-Doktor yoğun bakıma girer ve Aylin'e müdahale eder. Hemşire yoğun bakım perdesini indirir.
Hakan:Aylin gitme Aylin.Yalvarırım gitme sevgilim...
Suat:Allah'ım sen yardım et kızımıza.
Ayla:Sen bize bağışla Aylini...
-Birkaç dakika sonra doktor yoğun bakımdan çıkar.
Hakan:Gitmedi değil mi? Gitmedi de doktor.. Ben dayanamam onun gitmesine.
Doktor:Sakin olun Hakan Bey..
Hakan:Ne ne oldu Aylin'e?
Doktor:Anlık kriz geçirmiş Aylin hanım.. Ama şu an kontrol altında.
Selin:Bi gelişme yok mu hala?
Doktor:Maalesef yok ama hemen beklemiyoruz gelişmeyi de zaten. Hastanın durumu malum önce kendi kendine nefes almasını bekliyoruz. Ondan sonra bi tık daha iyiye gidecektir her şey...
-Hakan derin bir nefes alır.
Hakan:Hala uyanmadı anladım. Peki yanına girsem, biraz görsem onu.
Doktor:Maalesef olmaz Hakan bey.
Hakan:Lütfen birkaç dakika bile yeter.. Yanına gireyim, göreyim elini tutayım. Lütfen hocam.
Doktor:... Peki yalnızca birkaç dakika. Hemşire hanım sizi hazırlasın.
Hakan:Sağolun doktor bey, çok sağolun...
...
|Yoğun Bakım|
-Hakan hazırlanıp yoğun bakıma girer, sandalye alıp Aylin'in yanına oturur. Önce yüzünü, saçlarını sever.
Hakan:Çok özledim Aylin. Sadece bu kadar diyebiliyorum. Seni çok özledim... İki saat bile yüzünü görmeyince, sesini duymayınca deliye dönüyorum. Sen olmasan ölürüm ben bitanem. (parmağıyla aylinin yüzünü sever) Hasret kaldım sevgilim, her şeyine hasret kaldım şu kısa sürede... Uyan da evimize gidelim hadi.
-Hakan elini Aylinin karnına koyar ve karnını sever.
Hakan:Uyan da evimize gidip bebeğimizle ilgili hayaller kuralım yine sevgilim. Daha yaşayacak çok günlerimiz var, biriktirecek çok anımız var demiştik hani.. Uyan bebeğimizi heyecanla bekleyelim yine Aylin. Hem daha doğru dürüst hazırlık yapmadık..(gülerek) Se-sen hiç aşermedin de mesela. Böyle hamilelik mi olur canım? Sen bulunması en zor şeyi iste benden ben dünyayı dolaşıp arayayım o istediğini. Uyan Aylin, nolur uyan... Doktor kendi kendine nefes alamıyor dedi.. Bende o andan beri nefes alamıyorum, sürekli kesiliyor nefesim.. Sen nefes alamıyorsan bende alamam Aylin. Benim yaşam kaynağım sensin. Bu hayatta bildiğim, aldığım tek nefes sensin bitanem.. Aç gözünü göster dünyaya yine inatçılığını. Neler atlattık biz bunu da atlatalım Aylin.. Uyan bitanem, yalvarırım uyan...
-Aylin'i alnından öper.
...
-Hakan yoğun bakımdan çıkar ve Selinlerin yanına gelir. Birkaç saat sonra ekip hastaneye Aylini görmeye gelir.
Ali:(yoğun bakıma bakar) Durum ne?
Selin:Aynı hala, bekliyoruz.
Hakan:K-kriz geçirdi birkaç saat önce.
Hüsnü:Ne? İyi mi şimdi?
Hakan:Bilmiyorum abi yani müdahale ettiler ama değişen bir şey yok durumunda. Kendi kendine nefes almayı başardığında uyanması kolay olacak dedi doktor.
Mesut:(hakanın omzuna dokunur) Uyanacak aslanım uyanacak.
Hakan:İnşallah abi.
Selin:Siz ne yaptınız? İz var mı Miran'dan?
Rıza:Henüz yok, şehir giriş çıkışları tutuldu.
Hakan:Çoktan kaçmıştır baba o şerefsiz.
