ROUGH MEN SERIES 1: Giovanni de Carpio (COMPLETED) (UNEDITED)

Chapter 14

NANG MAKAPASOK SILA SA LOOB ng isang mamahaling restaurant ay para bang umurong ang self-confidence niya sa pagkasosyal ng mga tao at ng lugar.

Natigilan siya at napatingin sa gwapong lalaki na nasa tabi niya nang humawak ito sa bewang niya at habang naglalakad sila.

"V-van.. Yung kamay mo..." nahihiya niyang sabi.

Masungit lamang itong tumingin sa kanya at umirap haban patuloy ang paglalakad nila.

Hindi nalang siya kumibo at hinayaan nalang niya ang lalaking igiya siya sa loob ng elevator. Pinindot nito ang 11th floor.

Pagbukas non ay sinalubong sila ng isang waitress na malagkit ang pagkakatingin kay Van. Mabilis siyang nakaramdam ng inis at umirap sa babae nang magsalubong ang tingin nila.

"This way, Sir, Ma'am.."

Dinala sila pwesto na katabi ng malaking glass wall. Natatanaw niya roon sa ibaba ang magagandang ilaw at iba't ibang skyscrapers.

"Ang ganda..." wala sa sariling usal niya habang hinahawakan ang salamin na para bang maaabot niya doon ang mga nakikita niya.

"Just like you." sagot naman ni Van, dahilan para lumipat ang tingin niya dito.

Nakatitig lamang ito sa kanya at bahagyang nakangiti.

"Psh. Alam ko namang maganda ako." she joked na siyang nakapagpatawa kay Van.

Van really looks handsome. He has thick brows, makapal pero hindi sabog iyon. Pointed nose and thin red lips. She unconsciously rolled her tongue in her lips.

She cleared her throat and asked Van. "Uh... Totoo ba yung sinabi mo sa akin kanina?"

"What?-"

"May I take your order? Sir? Ma'am?"

She rolled her eyes when she saw the waitress earlier. She's still looking at Van seductively while Van choosing on the menu.

"I want this and this. How about you baby?" Van asked her.

She smirked when she saw the waitress stilled on what she heard.

"Kapareho nalang nung sayo."

"Okay. And please add one bottle of wine."

With that, the waitress left them. Kaya binalik na niya usapan nila.

"Ano? Sagot? First time mo talagang... you know?" nahihiyang tanong niya habang nginunguso pa ang ibaba niya.

Van was confused first but when he understand, he chuckled. "Yes." he sincerely answered.

"P-paano yon? I-I mean, imposibleng wala ka pang naka-sex?" curious niyang tanong.

"Meron naman... S-sometimes..." sagot nito habang nag-iiwas ng tingin.

Nanliit ang mata niyang tiningnan ito. "Minsan lang talaga?"

"Uhm..." kapagkuwan ay napabuntong hininga ito at nanlulumong tumingin sa kanya. "Fine. A-always, before! Dati pa yon, before I met you."

Natigilan siya sa sinabi nito at medyo nalito. "Huh? Bakit? Anong connect non sa pagkakakilala mo sa akin?"

"Fuck. Can't you see? I'm trying my best to be a good man here."

"Ah. Pero bakit? Mabait ka naman ah."

"Oh, baby. You don't even know my age so how do you know that I am kind?"

"Kasi mabait ka naman talaga. You see? Binigyan mo ko ng trabaho, pinatura mo pako sa penthouse mo, sagot mo yung mga bills at kinakain ko. At isa pa, hindi mo ko tinatratong empleyado mo. Ang bait mo sa akin." tuloy tulog niyang saad.