
-Eda kucağında Denizle gelir.
Eda:Aylin abla, burda Deniz.
Aylin:Eda?
-Aylin, Deniz'i kucağına alır.
Eda:Pusette uyanmış ağlıyordu aldım bende bir iki tur attık yanınıza gelecektik yukarı, burda gördük sizi.
Aylin:Babası unutmuş burda sağolsun.
Hakan:Aylin yapma ama ya.
Aylin:Sorucam sana bunu ben. Sağol Eda sağol.
Eda:Ne demek abla.
Aylin:Benim işim bitti ben geçiyorum Hakan eve, senin de devriyen var zaten. Hüsnü abi gelirse söylersin.
Hakan:Var benim devriyeme daha ben bırakırım sizi.
Aylin:Gerek yok, anahtarı ver sen bana.
Hakan:Aylin yapma ama ya.
Aylin:Hakan anahtarı verir misin dedim, eve gidicez biz.
Hakan:Bende ben bırakırım dedim. Hadi.
Aylin:Çantam falan yukarıda.
Hakan:Bekleyin geliyorum...
...
|AyHak Evinin Önü|
-Aylin yol boyu Hakanla konuşmamıştır. Deniz de arkada uyuyodur. Eve gelince Aylin arabadan iner, Hakan da peşinden iner.
Hakan:Aylin dur bi.
-Aylin, Denizi arabadan alacakken Hakan kolundan tutar ve kendine döndürür.
Hakan:Bi dinle beni ya.
Aylin:Sinirliyim sana Hakan.
Hakan:Ya ama bilerek olmadı Aylin.
Aylin:Bilerek olmadı mı? Çocuğu unuttun sen Hakan. Yarın bir gün ikinizi bir yere göndersem unutacaksın demek ki.
Hakan:Saçmalama Aylin ya. Oğlum o benim, nasıl unutayım. Bir seferlik bir şey oldu bu. Böyle biri olmadığımı biliyorsun sende.
Aylin:Hakan..
Hakan:Ya bak onun üstüne nasıl tiyrediğimi biliyorsun, bir kez olan büyük bir hata. Büyütmesek mi acaba?
-Aylin önce Denize sonra Hakana bakar.
Aylin:Tamam affettim bir daha olmayacak ama.
Hakan:Asla.
-Hakan Ayline yaklaşır ve öper, sırıtarak Ayline bakar
Aylin:Pislik.
Hakan:Devriyeden sonra görüşürüz, özle beni.
Aylin:Sende bizi özle.
Hakan:Deli gibi özlicem.
Aylin:Bizde...
...
|1HaftaSonra/Deniz'in Doğum Günü|
-Deniz'in doğum gününde herkes izinlidir. Akşama doğru herkes yavaş yavaş Aylinlere gelir. Hakan ve Ali bahçeyi düzenliyordur. Kızlar da mutfaktadır.
Aylin:Ay Pınar çok heyecanlıyım ya, ilk doğum günü geldi Deniz'in resmen.
Pınar:Ne çabuk geçti dimi?
Aylin:Hiç sorma ya, kocaman oldu neredeyse... Bunlar da tamam, ben gidip Deniz'e bakayım.
Pınar:Git sen git, çocuklar oynuyordu onunla zaten.
Aylin:Onları da çok seviyor ya.
Pınar:Bizimkiler de çok seviyor.
-Aylin, Denizi hazırlar. Bir saatte herkes gelmiştir. Mangal yakılır.
Mesut:Deniz dayısının aslanı senin hatırına geçtim mangala bak. Değerini bil tokmak kafa.
Hüsnü:Kocaman oldu eşek sıpası.
Ali:Ne çabuk ama dimi?
Hakan:Ya ya ne çabuk büyüdü.
Aylin:Ee pastaya geçsek mi artık?
Suat:Geçelim geçelim.
-Kızlar pastayı getirir. Aylin ve Hakan Denizle birlikte pastayı üflerler. Deniz herkesin alkışlamasına karşılık verir,o da alkışlar.
Hakan:(denizi öper) Nice güzel yaşların olsun aslanım.
Aylin:Hep bizimle olsun Deniz'im... Hatta kardeşiyle birlikte olsun.
Hakan:Nasıl?
Aylin:Seneye diyorum kardeşiyle birlikte kutlarız doğum gününü.
Hakan:Kardeşi mi?
Selin:Aylin yoksa...
Aylin:Hamileyim.
Hakan:Hamile misin?
-Hakan ne olduğunu anlayamaz.
Aylin:Evet bir kez daha baba oluyorsun sevgilim.
Hakan:Ben yeniden baba mı oluyorum?
Aylin:Evet aşkım evet.
Deniz:Ba-Ba.
Hakan:Baba dedi Deniz baba dedi.
-Hakan, Denizi öper. Ayline sarılır ve öper.
Hakan:Ben baba oluyorum, Deniz baba dedi. Heyt be!
-Herkes alkışlar, Hakan kucağında Denizle Ayline sarılır.
____________________________
74. Bölüm Sonu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURŞUN 📌|AyHak|
Fanfiction"Yalnızlık,acı,kaybetmek...Bunlar çok zor.." "Sen inan ve beni sev yeter...Gerisi gerçekten çok kolay." Aşka da,mutluluğa da kapatmış onlar kalplerini..Fakat hep bir ümit kalmış içlerinde sadece doğru insanı bulmak istemişler ama korkuyorlar...Yi...