KURŞUN 📌|AyHak|

85.Bölüm-Final

...
telsizanonsu:3451'den merkeze Komiser Aylin Çınar ağır yaralı, olay yerine çok acil ambulans çok acil! tekrar ediyorum Asayiş Şube Komiser Aylin Çınar ağır yaralı olay yerine çok acil ambulans sevk edin.
-Hakan duyduğu anonsla donakalır. Trafiğin ortasında arabayı durdurur. Nefesi sıkışmıştır. Arkadan arabalar korna çalıp bağırırken Hakan kendinde değildir.
Hakan:A-Aylin mi dedi o? Hayır ya Aylin olamaz. (telsizle) 3451 tekrar et anonsu kim dedin?
Polis:Komiser Aylin Çınar tekrar ediyorum komiser Aylin Çınar ağır yaralı.
Hakan:Adres bildir hemen(bağırarak) durma adres bildir 3451!
Polis:Ambulans geldi hastaneye geçiyoruz komiserim...
...
-Hakan arabaya biner ve son hız hastaneye sürer. Ekip de anonsu duymuş neye uğradığını şaşırmıştır. Hakan hastaneye geldiğinde Aylin ameliyathaneye götürülüyordur. Aylin'in elini tutar, eli yarasına gider, elleri kana bulaşır.
Hakan:Sevgilim... Nolur bırakma bizi Aylin, dayan canımın içi.
Doktor:Vakit yok, ameliyata almamız lazım.
Hakan:Kurtarın ne olur kurtarın.
Doktor:Kalbine çok yakın bir yerden vurulmuş, çok zor bir ameliyat olacak ama elimizden geleni yapıcaz.
-Doktor ameliyathaneye gider. Hakan da bir kenara çöker, eline bulaşan kana bakar.
Hakan:Ne olur dayan Aylin, ne olur bırakma bizi sevgilim.
-Ekip de az sonra hastanede olur. Ali koşarak yerde oturan Hakan'ın yanına çöker.
Ali:Hakan!
Hakan:(göz yaşlarını siler) Ali? Rıza baba?
Ali:Nerde Aylin?
Rıza:Durumu nasıl evlat? Nasıl olmuş?
Hakan:Nasıl oldu bilmiyorum baba, ama kötü çok kötü...
Selin:Nasıl kötü ya? Hakan...
Hakan:Kalbinden vurulmuş Selin... Çok kan vardı çok.. (kana bulanmış ellerini gösterir) Bak bu Aylin'in kanı görüyor musun?
-Mesut, Hakan'a sarılır.
Mesut:Aslanım, kurtulacak, dayanacak Aylin. İlk değil bu, hiçbir şey olmayacak ona.
Hakan:Abi... Ona bir şey olursa Deniz ne yapar? Annesi olmadan uyuyamıyor o. Ada daha çok küçük, Aylin'e ihtiyacı var onun.
Hüsnü:Hakan! Aylin güçlü, inatçı kızdır.
Rıza:Aynen öyle, babasına boşuna benziyor demiyorum ben. Onun gibi inatçı, her şeye karşı. İyi olacak o, sen dik dur kendinde ol.
Hakan:Deniz, Ada onlar evdeler bizsiz çok duramazlar.
Rıza:Pınar gitti yanlarına, bize gidecekler merak etme sen onları...
-Hakan oturur ve gözleri yaşlı bir şekilde Aylin'i düşünmeye devam eder.
Hakan:Dayan Aylin, nolur dayan...
-Saatler geçer, Aylin hala ameliyattadır. Kimse çıkıp durumu hakkında bir şey demiyordur. Ekip ise hastaneden doğru olayı öğrenmeye çalışır.
Mesut:(telefonla /bağırarak) 5 dakika sonra istiyorum hepsinin eşgalini, adresini, adını... Başlatma lan prosedüründen!
Hüsnü:Olay yerinden ne çıkarsa anında haberim olsun. Tek bir detay atlamayın.
Selin:Uygun kan grubundan ne kadar kişi varsa söyleyin durumu. Çok çok fazla kan gerekebilir.
