Always wish we could be more-LS (Dutch)

{35} the trip 4

Louis P.O.V.

'Lou?'

Ik word wakker gemaakt door de schorre ochtendstem van Harry. Ik voel de warmte van zijn lichaam tegen mij aan. Zijn armen hebben mij losjes vast en onze benen zijn verstrengeld. Hij drukt een lief kusje op mijn kaak met zijn zachte lippen en ik weet als ik nu mijn ogen open dat hij hiermee zal stoppen omdat ik dan wakker ben, dus dan is zijn missie geslaagd. Ik hou dus mijn ogen netjes toe zodat ik nog wat langer van zijn lieve kusjes van genieten, maar er komen er geen meer. Als ik er na één minuut nog geen heb gehad wil ik mijn ogen openen, maar net op dat moment trekt hij het deken hard van mij af. Een golf van koudheid overspoelt mij en ik krijg een korte rilling over mijn rug.

'Ik zei opstaan slaapkop!'

Direct schoten mijn ogen open en keek ik hem met een boze blik aan, die al snel veranderde in een glimlach als ik de glimlach op zijn gezicht zag.

'Waarom moet je mij nu zo nodig wakker maken? En dan nog op deze manier?' zei ik met een neppe jammerende blik.

'Omdat ik je goed genoeg ken, Tommo.' zegt hij terug, wetend dat die naam mij 'boos' maakt, omdat alleen vrienden die gebruiken.

'Tommo? Dus ik word gefriendzoned nu?'

'Yep.'

Ik begin nep te wenen onder de lakens. Ik weet dat hij me nu toch zal geven wat ik dus al de hele tijd wou; een kus. Niet veel later werden mijn vermoedens bevestigd. Harry kroop naast mijn onder het laken en gaf me overal schattige en lieve kusjes om me zogezegd te troosten.

'Zo, is ons Louistje nu tevreden?' zei hij op een spottende manier.

'uhu.'

'Lou, nu moeten we wel echt onze koffers gaan inpakken, want het vliegtuig staat hier binnen 3 uurtjes. Management belde daarnet om te vragen of dat goed was en ik heb ja gezegd, dus hup! Begin eraan!'

Ik zucht maar begin dan toch met mijn koffer te maken. Ik prop gewoon al mijn kleren en schoenen in de ene valies, in de andere prop ik mijn toilettas en nog wat andere spulletjes die ik had meegenomen naar hier. Ik zet mijn valiezen beneden in de gang zodat alles straks snel bij de hand is dat we snel kunnen vertrekken.

De twee weken zijn voorbij gevlogen. We hebben zowat iedere dag op het strand gelegen en gezwommen, maar het deed zoveel deugd om even alleen te zijn met Harry en ons niks te hoeven aantrekken van paparazzi en alle media en de fans. Gewoon wij twee en niemand anders. Maar aan al het moois komt een eind, jammer genoeg. Ik ben natuurlijk ook wel blij dat we de jongens gaan terug zien, want ik heb ze toch wel gemist. We stuurden of belden wel bijna iedere dag, behalve Zayn. Van hem hebben we niet zoveel gehoord deze twee voorbije weken. Ach ja, hij wou ons waarschijnlijk wat ruimte geven, we zien wel als we terug thuis zijn.

Dan bedenkt ik me dat we nog niet hebben ontbeten. Ik loop naar de keuken maar besluit dat ik te lui ben om effectief een ontbijt klaar te maken, dus neem ik een smoothie in een flesje uit de frigo. De smoothie heeft kiwi smaak; niet helemaal mijn ding maar het kan ermee door. Harry komt de keuken binnen en neemt zich ook een smoothie.

Daarna gaan we allebei nog even op de bank zitten. We scrollen wat op sociale media en ik stuur nog even met Liam over wanneer we gaan thuiskomen. Dan gaat de bel. Harry doet open en twee vriendelijke mannen helpen ons met onze valiezen te dragen naar het vliegtuig.

De vlucht was saai. We hebben gewoon allebei de hele tijd geslapen, aangezien we echt weinig slaap hebben gehad in de voorbije twee weken waren we allebei bekaf. Eens we geland waren werden we direct in een zwart busje geduwd en werden we weer naar huis gebracht. Back to reality.

We maakten onze koffers leeg en daarna ploften we allebei op de bank. Aangezien het nog maar twee uur in de namiddag was besloot ik de jongens te bellen of ze even wouden komen. Niall en Liam namen allebei onmiddellijk op en stemden meteen met veel enthousiasme in. Zayn daarin tegen beantwoordde mijn oproep niet eens, dus stuurde ik hem een berichtje. Hij antwoordde dat hij niet kon komen nu, misschien een andere keer. Zayn begint zich echt verdacht te gedragen, ik ga hem morgen maar eens bezoeken denk ik...

Na een kwartiertje waren Liam en Niall hier. We hadden een geweldige namiddag, we hebben verteld over onze reis en Liam heeft al wat nieuwe ideetjes voor ons vijfde album neergepend. Niall heeft al outfits voor onze tour, die start binnen één week, gepast en uitgekozen. Deze week hebben we veel repetities en daarna gaan we weer voor een half jaar op tour. Drukke agenda met amper slaap... Soms is deze job een nachtmerrie.

Net als Liam en Niall willen vertrekken vraag ik hun of ze nog met Zayn hebben gepraat. Ze schudden beide hun hoofd, wat me vrij ongerust maakt.

'Zayn antwoordt altijd heel erg kort op onze berichten, en als we vragen om af te spreken zegt hij altijd later.' zegt Niall.

'Ik ga morgen wel even langs voor de zekerheid.' zeg ik dan.

Ze knikken en daarna nemen we afscheid van hun. Harry en ik gaan weer op de bank liggen en we zetten de tv aan. We kijken naar een of ander saai programma over de mensheid.

'Hazza ik maak me echt zorgen om Zayn.'

'Ik ook Lou. Dit is niet van zijn gewoonte...'

'Ik ga morgen echt even langs!'

'Dat is goed, Lou.'

Ik nestel mezelf nog dichter tegen Harry aan zodat ik zijn geur goed kan ruiken en ik de warmte van zijn lichaam kan voelen. Zo kan ik even mijn zorgen over Zayn vergeten...

Hello new chappie hehehe vote ff pls (also ff voor jullie: we situeren ons nu eind januari 2015, zodat jullie het maar weten ahah) also ik heb examens binnen een week dus ik heb minder tijd om te schrijven dus komt er misschien niet iedere dag een update, sorry for that :(