ROUGH MEN SERIES 1: Giovanni de Carpio (COMPLETED) (UNEDITED)

Chapter 24

PARANG HINDI MAPROSESA sa utak ni Gia ang nalaman. Si Van? May anak? Parang napakasakit yatang makita ito habang kasama ang mag-ina.

She can't help but to cleared her throat. Parang may nagbabarang kung ano lalamunan niya. Gustong maluha ng mga mata niya pero nang maalala ang ginawa ni Van sa kanya, napalitan ito nang galit.

"G-gia..." nanlalaking mata ni Van at naka-awang ang labi sa gulat. Para itong napako sa kanyang kinatatayuan. "G-gia..."

"Yes?" walang emosyon niyang sagot. Hindi sumagot si Van sa kanya bagkus ay tinitigan siya nito.

Siya na ang nag-iwas ng tingin at lumipat iyon sa mag-asawa at ngumiti.

"Shall we eat now? Medyo nagugutom na ako eh." aya niya sa mga ito na parang mukhang guilty.

"A-ah, yeah. L-let's go, Jiro, lead Tita Gia to our dining." hinili siya ni Jiro papunta sa lamesa na madaming pagkain.

Malalim siyang bumunong hininga at ngumiti kay Jiro nang ipaghugot siya nito ng upuan. "Thank you, Jiro."

"Welcome po, Tita Gia." cute nitong sagot at humalik pa sa pisngi niya. Mahina siyang natawa sa kasweetan nito.

Nakita niya na papasok na sila Danica, Richardson, at Van na buhat si Eros sa hapag.

"Kain na tayo. Van, please join us." nakangiti niyang sabi sa mga ito na para bang kanya ito bahay at siya ang nagpahanda ng mga pagkain.

Parang wala sa sariling naupo ang mga ito. Habang si Van naman ay iniupo si Eros sa tabi niya. Nakagitna ang bata sa kanilang dalawa ni Van dahil iyon nalang ang natitirang pwesto.

She sighed and looked at them flatly. "Kakain na ba o tutulala muna kayo diyan?" biro niya pa.

"Uh... Isn't it's a-awkward?" nakangiwing tanong ni Danica.

Malakas siyang natawa at umiling dito. "Why? Hindi naman." she answered sarcastically. "Anyway, let's just eat."

Nag-umpisa na siyang kumain na para bang komportableng komportable siya pero sa loob loob niya ay parang sasabog ang puso niya sa tuwing magkakatinginan sila ni Van.

Kaya para maiwasan ito, lumipat ang tingin niya kay Eros. "Hi, little boy. You look handsome. What's your name?" nakangiti niyang tanong dito.

Hindi ito sumagot sa kanya at tumitig lang. Napatikhim siya at nagtanong ulit. "Anong pangalan mo? Ilang taon ka na?"

"He can't talk and... can't hear. His name is Eros. He's already 3 years old." si Van na ang sumagot sa kanya.

Nag-angat siya ng tingin dito at natigilan siya nang makitang masuyo lang itong nakatingin sa anak. Hinaplos haplos pa nito ang buhok ni Eros.

"W-why?" tanong niya.

"Pipi siya, Gia." malungkot na ngumiti si Danica.

"I'm sorry." hingi niya ng tawad habang naka-tingin kay Van. Tumitingin ito sa kanya at malungkot ding ngumiti.

"It's okay." humarap ito sa anak at may isinensyas habang nagsasalita. "Let's eat. Do you want me to feed you or you will feed yourself." mabagal na tanong nito sa anak dahil sumesenyas pa siya.

Tumingin muna si Eros sa kanya bago sumagot sa ama. May isinenyas ito at itinuro siya.

Narinig niya ang mahinang pagtawa ng mag-asawa. Van cleared his throat.

Si Danica ay nakangiting tumingin kay Eros. "Do you want her---" tinuro siya nito. "-- to feed you?"

Natigilan siya at nangingiting tumingin sa bata. Tumango ito at bahagyang ngumiti sa kanya.