|3SaatSonra/Yoğun Bakım|
-Herkes yoğun bakım önünde Aylin'in uyanmasını bekliyordur. Doktor Aylin'in kontrolünü yapıp, yanından çıkar.
Hakan:İyi dediniz neden uyanmadı hala?
Doktor:Telaş yapmayın, gayet iyi. Biraz zaman geçecek normal olarak uyanması için. Şimdi tekrar bi kontrol yaptık , içiniz rahat olsun hiçbir sorun yok.
Hakan:Geçti tamamen tehlike değil mi?
Doktor:Geçti geçti, merak etmeyin. Hasta kendine gelince normal odaya da alınacak.
Hakan:Tamam, sağolun.
Murat:İçin rahat olsun Hakan, iyi işte bizim kız. Uyanacak da merak etme.
-Hakan yoğun bakıma bakmaya devam eder. Aylin yavaş yavaş gözlerini açar, anlamsızca etrafına bakar. Hakan hemen Aylin'in uyandığını farkeder.
Hakan:Aylin? U-uyandı uyandı, açtı gözünü.
-Koşarak Aylinin yanına girer, tüm ekip sarılır ve Ayline bakarlar.
Ali:Sonunda be sonunda.
Selin:Doktora haber veriyorum ben.
..
-Hakan, Aylinin yanına eğilir ve elinden tutar.
Hakan:Bitanem.. (yüzünü sever) Canımın içi...
-Aylin gülümseyerek Hakana bakar.
Aylin:Hakan?
Hakan:Burdayım bitanem yanındayım canımın içi. Geçti bitti her şey.
Aylin:Bitti mi gerçekten?
Hakan:Bitti güzelim bitti.
-Aylin karnına dokunur, telaşla Hakana döner.
Aylin:Ha-Hakan oğlumuz.. O iyi dimi? Bir şey olmadı dimi ona?
-Hakan da elini Aylin'in elinin üstüne koyar.
Hakan:Çok iyi bitanem.. Oğlumuz da annesi gibi çok güçlü. O da burda senin uyanmanı bekledi.
Aylin:Çok şükür.. Çok korktum biliyor musun ona birşey olacak diye.
Hakan:O iyi bitanem korkma.. Sende beni nasıl korkuttun biliyor musun? Günlerdir nasıl korkuyla yaşıyorum.
Aylin:Hakan ben..
Hakan:Tamam tamam yorma kendini sen.
-Doktor Aylin'in yanına gelir.
Doktor:Aylin hanım, sonunda uyandınız.
Hakan:Sonunda uyandı.
Doktor:Hakan bey deli gibiydi siz kendinize gelene kadar.
-Aylin, Hakana döner.
Aylin:Her zaman ki hali.
Doktor:Şimdi Hakan bey sizi dışarı alalım, bizde Aylin hanımın kontrollerini yapalım.
Hakan:Tamam tamam, çıkıyorum.. Hayatım herkes orda bak.. Hemde bir sürprizle birlikte.
Aylin:Supriz mi?
-Aylin cama doğru döner, Murat'ı görüp el sallar.
Aylin:Murat mı o? Ne işi var burda?
Hakan:Tesadüf... Neyse orda bekliyoruz seni.
-Hakan, Aylin'in alnından öper ve ekibin yanına geçer.
Mesut:Nasıl iyi mi?
Hüsnü:İyi görünüyordu ya. Konuştu da herhalde dimi?
Hakan:İyi abi, çok şükür iyi.
Selin:Çok şükür ya.. Ne dedi peki?
Hakan:Pek bir şey demedi. Bebek geldi hemen aklına.
Ali:Çok normal ya.. Ama o da iyi çok şükür.
Hakan:Seni de gördüğüne çok sevindi Murat.
Murat:Hele bi bende göreyim onu.
Hakan:Kontrolleri yapıldıktan sonra normal odaya alınacak.
Rıza:İyi iyi. Bunu da atlattık ya.