Arif:Evin önüne ekip yerleştirin. Ne hastane önünde ne de orda gözünü kırpmasın kimse.
-Hakan'ın da dikkatini telefonuna gelen çağrılar çeker.
Hakan:Aylin defalarca aramış beni... Ben hiçbirini duymadım, defalarca aramış ya! Çatışmada yardım istemek için aradı belki de... Allah kahretsin ya!
-Hakan sinirle ayağa kalkar, sağa sola dolanmaya başlar. Ekibin gözü Hakan'ın üstündedir.
Hakan:Açsaydım bu halde olmayacaktık, Aylin can çekişmeyecekti. Allah benim belamı versin. Ben yardıma gidemedim, engel olamadım ona bir şey olmamasına. Allah benim belamı versin ya!
-Hakan ağlayarak duvarı yumruklar, Mesut engel olmaya çalışır.
Mesut:Hakan! Hakan dur aslanım sakin.
Hakan:(ağlayarak) Abi aramış defalarca aramış beni ve ben duymadım telefonu ya. Açsaydım burda Aylin'i beklemeyecektim ben...
Mesut:Hakan bana bak! Aylin iyi olacak, kalkacak o masadan. Kendine gel sende..!
-Sabaha karşı ameliyathaneden birileri çıkmaya başlar. Herkes ayaklanır, Hakan hemen doktorun önüne geçer.
Hakan:İyi bir haber nolur...
Doktor:Çok isterim bunu ama henüz çok erken... Kurşun çok zorladı bizi, kalbe çok yakın noktadaydı,kan kaybı zaten çok fazla... Şimdi yoğun bakıma alıyoruz, sürekli gözetimimizde olacak.
Hakan:Kurtuldu diyemiyorsun yani değil mi?
Doktor:Dediğim gibi çok erken.. Geçmiş olsun, ben sürekli buralardayım...
-O esnada Aylin yoğun bakıma götürülmek üzere ameliyathaneden çıkar.
Ali:Aylin!
Hakan:(Aylin'in elini tutar) Aylin dayan canımın içi, nolur dayan.
Hemşire:Gitmemiz gerek, lütfen.
-Aylin yoğun bakıma götürülür, Hakan tekrar bir köşeye oturup ağlamaya başlar.
Hakan:Bir tek iyi bir kelime çıkmadı doktorun ağzından ya.. Ufacık bir ümit bile vermiyor...
-Rıza Hakan'ın omzuna dokunur, onun da gözleri doludur. Hakan'ın yanında ağlamamak için zor tutuyordur kendisini. Hakan yaşlı gözlerle kafasını kaldırıp bakar.
Hakan:Ben ne yaparım ona bir şey olursa Rıza baba? Ben Aylinsiz nefes almak nedir bilmiyorum...
Rıza:Benim kızım güçlüdür... Aylin dayanacak Hakan! O çıkacak oradan, işte o zaman kızacak sana neden bu haldesin diye.
Hakan:Rıza baba...
Rıza:Toparla kendini evlat, herkes toplasın kendini. Bir an önce bunu yapanları bulmamız gerekiyor. Aylin ordan çıktığında onların da işi bitmiş olsun.
Hüsnü:Bizde merkeze geçelim diyorduk baba, sen Hakanla kal. Suatlar da burada zaten...
Hakan:Bende geliyorum abi. Bulmam lazım o şerefsizi.
Mesut:Aslanım sen kal burda, bu halde gelmen iyi değil.
Hakan:Abi Aylin'i bu hale getiren herifin cezasını kendi ellerimle vericem.
Ali:Daha adamı bulmadık kardeşim, sen kal karının yanında.
Hakan:Bulduğunuz an haber vereceksiniz bana o zaman. Yoksa durmam duramam o şerefsizi bulmadan.
Rıza:Tamam Hakan, haber verecekler bizzat ben vericem haberi.
...
-Ekip merkeze geçmiştir. Aylin'i vuran kişi çatışmada kaçtığı için ortada yoktur ancak diğer adamlar merkezdedir. Ekip tek tek adamların sorgusuna girer ve adamları tanınmaz hale getirirler. Ancak adamların verdikleri adreste Aylin'i vuran adamı bulamazlar.
