Gökhan:Pek memnun olmadın sanki kardeşim, hayırdır?
Hakan:Niye aradın beni?
Gökhan:Hiç öylesine.. Arayamaz mıyım kardeşimi?
Hakan:Arama, yok kardeşin falan senin.
-hakan telefonu kapatır ve aylinin yanına geri döner. morali bozulmuştur ama kimseye bir şey söylemez ve biraz daha durduktan sonra düğünden ayrılırlar.
..
|Aylin Ev|
Hakan:Canım sen geç bende eve geçeyim bu gece.
Aylin:Niye?
Hakan:Az işim var evde ya.. Sabah gelirim almaya.
Aylin:Peki... Hakan sen iyi misin? Düğünden sonra bir şeyler oldu sanki.
Hakan:Yok canım bir şey yok.
Aylin:Emin misin?
Hakan:Eminim güzelim.. Hadi görüşürüz yarın.
Aylin:Görüşürüz..
-Hakan , Aylin'i öper ve evden çıkar. Aylinde üstünü değiştirip bir duş aldıktan sonra kendine kahve yapar ve kitap okumaya dalar.
..
|Hakan Ev|
-Hakan eve gelir gelmez üstünü değiştirir ve salona geçip oturur. Kendi kendine de olsa hiçbir şey demez ve sadece düşünür. Bir anda oturduğu yerden kalkar ve yatak odasına gidip anne babasının fotoğrafını eline alıp konuşur.
Hakan:Ben unutamam onun yaptıklarını. Sizi benden aldığını unutamam... Ama sanki karşıma çıkacak yine bir şeyleri berbat edecek gibi bir his var içimde.. Ne olacak nasıl olacak bilmiyorum baba. Burda olsanız o senin abin, affet ne yaptıysa derdin anne biliyorum ama yaptığı affedilecek bir şey değil. Sizi benden aldı o bunun hiçbir şeyi olamaz...
..
|Ertesi Gün/Aylin Ev|
-Hakan sabah erkenden uyanır ve Ayline gelir.Hakan eve girer ve yatak odasına gidip Ayline bakar. Aylin hala uyuyordur. Hakan yatağın kenarına çömelip Aylini izler. Biraz Aylini izledikten sonra saçlarından öper ve Aylin yavaşça uyanır.
Aylin:Hakan?
Hakan:Sevgilim, günaydın.
Aylin:Sen ne zaman geldin?
Hakan:Az önce.. Baktım uyuyosun bende öyle izleyeyim dedim..
-Aylin, Hakanın sakallarını sever.
Aylin:Saat kaç?
Hakan:Dokuza geliyor.. Hadi kalk kahvaltı yapalım, acıktım valla.
Aylin:(gülerek) Pis boğaz..
Hakan:(gülerek) Birazcık öyleyim..
Aylin:Hakan sen dün akşam iyi değildin sanki. Bir şey mi oldu?
Hakan:Yok canım ne olacak... Kalk hadi kalk. Elini yüzünü yıka, ben çayı koyuyorum bak.
Aylin:Tamam geliyorum.
-AyHak birlikte kahvaltı hazırlar ve gülerek neşe içinde kahvaltı yaparlar.
Hakan:Şu börekleri hiçbir şeye değişmem valla ya.
Aylin:Allah Allah.
Hakan:(Aylinin yanağından makas alır) Sen başkasın güzelim.. Seni dünyalara değişmem ben.
Aylin:Ay yağlı yağlı ellerin, sürme be.
Hakan:(gülerek) Olmaz bir şey ya.
Aylin:Ee izin günümüz, ne yapıyoruz bugün?
Hakan:Düşünelim ne yapabiliriz... Buldum, balık tutmaya gidelim.
Aylin:Balık tutmaya mı?
Hakan:Evet sonra da bahçede mangal yaparız balıkları ne dersin?
Aylin:Bilemedim ki şimdi. Becerebilir misin?
Hakan:Aşk olsun. Sen ne sandın sevgilini. Gidecek miyiz?
Aylin:Ee gidelim madem. Evde oturmaktansa.
Hakan:Hadi o zaman yapalım kahvaltımızı çıkalım...
Kahvaltıdan sonra Aylinde hazırlanır ve balık tutmaya giderler.
..
|Sahil|
Hakan:Daha önce tuttun mu sen balık?
Aylin:Küçükken bir kere babamla ve Rıza babayla gitmiştik,orda denedim sadece. Ama beceremedim tabi.
Hakan:Hımmm.. Gel bakalım hadi.
-Hakan, Aylin'e balığı nasıl tutacağını gösterir.
Hakan:Anladın dimi nasıl yapacağını?
Aylin:Anladım Hakan.. Salak değilim.
Hakan:Ben öyle demedim sevgilim ya.
Aylin:Tamam tamam... Hakan geldi bir şey geldi.
Hakan:Yavaş yavaş çek, bekle.
-Hakan, Aylin'in oltasından birlikte tutar ve oltayı çekerler.
Hakan:Oo maşallah hayatım, kaç tane gelmiş.
Aylin:İlk denememde sonuç çok iyi desene.
Hakan:Kesinlikle.
Aylin:Hadi bi daha.
Hakan:Tamam.. At hadi gösterdiğim şekilde.
Aylin:Tamam...
-AyHak balık tutmaya devam eder. Hakan bir ara yakınlarında Gökhan'ı faekeder ama Aylinin anlamaması için bir şey yapmaz.