Hakan:Sonunda baba...
...
|Aylin Oda|
-Aylin'in kontrolleri yapıldıktan sonra normal odaya alınmıştır. Ekip birkaç dakikalığına Aylin'in yanına girmiştir.
Rıza:Çok korkuttun bizi Aylin.
Aylin:Bende çok korktum baba.. O tabutun içinde, o karanlık yerde. Ölücem sandım, kurtuluşum yok sandım.
-Aylin'in gözleri dolar. Hakan Aylinin elini tutar, saçlarını sever.
Hakan:Şştt, geçti geçti.. Yok öyle şeyler.
Ali:Aynen aynen geçti bitti bu da..
Murat:Bi duydum Aylin hastanede dediler. Ne oluyor bizim deli kıza dedim ya. Geldim baktım neler olmuş. Ama demiştim ben inatçı o gitmez bir yere diye.
Aylin:İnatçıymışım dimi?
Murat:Olmaz mısın hiç... Neyse geçti bitti ya.
Aylin:Seni gördüğüme o kadar sevindim ki Murat.
-Murat, Aylinin elinden tutar.
Murat:Bende seni canım.. Iyi olduğunu da gördüm ya. Iyi bakın yeğenime ha.
Aylin:Gidecek misin hemen?
Murat:Birkaç işim var, onları halletmeye gelmiştim. Bugün onları halledicem bir iki güne dönmem lazım.
Aylin:O kadar çabuk mu ya?
Murat:Maalesef canım ama yeğenimin doğumuna gelirim, bi telefon yeter.
Hakan:Hiç merak etme orası bende.
Murat:Eyvallah kardeşim..
Hüsnü:Biz çıkalım artık, doktor gelir şimdi.
Mesut:Aynen aynen.. Bana bak sağlam görelim artık kız seni.
Aylin:(gülerek) Tamam abi...
Murat:(hakanın omzuna dokunur) Bu deli oğlan çok seviyor seni haberin olsun kız.
Aylin:Biliyorum, bende onu çok seviyorum.
Murat:Hep sevin birbirinizi. Üzmeyin, kırmayın, bırakmayın.
Hakan:Asla...
-Ekip ayhakın yanından ayrılır ve dağılır. Aylinin yanına kadın doğum uzmanı gelir.
K.D.U:Aylin hanım iyi gördüm sizi.
Aylin:Ben iyiyim, bebek de iyi değil mi?
K.D.U:İyi iyi merak etmeyin. Çok iyi, çok güçlü oğlunuz.
Hakan:Aslan oğlum benim.
K.D.U:Ama dikkatli olmanız gerekiyor artık. Yaşadığınız olay bebeği de etkiledi normal olarak stres, üzüntü, tehlike olmamalı. Yoksa kötü sonuçlar yaratabilir.
Hakan:Hiç merak etmeyin, çok iyi olacak onlar bundan sonra.
Aylin:Merak etmeyin doktor hanım.
K.D.U:Fazla da yormayın kendinizi.
Aylin:Peki...
-Doktor da gittikten sonra aylinle hakan yalnız kalır. hakan, ayline hastane yemeğini yedirmeye çalışır.
Hakan:Bitanem hadi ama, aç aç mı duracaksın.
Aylin:Hakan tadı tuzu yok ama bu yemeklerin ya.
Hakan:Olmaz ama böyle hadi bir iki kaşık olsa ye, zorlamam daha fazla.
Aylin:Hayır demesi kolay sen ye bakalım.
Hakan:Biliyorum nasıl tadı olduğunu ama yerim senin için.
-Hakan bir iki kaşık yer.
Hakan:Hadi bak ben yedim, sıra sende. Aç bakalım ağzını, aç aç..
Aylin:Iyi tamam, ver ben yiyeyim kendim bari.
Hakan:Olmaz yediririm ben, yorulma sen.
Aylin:Yemek yerken mi yorulucam Hakan?
Hakan:Olsun olsun...