..
|2GünSonra/Hastane|
-Aylin'in durumu hala aynıdır. Hakan sürekli yoğun bakımın önündedir ve gözlerini bir an olsun kırpmıyordur. Ekipte her fırsatta Aylin'in yanındadır.
Ali:Hakan hadi git biraz dinlen öyle gel kardeşim biz buradayız.
Hakan:Olmaz, gidemem ki.
Ali:Kardeşim ne haldesin bi görsen kendini. Kaç gündür gözünü kırpmadan bekliyorsun. Hem Deniz'de özlemiş seni, Ada'nın da ihtiyacı var.
Hakan:Ali nasıl bırakayım Aylin'i. Burda dururken bile aklım onda.
Pınar:Ali haklı Hakan, Deniz çok ağlıyor özledi sizi. Sen git en azından seni görsün. Ada zaten küçücük.
Hakan:Tamam ama Denizle Ada'yı görüp gelirim. Kalamam çok fazla.
Ali:Tamam kardeşim tamam... Bırakayım mı seni eve?
Hakan:Yok, bir taksiye atlar giderim ben,sağol...
-Hakan eve gider. Ali yoğun bakıma dönerek.
Ali:Hadi be kardeşim aç gözünü... Bak Hakan perişan, Deniz çok özledi seni Ada'da kokunu özlemiştir.
-Pınar, Ali'ye sarılarak:
Pınar:Uyanacak bizi bırakmaz o inatçı...
...
|HüsnüEv|
-Hakan Denizle Ada Hüsnülerde olduğu için oraya gelir.
Suat:Hakancım hoşgeldin.
Hakan:Hoşbulduk abla, nasılsınız?
Suat:İyiyiz canım, gel kalma kapıda... Nasıl Aylin?
Hakan:Aynı abla hiç değişiklik yok.
Suat:İyi olacak, Aylin dayanacak.
Hakan:İnşallah abla inşallah...
-Deniz oyuncaklarla oynuyordur. Nazike'de Adayla ilgileniyodur. Deniz Hakan'ın geldiğini görür ve koşarak ona sarılır.
Deniz:Baba...
Hakan:Aslanım. (Deniz'i öper) Çok özledim sizi ben.
Deniz:Baba annem yok.
Hakan:Annen de gelecek oğlum, işi var birazcık ikimizin de işi var ama geldim sizi görmeye.
Deniz:Annem de gelsin, çok özledim.
Hakan:Anne de özledi oğlum, gelecek az kaldı.
-Kucağında Denizle oturur. Pusette duran Ada'yı sever.
Hakan:Güzel kızım...
Nazike:Hoşgeldin Hakan, durum ne?
Hakan:Aynı Nazike abla,bekliyoruz. Çocukları göreyim dedim.
Nazike:İyi yaptın. Suat da bir şeyler hazırlıyordu.
Hakan:Fazla kalmıycam abla, dönmem lazım.
Deniz:Baba eve gidelim.
Hakan:Biraz daha burada kalmanız gerekiyor Denizcim. Hem burda bak ne güzel oynuyorsun. HaydarBerk abin de var hem burda.... Hem ben bir şeyler duydum Pınar teyzeden. Sen neden ağlıyorsun bakalım sürekli?
Deniz:Özledim, gelmiyosun.Annem de yok.
-Hakan, Deniz'e sarılır ve kokusunu içine çeker. Gözleri dolmuştur.
Hakan:Gelicez Deniz'im az kaldı... Ama biz gelene kadar Ada sana emanet tamam mı?
-Deniz kafasını sallar.
Deniz:Baba uykum geldi.
Hakan:Tamam hadi yatırsın baban seni.
-Hakan, Deniz'i uyuturken gözünün önüne Aylin gelir, anıları gelir.
|Flashback|
-Aylin gülerek elinde iki kupayla gelir ve Hakan'ın yanına oturur.
Aylin:Buraya gelmek nerden geldi aklına?
Hakan:Hep aklımdaydı desem.
Aylin:Atma atma.
