SAPLANTI | KTH

4

Anlaşıldı bu sapıktan kurtulamayacağım. Tekrar seçmeli ders sınıfına girdim. Yerimde Cho Woo oturuyordu. Bilerek yapıyordu ama ona fırsat vermemek için sakince kalkmasını bekledim. Beni şaşırtarak hemen kalktı.
Taehyung sıranın altında telefonuyla oynarken ben de heyecanla dersi dinliyordum. Bu dersler benim en ilgimi çeken dersler olduğu için seçmiştim zaten. Zil çaldığında kitaplarımı diğer dersime gitmek için toplamaya başladım. Taehyung kitabını bana uzattı. Ben anlamamışcasına ona bakarken açıklamak için konuştu.
"Aynı yere gidiyoruz zaten, senin sıranın yanına bırakırsan sevinirim." dedi.
"Haklısın aynı yere gidiyoruz. Ağır çantamı benim için taşırsın o zaman değil mi?" diye sordum.
"Ağır mı? Ta-tamam taşırım." dedi.
"Teşekkürler." dedim. Benim çantamı ve kendi kitabını alıp kalktı. Sonra bana baktı ve başını iki yana salladı. Çantayı sertçe bana geri verdi.
"Gerçekten taşıyacağıma inanmadın umarım." dedi. Çantamı sırtıma takıp cevap vermeden adımlarımı hızlandırdım ve sınıfa girdim. Taehyung ile yan yana oturmamak için tek başına oturan Soo Jae'nin yanına oturdum.

Ertesi Gün

Dünü vukuatsız bir şekilde tamamladım. Sapığın mesajlarını tekrar okuyunca fark ettim ki o ne zaman yazsa Taehyung benim yanımdaydı. Eğer tahminim doğruysa onu polise vererek kötü bir şey yapmış olurum. Belli ki benimle dalga geçip beni korkutmak istiyor. Buna izin vermeyeceğim. Masanın üzerinde duran ilacımı içtim. Bitmek üzere en kısa zamanda yenisini almam gerekiyor.

Durakta tekrar Taehyung ile karşılaştım. Ne o selam vermişti ne de ben. Aramızda soğuk savaş başlamıştı. Rüzgâr yüzüme üflerken bu güzel mevsimin değerini bilmem gerektiğini fark ettim. Sonbahar. Servis geldiğinde ben binmiştim ama Taehyung binmedi. Madem binmeyecekti neden burada bekliyordu? Servis hareket edince ben de kulaklığımı takıp şarkı seçmeye başladım. Tekrar mesaj geldi.

"Suskunluğun bile güzel."