Irresistible

Chapter Fifteen

#I15

"Hey thanks for today." I said shyly as soon as we arrived in my home.

"Always." he replied.

Vladimir stared at me the way that I stared at him. He's standing so manly in front of me with his hands inside his pocket. Hmm those eyes. Ngayon ko lang napansin, he has a pair of dazzling brown eyes and thick brows. He also has crew cut dark grey colored hair. His nose is long and pointed. And his lips, it's pink and rosy. I've been tempted to touch those.  How can someone have such a perfect face?

Binaba ko ang aking tingin when I realized that we've been staring at each other for a bit long. I suddenly feel uncomfortable.

"I.... I'll go now." I said utterly.

I quickly closed the door and leaned on it. Oh shit.. did I just scan his face?

"Fuck why did I do that?" I said to myself still fucking shocked of what I did.

Unbelievable. But why does he have such face? I've never been impressed my whole life by someone's outer look because I believe we were born equal. Well, it's also a fact that some are born ugly and some are good looking but that's not important to me. Sa ugali pa rin nagkakatalo ang mga tao. Attitude matters more than beauty nga ika pa ng iba.

"Aisshh you're unbelievable Jane." I murmured before going upstairs.

Even when I'm about to sleep, I've been thinking about him. I still can't believe na sa tagal na naming nagkikita at nagkakasama ay ngayon lang ako nagwagwapuhan sa kaniya. Siguro ganun talaga kapag hindi ka interesado sa isang tao, hindi mo siya mapapansin kahit anong gawin niya.....but now? I highly doubt that.

"Gosh thank God break na natin next week!" Excited na sabi ni Zei.

"Yeah oh my Gosh I've been thinking kung magbeach kaya tayo?" Suggest naman ni Helene na nakapagpatili kay Zei.

"Yes.. OMG yes please!"

Napailing ako. They're really crazy. Tatayo sana ako para bumili ng makakain ng matapunan ako ng tubig ni Zei. Nabasa tuloy ako!

"Gosh I'm so sorry Balibera." She apologized but I never see guilt in her eyes. Tss

"Magbihis ka na lang muna. May extra dress ako dun sa locker ko." Sabi naman ni Helene.

"Oo nga. Sige na. Magbihis ka na dun." Pagtataboy din sa akin ni Zei.

Napabuntong hininga ako. They planned this. Ilang beses na nilang sinasadyang ganituhin ako. Una yung juice, tapos soup at ngayon naman tubig! Tss I hate them.

Padabog akong umalis habang nagpipigil naman sa pagtawa ang dalawa. Mga baliw!

Nagdadalawang-isip pa ako kung susuotin ko ba ang dress ni Helene. It's fucking not my type but I don't have a choice! Sa susunod talaga magdadala na ako ng extrang damit. Akala ko kasi aksidente lang yun nung una pero ngayong tatlong beses na nilang ginagawa hell they did it on purpose.

Tss ano bang masama sa suot ko? Tshirt at pants lang naman ang sinusuot ko sa school e anong masama dun? Porket lahat ng babae dito naka skirt at shorts ay susuot din ako ng ganun? No way.

"Wow, you look beautiful girl." komento ni Helene pagbalik ko.

"Pwede ba tigilan niyo na ang kalokohan niyo. Nauubos na ang damit ko sa bahay." Saway ko sa kanila bago kinain ang burger sa harapan ko. Mukhang nag-order na sila. 

"Wag ka na kasing magpantalon plsss." Pakiusap ni Zei with matching puppy eyes pa.

"Oo nga. Hindi kami titigil sige ka." Banta naman ni Helene.

Talaga namang.... Ang kukulit nila! Hayss may choice pa ba ako? Eh ipipilit talaga ng dalawang ito ang gusto nila.

"Fine I'll try." Pagsuko ko.

"Yes. So saan tayo magbebeach?" Tanong ni Zei sa akin.

"Kayo na ang bahala." Walang gana kong sabi.

Kahit saan naman ay okay lang tutal wala naman akong gagawin sa bahay. At least makakapag relax ako ng isang linggo sa sembreak namin.

"Boracay? Palawan? Laguna? " Helene suggested.

"Aishh iba naman. Napuntahan na natin yun e." Reklamo ni Zei. "Kung sa ano kaya sa Bata---" hindi natuloy ang sasabihin niya ng may tumawag sa kaniyang pangalan.

"Zei let's talk." Macrayne said.

Agad namang nag-iba ang timpla ng itsura ni Zei ng makita siya pero pumayag din ito kaya naiwan kami ni Helene.

"OMG siya ba?!" She asked.

"Baka. Malay ko."

Hindi ko naman talaga alam pero siguro nga. Aishh ewan bahala siya lovelife niya yan, desisyon niya kaya hindi ko na kailangang mangealam pa.

"That's all for today please submit your research after your break." Sabi ni Prof bago umalis.

Nagreklamo naman ang mga kaklase ko dahil sa halip na maeenjoy nila ang break ay may research pa silang gagawin. Tss pwede namang agahang gawin ah. Panay reklamo kasi.

My eyes looked for Vlad. Pansin ko lang na hindi ko siya nakikita lately. I mean, I didn't miss him. I'm just not used to him not bothering me. Baka nagbago na nga ang isip niya. Buti nga iyon. Aalis na sana siya pero agad ko itong tinawag.

"Vlad"

"Hey." malungkot itong tumitig sa akin. I think he has a problem.

"Yung research natin. Kung okay lang sayo gawin natin mamaya para hindi hustle kapag sembreak na." I said to him without even looking around. Gusto ko sana siyang tanungin kung anong problema niya pero out of the line na yun.

"Hmm.. okay sa bahay na lang pwede? May gagawin din kasi ako." Sabi nito.

"Okay. I'll be there."

Tumango ito at umalis na. How bad was it ba? I think I should not bother him dahil baka madagdagan lang ang problema niya pero it's too late na dahil pumayag na siya. I sighed, ang sama ko naman.

I put my things and my laptop inside my bag at sumakay na sa aking sasakyan. Habang tinutungo ko ang daan papunta sa bahay niya ay hindi pa rin maalis sa isip ko kung ano ang problema niya.

"Hey, come in." Anyaya niya sa akin papasok.

He's wearing shorts and a plain shirt. Nagtungo kami sa second floor, I just followed him hanggang makarating kami sa study room niya. I looked at the place. Okay naman. It's huge pero naoccupy ng dalawang cabinet sa magkabilang kilid ang space. In the center is his study table. There's a table and a sofa also. Sa likod ng study table niya ay nakasampay ang malaking kurtina probably the balcony.

"Dito sana tayo kung okay lang sayo?" Tanong ni Vlad sa akin.

I nodded "Yeah sure."

"You can use the sofa." Turo nito sa sofa bago nagtungo sa upuan niya. His table is a mess. Andaming mga papers ang nakakalat.

"Ako nang bahala dito Vlad. Just do your work there." Sabi ko habang isa-isang nilabas ang mga gamit na kakailanganin ko.

"No, umpisahan mo na lang at ako na ang magtatapos."

"No, your busy. Sorry kung ngayon pa talaga ako nagyayang gawin ito. Kaya ko naman eh kaya magfocus ka na lang dyan." Pagkukumbinsi ko pa rin sa kaniya.

He stopped what he's doing for a while and look at me.

"Eliss no. I don't care if I'm busy I just don't wanna let you do the work alone. You have me and I'll help you.... No matter it takes."