Hakan:Vallahi ya. Yani hep düşündüm alsam sevdiğimi yanıma şöyle manzaraya karşı ateşin başında. Çocuklar zaten uyumuş, dokunmazlar bize. Bütün gece bizim olur.
Aylin:Bak bak.
Hakan:Tabii. (Aylin'in saçlarını koklar) Şöyle mis gibi kokarken yanımda olunca hele kendime de gelemem, tutan da olmaz beni bütün gece.
-Aylin, Hakan'ın omzuna vurur.
Aylin:Şapşalsın sen.
Hakan:Sana aşığım.
-Hakan yaklaşarak Aylin'i öpmeye başlar.
Aylin:Bende sana deli gibi...
...
|Hastane|
-Hakan çocukları gördükten sonra eve gidip üstünü değiştirmiş sonra hemen hastaneye geri dönmüştür. Doktoru zar zor ikna edip Aylin'in yanına girer. Aylin'in yanına oturur. Onu görür görmez dolmuştur gözleri.
Hakan:Kaç gün oldu bakmıyorsun bana... Kaç gün oldu yok sesin, kokun... Denizle Ada'yı gördüm geldim, Deniz o kadar çok özlemiş ki seni uyuturken bile seni sordu, sayıkladı... Her gün... Her gün aynı korkuyu yaşamak, bunun bir gün gerçek olma ihtimali ile hayat sürdürmek ne kadar zor anladık değil mi güzelim? Ama senin yerin burası değil Aylin, bizim yerimiz bu soğuk duvarlar, bu yoğun bakım değil sevgilim... Kızımız çok küçük daha bizim, sana ihtiyacı var onun. Daha ne kadar oldu göreli... Deniz sen olmadan gülmüyor bile, ben zaten sesin, gözlerin olmadan yaşamıyorum Aylin. Nolur aç gözlerini, kalk gidelim evimize güzelim, bizim hayallerimiz var daha Aylin, aç gözünü yaşayalım hayallerimizi, hayatımızı ama hayatımız burası olmasın sevgilim... Beni sensizliğe mahkum etme yalvarırım sana. Sensiz olmadım, olamam ben.
-Hakan, Aylin'in elinden öper.
Hakan:Uyan sevgilim, hepimiz seni bekliyoruz...
|ErtesiGece|
-Hakan yine yoğun bakım önündedir. Rıza ve Hüsnü de hastaneye gelmiştir. Hakan'ın gözleri uykusuzluğa dayanamayacak hale gelmiştir artık ama zorla direnir.
Hüsnü:Hakan aslanım biraz dinlen, bak ne haldesin.
Hakan:Abi Aylin gözünü açmadan olmaz, gözümü bile kırpamam ben o bu haldeyken...
-O esnada ters bir şeyler olur, doktorlar hemen yoğun bakıma koşar. Hakan, Rıza ve Hüsnü'de ayaklanıp camın önüne gelirler.
Hakan:Aylin, Aylin nolur... Gitme Aylin, olmaz!
-Birkaç dakika sonra doktorlar yoğun bakımdan çıkar.
Doktor:İç kanama başladı, hemen ameliyata almak zorundayız.
Hakan:Kurtaracaksınız ama değil mi?
Doktor:Elimizden geleni yapacağız.
-Aylin ameliyata alınır, Hüsnü ekibe haber verir, ekip ve aileler de hastaneye gelir. Saatler geçer Aylin hala ameliyattadır. Hakan'ın içinde dayanılmaz bir sıkıntı, korku vardır. Sürekli nefesi sıkışmaya başlar, etrafta dolanır. Bunu ilk farkeden Ali olur.
Ali:Kardeşim iyi misin sen? Otur biraz.
Hakan:Yok, oturduğum yerde kalamıyorum. Nefesim sıkışıyor sürekli Ali. Çok büyük sıkıntı var içimde sanki her an...
Mesut:Ali hava alın biraz hadi.
Hakan:Olmaz bırakamam Aylin'i.
Mesut:Biz burdayız aslanım, hadi hava al kendine gel biraz.
Ali:Gel hadi...