Mesut:Yerin dibine de girse bulucaz merak etme.
Hakan:Aylin uyansın, kurtulsun istiyorum ben sadece abi. O şerefsiz bulunmuş bulunmamış umrumda mı ki?
-Rıza'nın telefonu çalar, konuştuktan sonra ekibin yanına gelir.
Ali:Hadi kafeteryaya inelim, çay kahve ısmarlayayım size.
Mesut:Olur iyi olur hadi millet.
Hakan:Siz gidin abi, ben burdayım.
Hüsnü:Hakan hadi aslanım. Yemek falan yemedin zaten çay olsa içte öyle dur. Bak yığılıp gideceksin bir yerde olmaz böyle.
Mesut:Hüsnü haklı, hadi Hakan.
Rıza:Ben burdayım hem, git Hakan az dinlenmiş olursun.
Hakan:Pe-peki...
-Ekip kafeteryaya iner, birkaç dakika sonra Rıza'nın yanına biri gelir.
Rıza:Evlat, hoşgeldin.
X:Baba... Durumu nasıl?
Rıza:Gördüğün gibi, bekliyoruz.
X:Digerleri nerde?
Rıza:Aşağıya indiler, darmadağın hepsi.
X:Normal çok normal baba.. Iyi olamazlar ki... Nasıl oldu peki?
Rıza:Eski bir bela.
-Bir süre sonra ekip tekrar Aylin'in yanına gelir, ekip Rıza'nın yanındaki kişiyi görünce şaşırıp kalır.
Ali:Aa? Abi?
Mesut:Ulan..
Hüsnü:Murat aslanım..
Murat:Abi..
-Hepsi sarılır.
Ali:Ne işin var senin burda?
Murat:Rıza baba söyledi burda olduğunuzu. İstanbul'a da bir iş için geldim birkaç günlüğüne.
Mesut:Vay be.. Kardeşim benim.
Murat:Geçmiş olsun size de... Sana da Hakan.
Hakan:Sağol.
Murat:Murat ben, eskilerden.
Hakan:(gülümser, tokalaşırlar) Biliyorum biliyorum Aylin çok bahsetti.. Senden Zeynepten... Eskiden olan herkesten.
-Hakan yoğun bakım önüne geçer, Aylin'e bakar. Murat da yanına gelir.
Murat:Uyanacak, iyi olacak o.
Hakan:İnşallah.
Murat:İnatçı kız, bırakmaz kimseyi özellikle de sevdiğini.
Hakan:Çok dayandı ama biliyor musun? İnatçı ama yaşadıkları da çok geldi ona belki de.
Ali:Hakan deme böyle kardeşim.. Ne dedik uyanacak dedik dimi? Daha siz bebeğinizi seveceksiniz kardeşim.
Hakan:Sevicez dimi Ali? Alıcaz oğlumuzu kucağımıza.
Ali:Tabiki de kardeşim..
Murat:Derken? Hamile miydi Aylin?
Hakan:Hı hı.. Oğlumuz olacaktı.
Murat:Olacak olacak inşallah.. Yeğenim oluyor demek ha. Hadi kız Aylin, aç gözünü be.
...
|ErtesiGün/Hastane|
-Ekip merkeze gitmiştir, hastanede Hakan ve Murat vardır. Hakan Aylaları da eve göndermiştir. Muratla oturmuş sohbet ediyorlardır.
Murat:Bilirim şu soğuk koridorda böylece oturmanın, içerde sevdiğin can çekişirken böylece beklemenin ne olduğunu...
-Hakan bir şey demeden Murat'a döner.
Murat:Zeynep'i de çok bekledim. O da beni çok bekledi. Sevgi de hep bu sanırım. Biri can çekişirken sende onunla birlikte can çekişir onu beklersin.. Ama o hep döner eninde sonunda sana.
Hakan:Döner mi gerçekten?
Murat:Döner tabi. Sevdiğini bırakır mı insan?
Hakan:Ze-Zeynep gitmiş ama... Ya Aylinde..
