SAPLANTI | KTH

39

Polisin tehditlerine boyun eğmeyecektim. Bir yolunu bulmalıyım.
"Seni takip ediyorum ve dinliyorum Min Ah. Hemen şimdi şikayetini geri almaya gitmezsen akşam sonsuz bir uykuya yatacaksın." dedi.
"Tamam. Gidiyorum." dedim. Kolumu bırakınca ben de karakola doğru yürüyordum. Gözlerim dolmuştu ağlamak istiyordum ama bir çözüm düşünmeliyim. Bu kadar çabaladıktan sonra pes etmek istemiyorum.

  "Hoş geldin Min Ah, bir sorun mu var?" diye sordu daha önce iş birliği yaptım polis.
"Yok, sizinle bir şey konuşmak istiyorum." dedim.
"Tabii, otur sen bir kahve söyleyelim sana ben birazdan geleceğim. Küçük bir işim var." dedi.
"Tabii." dedim. Odasına geçip beklerken ne yapsam diye düşündüm. Masanın üzerindeki kağıdı gördüm. Tabii ya! O beni dinleyebilir, konumumu izleyebilir ama yazdıklarımı okuyamaz. Yani umarım. Kağıdı alıp çantamdan kalem çıkarttıktan sonra yazmaya başladım.
'Daha önce Öğretmen Park'ı şikayet ettiğim polisle karşılaştım bugün. Şikayetimi geri almam için beni tehdit etti. O adamı içeriden beraber çıkaracağız, o benim kuzenim yoksa seni öldürürüm bu gece son gecen olur dedi. Beni dinlediğini de söyledi. Ne yapsam bilmiyorum. Lütfen bana inanın ve o adamo tutuklayın, ölmek istemiyorum.'

Kağıdı katlayıp beklemeye başladım. Önce kahvem, hemen ardından polis de gelmişti.
"Dinliyorum." dedi.
"Direkt konuya gireyim öyleyse. Ben korkuyla çok ani kararlar vermişim. Herkes ikinci bir şansı hak eder. Ben öğretmen Park'tan şikayetimi geri almak istiyorum." dedim.
"Dalga mı geçiyorsun?" diye sordu. Kağıdı masanın üzerine bıraktım ve elimle susmasını işaret ettim.
"Bu benim son kararımdır. Şikayetimi geri alacağım." dedim.
"Sen şikayetini geri alsan da içerden çıkmaz. Cinayete teşebbüs etti." dedi ve kağıdı aldı.
"Ben vicdan azabı çekmek istemiyorum. Gerisi adalete kalmış." dedim ve ayağa kalktım.
"Peki Min Ah. Görüşürüz." dedi.
"Her şey için teşekkürler. Görüşürüz." dedim ve odasından çıktım. Taehyung'u görmeliyim. Eğer benim planımı anladıysa muhtemelen bu gece öleceğim, ölmeden onu görmek istiyorum.

  Taehyung yanıma geldi.
"Kararın değişti mi?" diye sordu.
"Taehyung, her zaman aynı şeyleri düşünmek, aynı tarafı tutmak zorunda değiliz. Biz zıtlıklarımıza rağmen bu ilişkiyi devam ettirebilirsek bu gerçek bir ilişki olur." dedim.
"Bak bu mesele basit değil. Senin hayatın söz konusu anladın mı?" dedi.
"Yine tartışacak mıyız?" diye sordum. Bıkkınlıkla ofladı ve beni kendine çekip sarıldı.
"Lütfen benden bir şey gizleme. Özellikle hayatın tehlikedeyken." dedi.
Bir şey söylemedim. Bazı şeyleri ona anlatamıyorum ve beni anlamasını bekliyorum ama bu biraz zor olacak anlaşılan. Neyse, her şeyin üstesinden geldiğimiz gibi bunun da üstesinden geliriz.