-Ali ve Hakan dışarıya çıkar, ekip de tereddüt içindedir. Birkaç dakika sonra doktor ameliyathaneden çıkar. Ekip dört gözle iyi bir haber bekler ancak Aylin artık gitmiştir...
Doktor:Çok uğraştık gerçekten çok uğraştık ama maalesef kaybettik Aylin'i.
Mesut:Ne diyorsun sen doktor? Yok öyle bir şey ölmez Aylin!
Doktor:Çok direndi ama gücü yetmedi, çok üzgünüm gerçekten elimizden geleni yaptık.
-O an Hakan ve Ali gelir, Hakan doktoru duymuştur hemen yakasına yapışır.
Hakan:Git bir daha bak doktor, ölmez Aylin! Gitmez bırakmaz beni, bizi bırakmaz Aylin.
-Hüsnü ve Ali bir yandan ağlıyor bir yandan Hakan'ı sakinleştirmeye çalışıyordur. Herkes her bir köşede ağlamaya başlamıştır bile... Hakan koşarak ameliyathaneye girer, Mesut'ta peşinden gider. Hakan, Aylin'in yüzünü açar, elini tutar.
[BURDAN İTİBAREN "AYNALAR" ŞARKISIYLA DİNLEYEBİLİRSİNİZ]
Hakan:Buz gibisin Aylin, çok üşümüşsün kalk hadi. Bak çok soğuk burası, şu duvarlar buz gibi kalk hadi gidelim Aylin... Öldü bıraktı diyorlar ben biliyorum bırakmazsın sen bizi. Denizle Ada'ya söz verdim ben hadi Aylin. (Aylin'e kapaklanarak ağlamaya devam eder) Aylin ben sensiz yaşayamam sevgilim, ben sensiz nefes alamam. Nolur uyan Aylin.
Mesut:Hakan kardeşim...
Hakan:Abi sen söyle abisisin dinler seni, kalksın gidelim evimize abi. Küsmüş duymuyor beni baksana, inadı tuttu yine ama ben onu kızdıracak bir şey yapmadım ki, kıramam onu... Sen söyle kalksın çocuklarımıza gidelim hadi abi, nolur Mesut abi söyle gidelim artık.
Mesut:Kardeşim çıkalım hadi.
Hakan:Aylin biz birbirimize söz verdik, kaybetmek yok dedik yalvarırım uyan, bırakma beni karanlığa mahkum etme tekrardan...
-Mesut zor da olsa Hakan'ı çıkarır. Rıza da fenalaşır o sırada.
Ayla:Rıza kendine gel nolur.
Rıza:Hiçbir insan evladını kaybetmemeli Ayla... İnsanın kızı nasıl ölür? Bir anne baba bu acıya nasıl dayanır?
-Ayla'da Rıza'ya sarılıp ağlamaya devam eder.
Ayla:Söyleme öyle ne olur söyleme Rıza...
...
|Sabah/Emniyet|
-Cenazeye kadar Hakan morgun önünde oturmuştur. Artık gözünde yaş kalmayacak dereceye gelmiş, defalarca sinir krizi geçirmiştir. Ekipte bir an yanından ayrılamaz. Cenaze saati geldiğinde önce emniyetin önünde tören yapılacaktır.
Selin:(elinde Aylin'in resmi vardır) Canım kardeşim... Niye gittin?Neden yaptın bize bunu? Biz seni nasıl bırakırız şimdi?
-O esnada Mesut gelir, elinde iğne Aylin'in resmini takmaya çalışıyordur,bir yandan ağlıyordur. Aklına Zeynep'in cenazesinde ki anlar gelir.
|Flashback|
Aylin:Olmak dediğin bu mu abi? Bir gün uyanıcaz en sevdiğimiz insanların resmini birbirimizin yakasına iliştiricez.. Bu olmadı abi, bu hiç olmadı.
|Flashback|
Mesut:Olmadı be Aylin... Herkesi geçtim senin gitmen hiç iyi olmadı.
Selin:Mesut? (resmi Mesut'un yakasına takar) Tamam şimdi.
