ROUGH MEN SERIES 1: Giovanni de Carpio (COMPLETED) (UNEDITED)

Chapter 15

DAYS HAD PASSED, naging normal pa rin ang turing nila sa isa't isa.

Though, his friend doesn't know how to control his anger sometimes. But, yeah, he'll survive.

"Van, uwi na muna ko. Kita nalang ulit tayo sa linggo." paalam ni Gia because today is Friday, uwi niya sa Pampanga.

"I can drive for you---"

"Van."

"I am just worried, Gia. This is your first time na magcocomute ka pauwi sa probinsiya." he worriedly said.

"Ayos lang ako. Tsaka binigyan mo na ako ng papel para hindi ako maligaw oh." itinaas nito ang hawak nitong papel kung saan nakasulat ang mga dapat niyang sakyan pauwi sa kanila.

"Fine." pagsuko niya at lumapit siya sa dalaga at masuyo itong niyakap at hinalikan sa pisngi. "Basta mag-iingat ka ha?"

"Yess, boss." natatawang sagot nito sa kanya.

Hinatid niya lang ito sa labas ng building at hinintay niyang nakahanao ito ng taxi. Kumaway pa siya haban unti unting nawawala ang sinasakyan ng dalawa.

"Are you inlove, man?"

Lumingon siya sa nagsalita at agad na napangiwi nang makita si Brentison na may band aid sa kilay at pisngi. Mukhang nabugbog ng husto. Naka-saklay din ito sa parehong braso.

"What happened to you, man? You looked like a mess."

"Tss. The policewoman bang me." naiinis na sagot nito.

"Don't tell me gumanti ka?"

Brentison looked at him flatly. "Man, kahit gusto kong gumanti ay hindi niya ako binigyan ng pagkakataon. That woman!"

"Oh." he teasingly chuckled.

"Don't laugh, de Carpio. I saw you with that girl." ito naman ang ngumisi ng nang-aasar.

"Whatever." he started walking to go to elevator.

"Hey! Man! Wait for me!" natatawa niyang binagalan ang lakad at hinintay ang kaibigan.

"You really looked mess up, man."

"Ganito talaga ang nangyayare sa mga taong matatapang, Van." Brentison walking confidently habang may saklay.

"What? Ano ba kasing ginawa mo at sinaktan ka ng ganyan nung babae?" nalilito niyang tanong.

Pumasok sila sa elevator at pinindot niya ang palapag kung nasaan ang kanyang penthouse.

Hindi sumagot si Brentison kaya tumingin siya dito. Bahagya siyang napangiwi ng makita itong nakangiti habang nakatingin sa wall ng elevator at hinahaplos ang labi nito.

"Disgusting." he whispered then stepped out when the elevator opened.

He entered his house and let the door open for Brentison.

"Man, smells like candy." sabi ni Brentison habang sumisinghot singhot.

"I know." he sarcastically said. He pulled his cellphone to his pocket and start texting Gia.

"Man, who's this?" tanong ni Brentison at inabot ang picture frame sa gitna ng coffee table.

Litrato nila iyong dalawa ni Gia. Siya lang ang nakatingin sa camera habang si Gia ay kumakain ng dessert. Half face lang ang kita sa kanya.

"That's Gia. The woman I like." he answered honestly. Alam naman kasi niyang obvious na siya kaya wala ng dahilan para mag-sinungaling pa. At masyado siyang kilala ng mga kaibigan niya.