SAPLANTI | KTH

8

Ertesi Gün

  Konuşmayalım dediğim günden beri Taehyung'u görmüyordum. Tepkimi koymakta haklıydım. Kimse sapığı olsun istemez, bu Taehyung olsa bile. Başta beni korkutmak için yaptığı saçma bir şaka olarak düşünmüştüm fakat sonrasında haddini aştı. Servis gelmişti sonunda. Biner binmez mesaj sesini duydum.

  "Artık tek başınasın, hoşuma gitti."

  Saçmalık! Sen gelmediğin için tek başımayım aptal! Daha güzel bir şekilde ilerleyebilirdik bu oyuna gerek var mıydı cidden?

  Öğretmen Park'ın gitmesi için okulun dışında beklemeye başladım. Taehyung ve arkadaşlarının olduğu bölüme kaydı gözlerim. Sürekli kahkaha atıyorlardı. Taehyung bir şey söylüyor ve ortamı kahkahaya boğuyordu. Onun ne kadar sempatik biri olduğu zaten biliniyordu ama bu yönünü sadece arkadaşlarına gösteriyordu. Zil çaldığında mecburen okula girdim ama Öğretmen Park gitmemişti. Yine o kazandı.

  Elimde altı tane ders kitabını ve bir tane de okuma kitabını taşırken Öğretmen Park arkamdan geliyordu. Ayağım takıldığında kitaplar savruldu. Okuma kitabının içinden bir fotoğraf çıktı. Ben dikkatlice bakamadan fotoğrafı sakladı.

  "Beceriksiz." dedi.
  "Çok ağırdı." dedim.
  "Bu gerçeği değiştirmiyor." dedi.
  "O zaman kendinize yeni bir köle bulun." dedim.
  "Bunu sen istedin." dedi. Bir şey söylemeden sınıfa gittim. Ne yapabilirdi ki? Okuldan atacak hali yok ya! Tek isteğim benimle uğraşmasın, ben yokmuşum gibi davransın.

  Eve gelir gelmez duş alıp annemin yanına oturdum.
  "Ben iki günlüğüne Busan'a gideceğim dedenin yanına, idare edersin değil mi?" diye sordu.
  "Ederim ama sen neden gidiyorsun?" diye sordum.
  "Hastalanmış yine." dedi.
  "Tamam, onu iyileştirmeden dönme. Hem belki hafta sonu ben de gelirim olmaz mı?" diye sordum.
  "Haftaya sınavların başlıyor. O yüzden olmaz." dedi.
"Peki, öyle olsun. Ben odama çıkıyorum." dedim.

  Kitap okumak üzereyken bildirim sesini duydum. Yatağın ucundaki telefona uzandım.

  "Dedene çok geçmiş olsun."