Always wish we could be more-LS (Dutch)

{34} the trip 3

Harry P.O.V.

Ik voel opeens warmte op mijn voeten. Ik open slaperig mijn ogen en dan besef ik weer waar we zijn: op een onbewoond eiland in the middle of nowhere met Louis op reis. Alleen die gedachtes toveren spontaan een geniepige glimlach op mijn gezicht. De zon schijnt al fel binnen op onze voeten. Ik draai me om zodat ik mijn prachtige man kan aankijken. Dit uitzicht is het beste uitzicht dat je maar kan wensen. Ik ben helemaal verzonken in gedachtes over Louis zijn oceaan blauwe ogen waar je zo in kan verdrinken en zijn wimpers die dan kunnen dienen als mooie, hoge golven in de prachtige blauwe zee van zijn ogen. Zijn perfecte, schattige en kleine neus die dan symbool staat voor de duinen en zijn huid onder zijn ogen voor het prachtige goud gele zand. Zijn gezicht is pure kunst.

Ik besluit dat ik genoeg gestaard en gefantaseerd heb over hem dat ik hem wakker maak, zodat mijn fantasieën werkelijkheid kunnen worden door in zijn ogen te kijken.

Ik druk een zacht, lief en voorzichtig kusje op zijn wang. Als hij zich niet verroert geef ik er nog eentje. En nog een. En nog een. Ik kus zijn hele gezicht heel teder tot hij eindelijk een geluidje maakt als teken dat het hem uit zijn slaap heeft gehaald.

'Goeie morgen Lou.' Fluister ik klaarwakker in zijn oor.

In plaats van goeie morgen terug te zeggen, zet hij zijn lippen op een manier op de mijne zoals alleen hij dat kan. Het is een gewone, rustige, tedere en liefdevolle zoen. Gewoon, een zoen om mekaar te tonen hoeveel we van elkaar houden en hoeveel we om elkaar geven, ook al is dat onmogelijk om uit te drukken in woorden en gebaren.

Na een paar minuten laten we allebei zachtjes los.

'Oké Harry, ik ga ontbijt maken voor jou!'

Louis springt uit bed en trekt een sport shirt aan met daaronder een sport short. Hij stapt zelfverzekerd de kamer uit en loopt naar de keuken.

'Laat niks aanbranden, meneer de sterren chef!'  Roep ik hem nog na.

Ik hoor hem nog een geluidje maken van 'omg ik? Louis Tomlinson? Iets aanbranden? Nooit!'

Aangezien Louis ontbijt aan het maken is heb ik niet zoveel te doen nu, dus scroll ik wat op Instagram. Ik like wat fan art en na een halfuurtje komt Louis binnengelopen met een plateau, met daarop een uitgebreid en prefect voorbereid ontbijt.

Ik kijk hem glimlachend aan en dan beginnen we te eten. Ik moet zeggen dat het eigenlijk wel lekker was, behalve zijn omelet dan. Er waren te weinig kruiden op en het was helemaal verbrand, maar al de rest was verbazingwekkend heel erg goed bereid en heel erg lekker.

'Lou ik moet toegeven dat het heel erg lekker is!'

'Zie je wel? Je onderschat mij altijd, Styles!'

Hij neemt de plateau en stapt met de plateau in zijn handen de deur uit, de trap af, naar beneden. Ik hoor hem de plateau op het aanrecht zetten en daarna loopt hij weer de trap op.

'Kom Hazz, pak je zwembroek, we gaan zwemmen!' schreeuwt hij met een niet zo mannelijk stemmetje.

Ik schiet in de lach en stem dan in met een knikje. Ik stap uit bed en rek me eerst eens uit, dan loop ik naar onze kleerkast om een zwembroek te nemen. Ik kies mijn zwembroek met watermeloentjes op en neem ook nog een gewoon wit shirt uit de kast. Ik loop daarna naar de badkamer. Ik wissel mijn pyjama (boxershort dus, want het is hier extreem warm) voor mijn zwembroek en shirt. Daarna poets ik mijn tanden, borstel ik mijn haar en breng ik het wat in model. Mijn haar wordt wel vrij lang, maar Louis vindt het geweldig zo. Hij speelt altijd met mijn krullen als we samen opgekruld op de bank zitten, of als we in bed liggen en hij denkt dat ik al slaap. Ik slaap dus niet. Ik vind het een te leuk gevoel; zijn kleine handen door mijn lang bruin krullend haar.

