Always wish we could be more-LS (Dutch)

{3} can't stop thinking about you

Louis P.O.V.
Sinds ik die ene jongen ben tegen gekomen in de toiletten, gedraag ik me anders. Ik schrik iedere keer als iemand tegen mij spreekt, ik krijg geen hap doorgeslikt en ik kan zijn mooie groene ogen maar niet uit mijn hoofd zetten. Dan besef ik dat ik zelfs zijn naam vergeten vragen ben, dus ik heb geen idee hoe ik hem ooit moet terugvinden.

Wacht, waarom wil ik hem terugvinden? Ik zeg even gedag tegen mijn bandleden en ga even wandelen, om mijn hoofd leeg te maken, we moeten toch pas als een van de laatste het podium op. Ik wandel in de tuin die bij het gebouw hoort. Ik loop een beetje doelloos rond te dwalen, tot ik plotseling iemand hoor zingen, het klinkt alsof hij een tekst verzint en maar niet verder geraakt. Ik besluit even te luisteren en me te concentreren op de tekst:

same lips red, same eyes blue
same white shirt, couple more tattoos

'Agghhhh kut!'

Hij herhaalt het stukje nog 2 keer maar geraakt nog steeds niet verder. Het blijft even stil tot ik zachte snikken hoor. Ik besluit te gaan kijken.

'Alles oké?'

Harry P.O.V.
Ik schrik op als ik die stem hoor, ik herken hem onmiddellijk: hij is DE jongen uit de toiletten! Mijn hart maakt even een sprongetje als ik hem opeens naast mij voel. Hij komt naast me zitten en kijkt me aan. Langzaam trek ik mijn gezicht uit mijn handen en kijk ik naar mijn schoenen.

'Je hebt een prachtige zangstem!'

'D-dankje' stotter ik.

'Waarom was je aan het huilen? Heb je struggles met tekst verzinnen misschien?' Vraagt hij.

'Ja, ik weet niet zo goed wat ik verder moet schrijven' zeg ik half blozend.

Louis P.O.V.
Ik besef net dat ik zijn naam nog steeds niet weet, dus besluit ik het hem te vragen.

'wat is je naam eigenlijk?' Vraag ik.

'Harry'

'Mijn naam is Louis'

'Hoe oud ben je?' Hoor ik hem de helft vragen.

'Louis?'

'Louis?'

'Louis!' Pas als hij roept, heb ik door dat ik naar zijn ogen aan het staren was.

'Ehm, so-sorry ik was aan het denken' antwoord ik snel.

'Geeft niks, maar hod oud ben je dan?'

'17, en jij?'

'15'

Dan hoor ik mijn telefoon afgaan, ik neem op en het is Finn om te zeggen dat we nog wat gaan oefenen.

'Sorry, ik moet gaan...'

'Geeft niks hoor, veel succes!'

'Jij ook Harry!'

Ik stap weg nadat ik heb een high-five heb gegeven.

'LOUIS!'

Ik draai me om.

'Ja?'

'Zou ik je nummer mogen alsjeblieft?' Ik hoor twijfel in zijn stem.

'Ja tuurlijk' zeg ik om cool over te komen, maar in werkelijkheid slaat mijn hart een beat over. Ik typ mijn nummer in zijn gsm en hij in de mijne. Dan loop ik vlug naar Finn en de rest toe. Ik heb nu al zin om hem te sms'en, maar ik doe het niet, omdat ik niet wil overkomen als stalker. Man, wat maakt die jongen mij toch gek...

Hi! Nieuw hoofdstukje! Laat ff weten wat je ervan vindt :) tips altijd welkom! Voor het volgende hoofdstuk ga ik even een tijdsprong maken (niet supergroot) want anders gaat dit boek echt superlang en saai worden, dus gwn dat jullie het weten! Ook de prentjes die boven elk hoofdstuk staan, zijn gewoon random Larry foto's, dus die volgen de storyline niet echt :) Vote :) x
Lots of love <3