-Yemekten sonra Hakan Aylinin başucuna oturur, saçlarını sever, sohbet ederler.
Hakan:Dinlen istersen biraz. Yorgun hissedersin.
Aylin:İyi olur aslında uyusam. Sen peki?
Hakan:Ben oturur izlerim seni.
Aylin:Sen en son ne zaman uyudun?
Hakan:Şey...
Aylin:Ben kaybolduktan sonra hiç uyumadın dimi?
Hakan:Nasıl uyuyabilirdim ki Aylin? Senden haber alamadan gözüme uyku girebilir miydi sence?
Aylin:Seni çok seviyorum hakan.
Hakan:Bende seni bitanem.
Aylin:Yemek de yemedin dimi?
Hakan:Kahve içmiştim, bi de seninle yedim yetti bana. Merak etme sen beni ya. Hadi uyu dinlen artık güzelim.
Aylin:Sende uyu. Senin de dinlenmen lazım.
Hakan:Önce senin uyuduğunu göreyim ondan sonra uyurum ben merak etme.
-Aylin gülümser ve gözlerini kapatıp uyumaya çalışır. Hakan da bir süre Aylini seyreder ve o da uyuyakalır. Hakan başını Aylinin başının yanına dayamış sandalyede uyuyordur. Bir eli Aylinin elinin üstündedir. Birkaç saat sonra Ali ve Pınar gelir, Hakanla Aylin'in uyuduğunu görünce geri giderler. Ali geldiklerini Hakana mesaj atarak söyler. Hakan bir süre sonra uyanır ve kafeteryaya iner. Geldiğinde Aylin uyanmıştır.
Hakan:(elinde çayla gelir) Sevgilim, uyandın mı?
Aylin:Nerdeydin?
Hakan:(bardağı gösterir)Uyandım, baktım sen uyuyorsun. Bende çay alıp geldim kendime.
Aylin:Ay bana da getirseydin keşke.
Hakan:Sana izin verirler mi bilmem canım. Malum durum.
Aylin:Neyse..
-Hakan, Aylin'in yanına oturur.
Hakan:Evimize gidince ben ellerimle hazırlarım sana çay merak etme.
Aylin:Hemen gitsek ya eve.
Hakan:Saçmalama hayatım, daha kendine yeni geldin eve gitmene izin verirler mi?
Aylin:Evde dinlenirdim ya.
Hakan:Şimdi olmaz canım, iyice kendine gel.
Aylin:Tamam tamam, ısrar etmiyorum.
Hakan:Etme canım, çünkü boşa olur.
Aylin:Çok biliyorsun sen.
Hakan:Hı hı.
Aylin:Ukala.
-Hakan bir anda Aylini öper.
Hakan:Evet benim.
Aylin:Sen varya çok fenasın.
Hakan:Biliyorum. Ee bizim ufaklık ne yapıyor?
Aylin:Tekmeleyip duruyor yine, uyandı o da demek ki.
Hakan:(aylinin karnına dokunur) Uslu dur bakalım ufaklık.
Aylin:Hiç sesi soluğu çıkmadı biliyor musun biz oradayken.. Yok sandım bir an, gitti sandım. Normalde sürekli tekmelerdi ama oradayken sessiz sefasızdı. Hatta bir ara öyle bir sancı girdi ki kaybediyorum sandım.
-Aylin'in gözleri dolar.
Hakan:Hissetmiş o da tehlikede olduğunu demek ki.
Aylin:Galiba.
Hakan:Ama geçti, şimdi ikiniz de güvendesiniz. Ben yanınızdayım.
-Aylin, Hakana sarılır. Hakanın omzu acır.
Aylin:İyi ki varsın Hakan.
Hakan:Sende... Aghh.
Aylin:Noldu?
Hakan:(kolunu tutar) Bişey yok yok.
Aylin:Hakan.
Hakan:Tamam..
-Omzundaki yarayı gösterir.
Aylin:Noldu oraya?