Mesut:Neyi tamam? Aylin'in gitmesi mi? Onun resmini böyle yakamıza takmamız mı?
Selin:Ben... Seni hiç böyle görmedim Mesut.
Mesut:İnsanın kardeşi ölürse nasıl olur ki Selin? Ben kardeşim bildim onu yıllarca. Korudum, kolladım, sahip çıktım.
Hüsnü:(Mesut'un omzuna dokunur, kendisi de ağlıyordur) Yeterince koruyamamışız demek ki usta. Baksana gitti inatçı keçi. Biz kardeş bildik onu ama o bırakıp gitti bizi. Elimizde büyüyen o deli kız da gitti usta.
-Mesutla Hüsnü sarılır.
Mesut:Biz ne yaparız o deli olmadan usta? Kiminle uğraşıcaz, kim dedikodu getirecek bize?
Hüsnü:Alışıcaz usta, Aylin'in yokluğuna da alışıcaz.
Mesut:Alışmak zorunda kalmaktan bıktım ben!
Selin:(gözyaşlarını siler) Tören saati geldi, gidelim hadi.
-Hakan tören saatine kadar Aylin'in tabutunun başında beklemiştir. Deniz ve Ada'da Suatlarla törene gelir. Deniz tabut başında Hakan'ı görür, Zeliha'nın elini bırakıp Hakan'a koşar. Hakan, Deniz'i kucağına alır.
Hakan:Aslanım.
Deniz:Baba annem?
-Hakan, Deniz'e tabutun önünde ki Aylin'in resmini gösterir.
Hakan:(resmi okşayarak) Anne burada oğlum, bak.
Deniz:(resme dokunur) Annem.
-Deniz eğilerek Aylin'in resmini öper. Hakan ağlamaya başlar.
Deniz:Çok özledim.
Hakan:Bende çok özledim oğlum, bende...
...
|Şehitlik|
-Emniyetin önünde ki törenin ardından şehitliğe gelirler. Aylin defnedilirken herkes perişandır, Hakan'ın canı çok yanıyordur.
Hakan:Aylin...
Ali:Kardeşim hadi,çık.
-Aylin defnedildikten sonra Hakan mezarın başına oturur.
Hakan:Ben seni nasıl bırakırım şimdi? Her yeri sen olan, sen kokan evimize nasıl girerim? Her yerde seninle oldum ben sensiz nasıl yaşarım, nefes alırım şimdi? Deniz'e nasıl derim annen öldü, bıraktı bizi diye? Ada hatırlayamayacak bile, senin güzelliğini seni görmeden anlatamam ki. Ben senden önce olmadım senden sonra nasıl olurum Aylin? Sana verdiğim sözleri tutamadım, seni koruyamadım çok özür dilerim, ne olur affet beni sevgilim.
Mesut:Hakan hadi,kardeşim.
Hakan:Abi bırakamam, bırakıp gidemem Aylin'i ben.
Mesut:Hakan, Deniz durmuyor koçum hadi. Söz gelicez yine birlikte. Bırakmayız burda Aylin'i biz.
-Rıza'da Ahmet Amir'in mezarı başına gelmiştir.
Rıza:Koruyamadım Ahmet... Emanetine sahip çıkamadım, sana verdiğim sözü tutamadım özür dilerim. Ama ne mutlu ki senin gibi şehit oldu, kendine sana yakışır şekilde. Aylin senin gibi onurlu bir şekilde yaşadı, onurlu şekilde şehit oldu. Onunla hep gurur duydum, yine duyuyorum. Aylin artık seninle, emanetine kavuştun, onun emanetleri bizimle, biz onlara hep iyi bakacağız. Sizde birbirinize iyi bakın, yüzünüz hep gülsün oralardan.
-Rıza'nın ardından Hakan gelir mezarın başına.
