Nodo Ciegos || chanbaek

♡TEŞEKKÜR EDERİM♡

Teşekkür notunu yazmayı o kadar, o kadar çok erteledim ki... Kabul edemiyorum hala bittiğini... Ve gerçekten ne saçmalayacağımı bilmiyorum... Bu yüzden sonuna kadar okumayacaklar için kısa bir duyuru yapacağım. Finalin içinize sinip sinmediğini bilmiyorum ama aklınızda soru işareti kalmaması için bir special final bölümü daha yazacağım, dört yıl öncesinde olay gününde olanları falan anlatacağım... Ne zaman yazarım bilmiyorum ama beklemede kalın!!

Öncelikle buraya kadar okuyan herkese ama herkese o kadar minnettarım ki... Gözlerim dolu dolu yazıyorum bu notu. Bu hikayede neden bu kadar duygusal olduğumu bilmiyorum ama bu hikaye benim için çok fazla şey barındırıyor. Sadece Chanbaek kurgusu değil, kör bir adamın hayallerini ve sevmek, sevilmek için görmeye ihtiyacı olmadığını anlatan bir hikaye bu. Bu hikaye çok daha fazla şey anlatıyor, anlattı ya da anlatmak istedi. Başarabildim mi bilmiyorum ama ben içime sindirdim. Ve kafamdaki kurguyu Chanbaek'e uyarlayabildim. En güzeli bu oldu. Ve siz sevgili okurlarıma kıyamadım... Evet, evet... Kötü son yazacaktım....

Daha önce de dayanamayıp bahsettim nasıl yazmaya başladığımı ve nasıl hayal ettiğimi ama bir kez daha bahsetmek istiyorum. Kesinlikle oturup üzerine düşündüğüm bir kurgu olmadı. Bir anda telefonu elime aldım ve aklıma gelen birkaç diyalog karaladım. Sonra düşündüm kör birinin betimlemesini yazabilir miyim diye. Hiç de üzerinde durmadım başladım yazmaya. İnanın bana çok zor olmadı. Sadece o dönem görme bozuklukları üzerine çok fazla araştırma yapıyordum ve empati duygumu geliştirmek için gözlerimi bağlayıp bir şeyler yapmayı denedim. Evet bazen Oh Sehun olmayı, bazen de Park Chanyeol'ü yaşamayı denedim akhdskhlaskjl Gerçekten o kadar zor bir yaşam ki... Kaç kaza atlattım ben kendi halimle, onlar ne yapıyor nasıl kabul edebiliyor bu durumu hala anlayamıyorum. Ama eminim ki içinizden birkaçınızın oturup düşünmesine neden olmuştur bu hikaye. Byun Baekhyun olarak değil, dünya üzerinde yaşayan bir insan olarak görememenin hissedememenin önüne geçemeyeceğini anlamış olduğunuza inanıyorum. Bu yüzden bugün rahatça söyleyebilirim bunu kendime, başardın Elmas.

Bir şeyleri başarabilmek benim için gerçekten büyük bir adım. Bu hikayeyi belli bir kitleye ulaştırmak da büyük bir başarı benim için. Hepinize ayrı ayrı çok ama çok teşekkür ederim. Bazen içimdekileri yazıya dökemeyecek kadar sıkıldığımda ve ara verdiğimde bile destek oldunuz ve bırakmadınız. Ara verdiğim süreçte çok mesaj aldım. Unutulmadığımı ya da bu hikayenin hala birilerinin içinde oynadığını bilmek çok iyi geliyordu. Bu yüzden sabrettim ve devam ettim.

Hikayeye gelecek olursak... Ne kadar gerçekçi olmaya çalışsam da kurguyu oluştururken gerçekten ama gerçekten hiç oturup da iki kez kontrol etmedim mantıklı mı diye ckdkjfdjk Çok yorum aldım görmeden nasıl proje çizebilir ya da resim çizebilir diye ama... arkadaşlar... kurgu... yes... dkkdsjkjdks Bilmiyorum olabilir mi ama neden olmasın ki? Sonuçta körlüğün başarısızlığı doğurduğu bir algıyı yıkmak için oluşturulan bir karakter bu, belki üç diploma sahibi bile yapabilirdim, ki neden olmasın... Olur öyle şeyler... Yapar benim Baekhyun'um. Umarım bu düşünceyle buraya kadar okumamışsınızdır yani çünkü çok üzülürüm fdkdskjld zaten amacım edebiyat yapmak olsa olayları bırakır çizdiği resimleri anlatırdım, ki resimden de tuvalden de hiçççç anlamam yani sanat okuyan arkadaşıma kavram soruyordum o derece fkldfkldfjkl

Çok uzatmadan şunu da ekleyeyim, finalin içinize sinmediğini biliyorum. Birkaç bölüm mutlu chanbaek okusaydık falan diye yorumlar aldım, biliyorum ben de yazmak istiyorum o yüzden özel bölümler gelecek gibi, kafamda öyle bir şeyler var şimdilik, umarım sıkmam sizi kjjskdkjdslk Okumak istediğiniz özel şeyler varsa belirtin bakalım belki yaparız bir şeyler... Eh ama çok da yakınmayın oldu mu çünkü orijinal finalde Chanyeol, Baekhyun'un gözlerinin açıldığını bile göremeden ölüyor şükredin fkjlddlkjdklj Daha da kötüsü kafamdaki en olabilitesi yüksek mutlu sonda Sehun ölüyordu... Depresif bir zamanda yazmışsam kurguyu demek ki kljdsdskj Angst olmasın diye başımın etini yediniz şimdi kimin aklında kalacak bakalım bu hikaye... neyse... olsundu...

Şimdik size son bir kez kocaman öpücüklü bir teşekkür ediyorum ve bu satırı son yorumlarınızı doldurmanız için bırakıyorum. Karanlık dünyasındaki beyaz çizgilere tutunan Byun Baekhyun'un hikayesini ve onun yarım kalmış portresindeki Park Chanyeol'ü unutmayın olur mu? Hepinizi çok ama çok seviyorum. Hoşça kalınnnn ♡♡♡

Dipnot: Bu hikayeyi hep yanımda olan ve bana mavi'yi anımsatan bir tanecik arkadaşım kjikaila kişisine ithaf ediyorum💙

[290620] Nodo Ciegos.