Bir fotoğraf karesi

11. Bölüm

MULTİ; EMRE AK

KAFANIZDA ZATEN BİRİNİ CANLANDIRDIYSANIZ BÖYLE DEVAM EDEBİLİRNİZ, MODELLERİ KAFASINDA BİR SİMA OLUŞTURAMAYANLAR İÇİN KOYUYORUM:')

***

Kaşlarımı çatıp onlarca kez mesajı tekrar tekrar okudum. Ardından yeni bir mesaj gelince irkildim.

Bilinmeyen numara:
"Ekrana çok bakma, o güzel gözlerinin bozulmasını istemem. Bana lazımlar."

Ne saçmalıyordu bu!

Kaşlarım bu sefer kalktı ve ellerim ayarlanmış gibi ekrandaki tuşlara dokundu.

Kardelen:
"Sen kimsin?"

Bilinmeyen numara:
"Aa, ben Arda değilim. Bana böyle net sorular sorma. Lafı dolandır, merak etme aklım yetiyor."

Kardelen:
"Sana kim olduğunu sordum. Hem sana ne benim gözümden?"

Bilinmeyen numara:
"Yakında beni tanıyacaksın zaten. Sana bir tavsiye, her önüne gelene güvenme."

Kardelen:
"Ne saçmalıyorsun?"

Bir süre bekledim ama ne yazdı, ne de gördü. Bu saçmalığı çözmem gerekiyordu. Durup dururken yaşadığım şeyler hiç normal değildi.

Bana mesaj atan kişiyi öylesine ilk bulduğum harfe basarak kaydettim. Ğ'ydi

İç çekerek yataktan kalktım ve telefonumu kapatıp cebime geri soktum. Şu anda çatıya çıkmak ve ordan hiç inmemek istiyordum ama son günlerde aksattığım derslerim yüzünden karnem için endişeleniyordum.

Masaya geçip zaten açık olan Testlere bir süre baktım ve sonunda bu bakışmanın bir yere varmayacağından elime kalemimi alıp soruları çözmeye başladım.

***

Sonunda testleri bitirdiğimde sırtımdaki ağrıyı fark edip kendimi arkaya yasladım ve elimle ensemi ovmaya başladım.

Son günlerde hiç bir şey yapacak halim kalmamıştı. Sadece oturup pineklemek istiyordum.

Telefonumdaki kişi de epey bir canımı sıkmıştı. Tavırları cidden korkmamı sağlamıştı. Telefonumu elime alıp Arda'dan mesaj gelip gelmediğine baktım. Yoktu.

Oflayıp sandalyeyi çektim ve ayağa kalktım. Kendimi nedense çok yorgun hissediyordum ve hemen uyumak istiyordum, sabah okulda da Emre'yle konuşacaktım ve hesap soracaktım.

Tam yatağa gireceğim sırada telefonumda bir mesaj geldi. Arda olduğunu düşünüp hızla elime aldığımda bir fotoğraf olduğunu gördüm. Altında da bir yazı vardı.

Fotoğrafa bakmadan önce gelen mesajı okudum. O manyaktan gelmişti.

Ğ:
"Şu an gidebilirsin, Emre'nin evi."

Kaşlarımı çatıp fotoğrafa tıkladım ve karşımda boylu boyunca Emre'nin ve Ece'nin öpüşürkenki fotoğrafı serildi.

Dudaklarım yana kıvrıldığında bu kıvrım tamamen sinirden kaynaklanıyordu. Elimi katran karası saçlarımdan geçirdim ve gözlerimi kapattım. Bu kaçıncı seviye gurursuzcuktu?