Nodo Ciegos || chanbaek

treinta y dos (m)

Dudaklarımız birbirine kenetleniyor yeniden. Kapıyı kapatır kapatmaz zaman kaybetmek istemezmiş gibi dudaklarımı esir alıyor. Elleri belimin uzuvlarında dolaşıyor ve nihayet kalçalarımda duruyor. Sert öpücüğünün içine sürüklenmekten hiç utanmıyorum. Sert fakat bir o kadar masum öpüyor beni. Dili dudaklarımın arasından kayıyor ve bir inilti kaçırıyorum. Sesli bir öpücük daha bırakıp geri çekiliyor. Sonra sesli ve aralıklı öpücüklerini tekrarlıyor dudaklarımın üzerinde.

Kalçalarımdaki elleri sıkılaşıyor ve beni tek çırpıda kucağına çıkarıyor. Hareketlerine uyum sağlıyorum. Ellerimi omuzlarına bastırıp güç alıyor ve bacaklarımı beline doluyorum. Aniden bu konuma nasıl geldiğimizi bilmiyorum. Aldığım ve asla unutmayacağım evlilik teklifinin ardından geçirdiğimiz harika randevuyu düşünüyorum. İlk randevumuza gidiyorum ister istemez. Chanyeol bana yine aynı hassasiyetle film anlatıp aynı duyguları yaşamamı sağlıyor. Akşama kadar hiç görmediğim ve görmeyeceğim yerler keşfediyoruz. O elimi tutuyor. Bu yüzden nerede olduğumu hiç umursamıyorum.

Eve dönme saatlerimizde ikimiz de bir ateşin içine düşüyoruz. Evin bahçesine girdiğimiz zaman onu durdurup öpmemle başlıyor her şey. Sadece ilk randevumuzda paylaştığımız öpücüğü tekrarlamak istesem de amaç çok farklı yerlere uzuyor. Buna ikimiz de itiraz etmiyor ve birbirimizi tutkuyla öperek eve giriyoruz. Chanyeol'ün ailesinin evinde ailesi yokken bunu yapmamız ne kadar doğru bilmiyorum fakat düşünmüyorum. İkimizin de birbirimizi hissetmeye gerçekten muhtaç olduğunu hissediyorum. Haftalar sonra onu gerçekten içimde hissetmek ve tüm acılarımı unutmak, savurmak istiyorum.

Odaya girdiğimiz an beni yumuşak bir zemine bırakıyor. Kapının kapanma sesini ve Chanyeol'ün adımlarını takip ediyorum. Beni yatağın üzerine bıraktıktan sonra yanıma gelmek yerine başka şeylerle ilgileniyor. Sabırsız bir şekilde doğruluyor ve başımı etrafta gezdiriyorum. Göremeyen bir adamı böylesine bir durumda bekletmenin cezasını çektireceğimi göstermek istiyorum kızgın bakışlarımla. "Ne yapıyorsun?" Gerçekten uzun bir süre tıkırtı seslerinden başka bir şey duymadığımda sabrıma yenik düşerek soruyorum. Yıllardır duymaya alışık olduğum ışığın açılma-kapanma sesini duyuyorum. Işığı açıyor ya da kapatıyor. Bilmiyorum.

"Sakin ol güzelim." Yanıma yaklaşırken fısıldadığında ellerimden destek alarak doğruluyorum tekrar. Nerede olduğunu bulmaya çalışırken yanıma oturduğunu oluşan çukurdan anlıyorum. "Buradayım, hep burada olacağım." Sakince yanıtlıyor beni. Ellerinin hareket ettiğini duyuyor ve sorguyla kaşlarımı çatıyorum. "Bu gece, ikimiz de eşit bir dünyada sevişeceğiz."

"Sen ne yapıyorsun?" Aklıma bambaşka şeyler dolmaya başladığında endişeyle soruyorum. Kalbimin bu kadar değişik atmasına engel olamıyorum asla. Ellerimi tereddütle yüzüne götürdüğümde şakaklarında bir bez parçası hissediyorum. Donakalıyorum o an. "Gözlerini mi bağladın?"

"Sadece dünyamın ışıklarını kapattım. Senin için." Elerimi ellerinin arasına kaydırırken söylüyor. Tebessüm etmeden yapamıyorum. Işıkları söndürdüğünü yeni fark ediyorum o an. Benimle her zaman aynı dünyayı paylaşmak istemesi bir yana, bunu tutku ve arzu dolu bir gecede bile düşünebilmiş olmasına şaşırıyorum. Yeniden ve yeniden aşık oluyorum.

Ellerimi bıraktığında boşluğa düşmesine izin vermeden omzuna çıkarıyorum. Üzerime eğildiğinde kendimi yatağa bırakıyorum tekrar. Dudaklarıma kapanıyor ve beni tutkuyla öpmeye başlıyor. Parmaklarım omuzlarında dolanıyor. Zevkli bir seyahate çıkıyorum sanki. Onun vücudunu keşfetmeyi, bütün mimari alanlardan daha çok seviyorum. "Chanyeol." Diye mırıldanıyorum, elleri bir anda gömleğimin düğmelerine dokunduğunda. Bilinçsizce titriyorum dokunuşlarıyla. "Chan..."

Bir şey söylemeden ilikleri tek tek çözüyor ve bedenim soğukla ürperiyor. Gömleğimi açar açmaz göğsüme bir öpücük konduruyor. Geri çekilmeden önce boynumda geziniyor dudakları bir süre. Sonra doğrulmamı sağlıyor ve gömleğimi bir çırpıda çıkarıp fırlatıyor. Sabırsızca pantolonumun düğmesine indiğini fark ettiğimde ona yardımcı olabilmek adına ellerimi fermuarıma götürüyorum. Yardımıyla pantolonumdan kurtuluyorum, tamamen çıplak kalmak bir anda utanmamı sağlıyor.