Hakan:Ne size ne de kızınıza verdiğim sözü tutamadım amirim, özür dilerim. Canım pahasına koruyacağım Aylin'i demiştim ama olmadı. Şehit oldu, yanınıza geldi Aylin. Bıraktı beni, çocuklarımızı ama sizinle kavuştu. Bu hayatta en çok babamı sevdim dedi, kavuştu işte size. Bizi bıraktı ama ne mutlu ki şehit oldu. Biz onsuz kaldık ama iyi olmaya çalışacağız, siz de hep iyi olun. Deniz de Ada'da hep gurur duyacak anneleriyle tıpkı Aylin'in ömrü boyunca sizinle gurur duyduğu gibi...
...
|AyHakEv|
-Ekip AyHak'ın evindedir, Hakan kendini odaya kapamış sürekli ağlıyordur.
Hakan:(elinde Aylin'in resmiyle) Ben sensiz ne yaparım bundan sonra? Sensiz nasıl nefes alırım Aylin? Deniz'e anlatamadım, anlatamam da... Ömrüm boyunca hep seni sevdim, daima da seveceğim canımın içi. Olduğun yerden görüyorsun beni biliyorum, kızıyorsun da belki de şimdi ama yapamıyorum Aylin. Sensiz yaşayamam ben...
...
|1HaftaSonraGece|
-Hakan kendini sürekli odaya kapatıyordur. Sadece Deniz ve Ada'ya bakmak için çıkıyodur odadan. Ali ve Mesut Hakan'ın yanında kalıyordur. Hakan gece yarısı Ali ve Mesut uyurken evden çıkar ve şehitliğe gider.
Hakan:Yine sana geldim Aylin... Bırakamam demiştim ya, bırakamıyorum da bak işte. Canım çok yanıyor Aylin, nefesim sıkışıyor. (kalbini gösterir) Şuramda ki acı hiç geçmiyor, geçmeyecek de biliyorum. Deniz soruyor sürekli anlatamıyorum ki... Çok küçük daha o nasıl anlasın senin gittiğini? Ada sürekli ağlıyor, o bile özledi seni, kokunu... Rüyalarıma bile girmiyorsun.
-o esnada Hakan'ın arkasından biri yaklaşır, Hakan birinin geldiğini anlar, hemen arkasını döner.
Hakan:Gökhan!
-Gökhan, Hakan'ın yanına çöker, elini omzuna koyar.
Gökhan:Başın sağ olsun kardeşim... Belki şu an tutuklarsın beni, istemiyorsun da zaten yanında, sildin beni ama yapamadım, duramadım senin yanına gelmeden. İstersen tak kelepçeyi, daya silahı kafama ama buradayım bu gece, yanındayım. Günlerdir her gece buradasın, görüyorum izliyorum seni, tutamadım kendimi daha fazla. Acın nasıl bir acıdır bilemem, anlayamam ama canının çok yandığını görüyorum o gözlerinden.
-Hakan, Gökhan'ın gözlerine bakar, onun da gözleri doludur. Hakan başını Gökhan'ın omzuna koyar ve ağlamaya devam eder.
Hakan:Çok yaktın canımı, defalarca sıktın bana ama işte... Gökhan ben çok sevdim Aylin'i. Ben ömrümde en çok onu sevdim, vazgeçmediğim tek şey ona olan aşkım. Ben nasıl yaşarım ondan sonra Gökhan, bu hayat nasıl gider Aylinsiz?
Gökhan:Yaşamak zorundasın Hakan, onun sana iki emaneti var. Onlar için yaşamak, ayakta kalmak zorundasın.
Hakan:Sağol, çok sağol...
-Gökhan, Hakan'a bir kağıt uzatır.
Gökhan:Git bul cezasını ver bunu size yapanın ama şimdi çocuklarına git Hakan.
-Hakan kağıda bakar, bir adres yazıyordur. Gökhan Hakan'a Aylin'i vuranın adresini vermiştir...
...
-Aylinsiz günler Hakan için geçmek bilmiyordur. Ne gözüne uyku giriyor ne de yüzü gülüyordur. Deniz annesinin yokluğuna hala alışamamıştır. 2 yaşında bir çocuk nasıl anlayabilir ki annesiz kalmayı? Hangi cümle anlatabilir ona bunu? Ada anne kokusu bilmeden büyüyordur. Ekip ve aileleri özellikle Rızalar daima yanlarındadır. Hakan çocukları bakıcı yerine Pınarlara bırakıyordur... Hakan göreve başlamış olsa da aklı hep Aylin'dedir. Bu yüzden ekipte Hakan'ı tehlikeli görevlere, çatışmalara almıyordur. Hakan her gün Aylin'in yanındadır...