Murat:Aylin gitmeyecek Hakan.. Gitmez bırakmaz seni o. Zeynep gitti evet ama biz yaşamıştık hayatımızı.. Tamam belki erkendi daha gitmesi için ama bu kadarmış bizim de birlikte hayatımız. Geriye dönüp bakınca dolu dolu yaşadığımız şeyler var, onları görüyorum.. Kıra, döke, kanaya kanaya ama en çok da severek yaşadık biz Zeynep'le. Oğlumuzu büyüttük. O gitti ama gitmesi gerekti diyorum ben artık. Zor gelmiyor mu yıllar geçmesine rağmen? Geliyor (kalbini gösterir) Hep burası sızlıyor o gittikten sonra ama yaşıyorum oğlum için, onun anısı için yaşıyorum... Ve sana tek bir şey söylemek istiyorum Aylin gitmeyecek Hakan. Sizin aşkınız daha çok yeni, yaşayacak çok şeyiniz var hayatta. Aylin uyanacak, bebeğinizi kucağınıza alacaksınız siz. Oğlunuzla birlikte yaşayacaksınız anılarınızı.. Dolu dolu geçirmeniz gereken ömrünüz var.. Ümidini kaybetme, ha bugün ha yarın kollarında olacak yine Aylin...
Hakan:Bizim yaşayacak çok şeyimiz var daha...
...
-Akşam olunca ekip Aylini görmeye hastaneye gelir.
Rıza:Aynı mı hala?
Hakan:Aynı baba.. Doktor kaç defa baktı ama hala aynı.
Ali:Murat sende geldin hemen buraya, yorgunsundur.
Murat:Yok be, iyiyim ben böyle. Hakanla dertleştik siz gittikten sonra. İyi geldi hem konuşmak etmek... Aylin uyansın da dinleniriz be.
Ali:Sen bilirsin kardeşim.
-Biraz sonra doktor Aylini kontrole gelir. Aylini muayne ederken ters şeyler olur.
Hakan:Yine yine bir şeyler oluyor Aylin'e.
-Herkes camın önüne gelir. Mesut, Ayline baktıktan sonra birkaç adım geri gelir.
Mesut:Olmaz Aylin de olmaz.Olmaz lan!
Ali:Aylin hayır kızım hayır ya.
Hakan:Aylin yalvarırım yapma, bırakma beni Aylin!
-Murat etrafına göz gezdirir, gözünün önüne Zeynep'in son anları gelir.
Murat:Yapma be kardeşim, Zeynep gibi sende bırakıp gitme. Bırakma sevdiklerini.
-Hakan yere çöküp ağlamaya başlar, duvarı yumruklar.
Hakan:Gidiyor işte gidiyor, tutamadım, kurtaramadım onu. Sevemedim yeteri kadar Aylini de bebeğimi de. Allah benim belamı versin!
-Herkes Aylin'e bakarken doktor yoğun bakımdan çıkar. Hakan kendini kötü sona hazırlamış doktorun diyeceklerini bekliyordur.
Doktor:(gülümser) Gözümüz aydın, Aylin hanım iyi.
Hakan:...
Ali:Hakan kalk lan. Iyi dedi iyi.
Hakan:I-iyi mi?
Doktor:Kendi kendine nefes almayı başardı Aylin hanım. Hayati tehlikeyi de atlattı. Birkaç saat içinde uyanmasını bekliyoruz.
Hakan:Allah'ım sana şükürler olsun... Hiçbir sorun yok dimi?
Doktor:Hayır yok.
Hakan:Bebek bebek iyi mi?
Doktor:Kadın doğum uzmanı az sonra gelip kontrol edecek.
Murat:(hakana sarılır) Iyi olacak bebek de iyi olacak merak etme.
Hakan:İnşallah inşallah.
-Hakan yoğun bakıma döner,cama dokunur.
Hakan:İyi olacaksınız bitanem, çok iyi olacaksınız
____________________________
57. Bölüm Sonu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURŞUN 📌|AyHak|
Fanfiction"Yalnızlık,acı,kaybetmek...Bunlar çok zor.." "Sen inan ve beni sev yeter...Gerisi gerçekten çok kolay." Aşka da,mutluluğa da kapatmış onlar kalplerini..Fakat hep bir ümit kalmış içlerinde sadece doğru insanı bulmak istemişler ama korkuyorlar...Yi...