Hakan:Seni kaçırdıkları zaman yaralanmıştım bende.
Aylin:Ne halde kolun ya.. Baktırmadın mı?
Hakan:Dikiş falan atıldı, baktılar o gün. Sonra önemsemedim bende.
Aylin:Baktırman, pansuman yaptırman lazım Hakan.
Hakan:Merak etme sen beni, yaptırırım... O değilde Aliyle Pınar gelip gitmiş biz uyurken.
Aylin:Hadi ya.
Hakan:Aradım konuştum ama sonra geliriz biz, rahatınıza bakın dedi.
...
|Ertesi Gün/Hastane|
-Hakan doktordan izin almış Aylini bahçeye çıkaracaktır. Tekerlekli sandalyeyle odaya gelir.
Hakan:Eve gitme izni yok ama bahçeye çıkma iznimiz var.
Aylin:Az da olsa hava alıcam yani sonunda.
Hakan:Evet hadi bakalım, gel..
Aylin:Ona binmesem, kendim yürüyebilirim.
Hakan:Emin misin?
Aylin:Evet. Hatta sen girersin koluma çıkarız öyle bahçeye.
Hakan:Tamam, gel hadi.
-Aylin, Hakan'ın koluna girer ve bahçeye çıkıp, dolanırlar.
Hakan:İyi geldi ama dimi?
Aylin:Evet, temiz hava iyi hissettiriyor.. Evimize de gitsek.
Hakan:Bugün olmaz dedi doktor ama belki yarın izin verebiliriz dedi. Tabi evde bir hafta daha dinlenme şartıyla.
Aylin:Bir hafta ne ya?
Hakan:Aylinn!
Aylin:Tamam tamam, evimize gidelim de.
Hakan:Gidicez bitanem gidicez..
Aylin:Oturalım mı şöyle biraz.
Hakan:Olur.
Aylin:Banka değil, çimlere oturalım.
Hakan:Tamam gel..
-Çimlere otururlar, hakan aylinin karnını sever.
Hakan:Paşam sende iyisindir herhalde.
Aylin:İyi babası iyi merak etme.
Hakan:Hangimize benzeyecek acaba ya?
Aylin:Ikimize de benzer herhalde.
Hakan:Bir an önce gelse de görsek, kucağımıza alıp sevsek.
Aylin:Sağlıklı gelsin, hiçbir sorun olmasın da.
Hakan:Aynen aynen...
-Aylin, Hakan'ın omzuna yatar, Hakan, Aylin'in yüzünü sever.
Aylin:Sen ben oğlumuz hep mutlu olalım Hakan.
Hakan:Hep mutlu olucaz bitanem. Onu kucağımıza alıcaz, her gün daha güzel şeyler olacak.
Aylin:Olacak dimi?
Hakan:Tabiki de. Biz birlikte olduktan sonra niye olmasın ki...
Aylin:Hakan sormadım ama..
Hakan:Yakalandı mı diyeceksin.
Aylin:Hı hı.
Hakan:Valla bende hiç sormadım, sen kendine gelmeden önce daha bulunamamıştı.
Aylin:Hakan ya yine..
Hakan:Hiçbir şey olmayacak korkma güzelim. Ben bi daha onun yanımıza yaklaşmasına, senin adını ağzına almasına dahi izin vermem canımın içi.. Ölürüm de size zarar gelmesine izin vermem bi daha.
Aylin:İyi ki varsın sevgilim.
Hakan:Sende iyi ki varsın canımın içi.
____________________________
58. Bölüm Sonu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURŞUN 📌|AyHak|
Fanfic"Yalnızlık,acı,kaybetmek...Bunlar çok zor.." "Sen inan ve beni sev yeter...Gerisi gerçekten çok kolay." Aşka da,mutluluğa da kapatmış onlar kalplerini..Fakat hep bir ümit kalmış içlerinde sadece doğru insanı bulmak istemişler ama korkuyorlar...Yi...