...
|1YılSonra/Ev|
-Hakan üstünü giyinip çocukların yanına gelir. Ada beşikte yatıyordur.
Hakan:Deniz gel hadi giyinelim geç kalıcaz anneye.
Deniz:(alkış yaparak) Anneme. Ada da geliyor.
Hakan:Evet oğlum. (Deniz'i giydirir) Hadi bakalım sen aşağıda bekle ama dikkatli in.
Deniz:Tamam.
Hakan:Aylin'im, güzel kızım... Seni de güzelce hazırlayalım gidelim mi anneye?
-Aylin Ada o an ilk kelimesini söyler.
Ada:An-ne.
-Hakan'ın anında gözleri dolar, Ada'ya sarılır.
Hakan:Annen seni çok seviyor güzeller güzelim... Bak bunu da giymeni o istedi.
|Flashback|
Hakan:Hayatım daha çocuk doğmadı aldığın elbise 1-2 yaş için değil mi?
Aylin:Ama çok güzel baksana. (karnını sever) Kızım da çok beğendi bence babası.
Hakan:Alalım o zaman, siz beğendiniz madem.
Aylin:Hem bunu ilk yaş gününde giyer kızımız. Baksana nasıl güzel, bir de aile fotoğrafımız olur.
Hakan:Hemen alıyoruz o zaman...
...
|Şehitlik|
-Hakan elinde Deniz, kucağında Aylin Ada ile Aylin'in mezarı başına gelir.
Hakan:Hadi Deniz annene versene elindeki çiçekleri.
-Deniz, Hakan'ın yüzüne bakar, gülerek mezara çiçekleri bırakır.
Deniz:Anneme..
Hakan:Biz geldik sevgilim... Bugün günlerden ne sende biliyorsun. Aylin Ada ilk kelimesini söyledi bugün. Tabiki de anne dedi başka bir şey demesi mümkün değildi zaten. Deniz sağolsun hep konuşturmaya çalışıyor onu. Deniz 3 yaşında ama sanki kocaman bir çocuk gibi abilik yapıyor kardeşine. Yürümeye bile onun sayesinde başladı demiştim ya sana... Bugün için, Aylin Ada'nın ilk yaşı için nasıl güzel hayallerimiz vardı değil mi? Sen eksiksin o hayallerde Aylin.. Sen eksiksin hiçbir şey yerinde olmuyor, ne ben ne de çocuklar. Aylin Ada senin istediğin gibi o heyecanla aldığın elbiseyi giydi, dediğin gibi de prensesler gibi oldu benim güzel kızım. Kızımız tıpkı senin gibi Aylin. Sadece adı değil her şeyi senin gibi. Daha bir yaşında ama o kadar güzel ki ona baktıkça seni görüyorum sevgilim... Deniz artık anladı sanırım gittiğini, eskisi kadar ağlamıyor geceleri. Sessizce gelip yanıma yatıyor. Odamıza hala giremiyorum biliyor musun. Girersem eğer o anılar, o kokun gidecek sanki... Ben bir karar verdim Aylin. Mesleği bırakıyorum, olmuyor yapamıyorum senden sonra... Hem çocuklar için de böylesi daha iyi. Başka bir iş bulurum sende derdin ya yapamayacağın iş yok diye... (mezar taşını okşar) Görüyorsun, duyuyorsun bizi biliyorum ama biz seni çok özledik Aylin, her gün daha da fazla özlüyoruz. Her gün daha da çok seviyoruz seni sevgilim...
-Hakan mezar taşını okşar ve Aylin'in adını öper. Hakan'dan görerek Deniz'de aynısını yapar.
Hakan:Tek bir KURŞUN yetti kalbimin acısına, seni benden almalarına ama çok sevdim seni ben... Bu gece rüyama gir olur mu..?
____________________________
SON 🖇️