SAPLANTI | KTH

12

  Mesajı okuduğumuz zaman ikimizin de morali çok bozulmuştu. Her hareketimizi biliyordu. Her zaman bizden bir adım öndeydi.
  "Min Ah, seni bu evde bırakamam. Eşyalarını topla o sapık yakalanana kadar bizde kal." dedi.
  "Olmaz, seni de tehlikeye atamam Taehyung, beni sürekli takip ediyor." dedim.
  "O zaman eve baban ya da annen gelene kadar burada kalayım." dedi.
  "Babam iş için şehir dışında, annem de öyle." dedim.
  "Seni asla burada bırakamam. Eşyalarını topla." dedi.
  "Teşekkür ederim gerek yok gerçekten." dedim.
  "Min Ah! Evine girip sana bir şeyler yapabilir. Olayın ciddiyetinin farkında mısın?" diye sordu ama sesini yükseltti.

   Taehyung haklıydı. Ben eşyalarımı hazırlanken o beni odamın önünde bekliyordu. İki gün kalacaktım ama lazım olur diye bir sürü eşya alıyordum. Fermuarı kapatıp çantamı sırtıma taktım. Anahtarımı da aldıktan sonra önce Taehyung daha sonra ben evden çıktık.

  Eşyalarımı Taehyung'un arabasına koyduktan sonra tekrar karakola gitmek için yola koyulduk. Kafamı dağıtmak için güzel bir şarkı açtım ve karakola kadar gözlerimi kapattım.

  "Bakın öğretmeninin bana verdiği kitaptan bu cihazı bulduk." dedim. Derdimizi baştan anlatmamak için aynı polise gelmiştik.
  "Bunu kanıtlayabilirseniz işlem başlatabiliriz." dedi.
  "Okula gelip kayıtlara baksanız?" diye sordum yalvarırcasına.
  "Ben izinleri ayarlayıp yarın okulda olacağım." dedi.
  "Çok teşekkürler." dedim.

   Karakoldan çıkar çıkmaz Taehyung'a sarıldım.
  "Teşekkür ederim iyi ki yanımdasın." dedim.
  "Rica ederim." dedi o da belimi sararken. Bir süre böyle kaldığımızda ilk geri çekilen ben oldum.
  "Özür dilerim senden şüphelendiğim için gerçekten gelen mesajlar ve yaşadıklarımız çok paralel gidiyordu." dedim.
  "Önemli değil. Anlıyorum seni kimsenin aklına öğretmeni gelmezdi." dedi. Gülümsedim ve ona tekrar sarıldım. Peşimde sapık bir öğretmen olmasına rağmen Taehyung'un yanında olduğum için çok şanslıydım.