Eens ik klaar ben in de badkamer doe ik de lichten uit en stap dan rustig de trap af. Als ik beneden ben zie ik dat Louis al helemaal klaar staat? Hij staat in de gang met een opgeblazen zwemband in de vorm van een donut, een surfplank en 2 zakken waar zonnecrème, handdoeken, onze zonnebrillen en nog wat spullen in zit.

'Klaar?' vraag ik met een grinnik, wetend dat zijn reactie een overdreven en enthousiaste ja gaat zijn.

'Ja!' roept hij zo luid als hij kan.

'Dacht ik al.'

We stappen ons huisje buiten en wandelen naar het strand, dat maar een paar meter is van ons huisje. Louis zoekt een goed plaatsje uit en daar zetten we alles neer. We leggen onze handdoeken op het strand en smeren ons in met zonnecrème. Louis kan niet snel genoeg de zee in. Ik volg hem en voor we het allebei beseffen lopen we het constant stromende water in. Het water voelt verfrissend aan. Aan Louis zijn gezicht te zien heeft hij het echt naar zijn zin. Het doet mij zoveel plezier en het maakt mij zo blij om hem gelukkig te zien. Zijn geluk is mijn geluk. Zijn verdriet is het mijne. Hij is mijn bron van geluk en als hij pijn heeft voel ik dat zelf ook. Oh wow ik hou zoveel van hem.

Ik word uit mijn gedachtes gehaald door Louis die een heleboel van het zoute zeewater naar mij doet.

'Hey sukkel, take that!' zegt hij uitdagend op een speelse manier.

'Oh, it is on!' en het watergevecht gaat van start.

Na een lang en uitputtend watergevecht stoppen we ermee en gaan we terug op onze handdoeken liggen. Louis had gelukkig wat lunch klaargemaakt, ook al is het al drie uur in de namiddag. We eten onze 'lunch' op en daarna smeren we ons nog eens in tegen de zon, want we willen echt nier verbrand zijn vanaf dag 1.

De rest van de dag liggen we wat op het strand te knuffelen. Na een tijdje voel ik Louis zijn ademhaling vertragen. Hij is in slaap gevallen in mijn armen, hoe lief! Ik trek vlug een selfie en stuur het door naar de boys met de tekst 'hier gaat alles perfect!'

Eens het zes uur is geworden maak ik Louis wakker en ruimen we alles op het strand op. We lopen weer naar ons huisje en we eten een slaatje dat in de frigo stond, we hadden allebei geen zin meer om te koken. We chillen wat op de bank en daarna blinddoek ik Louis opeens uit het niks.

'Hey! Wat ben je van plan?'

'Wacht maar af, vertrouw me gewoon en stap mee.'

Ik neem vlug een zak die ik al had klaargezet op het aanrecht. In de zak zit een picknickdekentje, een zak chips, een fles wijn en 2 glazen.

Ik liep met Louis hand in hand ons verblijf uit naar het strand. Hij stelde de hele tijd vragen over waar we naartoe gingen en wat we gingen doen maar ik zweeg gewoon. Eens we aangekomen waren op een mooie plek op het strand nam ik het picknickdeken en legde het op het strand. Ik zette de wijn en de chips ook klaar. Louis stond daar, geblinddoekt, te wachten tot ik zei dat hij zijn blinddoek mocht afdoen.

'Doe maar af.'

Louis deed wat ik zei en hij trok de blinddoek van zijn hoofd. Hij werd helemaal stil toen hij het picknickdeken zag. De lucht was ondertussen donkerrood met oranje en een beetje verschillende tinten van roze en paars. De zon was een donkerrode cirkel in de lucht die langzaam in de prachtige blauwe oceaan zakte. Het blauw van Louis zijn ogen.

'Vind je het wat?'

'Het is prachtig.' zegt hij, duidelijk onder de indruk.

Hij kust mij met veel liefde.

Ik voel het.

Ik weet het.

Hij is de ware.

Hey bestiesss nieuw hoofdstukje hehehe :) vote ff pleaseee <3