..
|Aylin Ev|
- Aylinle Hakan birkaç saat daha sahilde balık tuttuktan sonra eve geçerler. Hakan mangalın başında balıkları kızartıyodur. Aylin elinde tabaklarla içerden gelir.
Aylin:Sevgilim kokacak her yerde, evde yapsaydık ya.
Hakan:Evde daha fena kokardı Aylin.. Hem bunun tadı böyle çıkar sevgilim.
Aylin:Alilere falan da haber verseydik keşke.
Hakan:Yoo.. Bunlar anca bize yeter.
Aylin:Sende hiç paylaşımcı değilsin Hakan.
Hakan:Az bunlar hayatım onunla alakası yok... Bak mis gibi oldu balıklar ohh...
Aylin:(gülerek) Bu seninle ilk balık deneyemimiz oldu.
Hakan:Daha çok olur sevgilim.. Sık sık gidebiliriz. İlerde çocuklarımızla da gideriz..
Aylin:Çocuklarımız... Ne güzel geliyor kulağa dimi?
Hakan:O kadar güzel geliyor ki hemde... Senin ve benim çocuklarım.. Sana benzeyen minik kızımız, bana benzeyen oğlumuz... Çok güzel bir aile olucaz biz evlenince.
Aylin:Harika bir aile olucaz hemde.
Hakan:(gülerek) Balık mangal da yaparız izin günlerinde.
Aylin:(gülerek) Yaparız sevgilim yaparız...
..
|Ertesi Gün /Merkez|
AyHak:Günaydın herkese.
Selin:Günaydın..
Hüsnü:Günaydın gençler..
Hakan:Ne var ne yok?
Selin:Oturuyoruz öyle işte.
Ali:Çay kapın da gelin, poğaça simit var sıcak sıcak.
Hakan:Geliyorum hemen.. Hayatım çay?
Aylin:Olur olur da yine mi yiyeceksin Hakan?
Hakan:Evet sıcak sıcak işte.
Aylin:Evden çıkmadan kahvaltı yapmıştık ya hani.
Ali:Olmaz bir şey be.
Aylin:Tabi tabi olmaz.. (hakandan çayı alır) Şu halinize bakın göbekli oldunuz hepiniz de ya.
-Aylin gülerek masasına gider. Hüsnü, Ali ve Hakan kendilerine bakar.
Hüsnü:Bize mi dedi göbekli diye o?
Ali:Bizim neremiz göbekli ya?
Hakan:Kas canım onlar, anlamıyorsan senin ayıbın.
Aylin:Tabi canım. Hakiki Türk kası değil mi? Damatlığın içine nasıl gireceksin bakalım.
Ali:Asıl sana göre gelinlik bulunmaz kızım, çok zayıfsın be.
Selin:Bence gayet formunda.
Hakan:Biz o düğün gününe karar verelim damatlık her türlü halledilir hayatım merak etme sen.
Ali:Ne zaman lan düğün? Az göbek atarız.
Aylin:Belli değil daha. Biraz daha bekleyeceksin maalesef Alicim. Hem bu halde göbek atamazsınız.
Ali:Aylin kaşınıyor musun sen? Hakan bak sevgilin, nişanlın dinlemem.
Aylin:(Aliye kalem fırlatır) Bende kardeş dinlemem...
Hüsnü:Ayyy yeter be.. Dönün önünüze çayınızı için... Sonra da Aylin ve Hakan devriyeye.
Hakan:Gelir gelmez devriye mi ya?
Hüsnü:Maalesef Hakancım. Hayır zor gelecekse balığın üstüne ben çıkayım.
Hakan:Estağfurullah abi... De balığı nerden duydun sen?
Hüsnü:(Aylini işaret eder) Suat biliyor kim nerde ne yapmışsa.
Hakan:Ha anladım.. Aylin bizde çıkalım madem.
Ali:Yalnız Hakan, bensiz balığa gitmeni yazdım bir kenara.
Hakan:Nişanlımla gitmek istedim kardeşim. Seninle gitmek istesem seni arardım.
Ali:Öyle olsun.
Aylin:Ayy hadi Hakan hadi...
..
|Devriye/AyHak|
Hakan:Pek sakin devriye dimi?
Aylin:Hı hı ama açma şom ağzını da sakin devam etsin.
Hakan:Ben mi şom ağızlıyım? Aşk olsun ama ya.
Aylin:Öylesin tabi Hakan...Ne zaman açsan ağzını peşinden pat bir olay.
Hakan:Aşk olsun vallahi aşk olsun sevgilim.
-hakan küsmüş gibi yapar, aylin gülerek hakanın yüzünü sever.
Aylin:Aşk olsun tabi sevgilim, ikimizin hayatı da hep aşk dolu olsun.
-Hakan uzanarak Aylini dudaklarından öper. O sırada Hakanın telefonu çalar.
Hakan:Hay ben senin telefon gibi.. (telefonu açar) Alo?.. Kimsin kardeşim?.. Ses versene be.
Gökhan:(telefonla) Benim kardeşim, abin... Az kaldı çok yakında yanındayım Hakan.
-Hakan sinirlenir ve telefonu kapatır._________________________________
36.Bölüm Sonu
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KURŞUN 📌|AyHak|
Fiksi Penggemar"Yalnızlık,acı,kaybetmek...Bunlar çok zor.." "Sen inan ve beni sev yeter...Gerisi gerçekten çok kolay." Aşka da,mutluluğa da kapatmış onlar kalplerini..Fakat hep bir ümit kalmış içlerinde sadece doğru insanı bulmak istemişler ama korkuyorlar...Yi...