Breathe (h.s.)

29. Give Me Love

                     "Hej piękna"

 

 

"Nina" usłyszałam cichy, głęboki głos.
"Skarbie obudź się" poczułam ciepłą dłoń gładzącą mój policzek.
"Mmmm... odejdź" warknęłam.
"Hej piękna" Poczułam pocałunek na policzku i momentalnie otworzyłam oczy.
"Harryyyyyy" powiedziałam poddenerwowana. Spojrzał w dół na swoje buty.
"Chciałem tylko mieć pewność, ze się obudzisz" w jego oczach pojawił się ból.
"Nigdzie się nie wybieram" próbowałam usiąść, ale spotkałam się z rozdzierającym bólem.
"Ah" jęknęłam.
"Nina połóż się, wezwę pielęgniarkę" jego oczy szybko wypełniły się niepokojem i strachem., jego twarz zbladła. To tak bardzo boli, dlaczego to tak bardzo boli? Poczułam jak moje powieki stają się coraz cięższe; nie, nie mogę znowu zostawić Harry'ego. Walczyłam z pragnieniem zapadnięcia w sen, zanim weszła pielęgniarka za błyskawicznym Harry'm.
"Nina" niewyraźny głos Harry'ego przebił się do mojego umysłu.
"Jej kroplówka kończy się; podłączę jej nową panie Styles" pielęgniarka szybko podeszła, trzymałam się Harry'ego, kiedy wbijała igłę w moje ramie.
"Jak się czujesz Nina?" pielęgniarka mówiła do mnie, jakbym była czterolatkiem.
"Dużo lepiej" przyznałam szczerze.
"Kiedy będę mogła stąd wyjść?"
"Powinnaś leżeć w łóżku jeszcze przez dwa lub trzy dni, twoja noga potrzebuje dobrego miesiąca do wyzdrowienia i to samo dotyczy twojej ręki" uśmiechnęła się życzliwie i opuściła pokój.
"Lou, Zayn i El są w drodze do szpitala" oznajmił Harry.
"Naprawdę mi cię brakowało" przyznałam cicho, wpatrując się w moje palce.
"Przenieś się ze mną do Londynu. Po tym wszystkim już wiem, że nie będę w stanie się z tobą rozstać. Proszę Nina, przenieś się ze mną do Londynu" Jego oczy wypalały we mnie dziurę. Jak może być taki śmiały, żeby mnie zapytać o coś takiego. Dopiero co się poznaliśmy, dopiero co złożyłam podanie do szkoły; moja cała rodzina tu jest. Przerwałam nasz kontakt wzrokowy, a na mojej twarzy zagościło oburzenie.
Nie mogę tak po prostu rzucić wszystkiego i wyjechać z tobą Harry, mam tutaj swoje życie" próbowałam brzmieć na jak najbardziej spokojną.
"Proszę Nina" jego głos załamał się w połowie zdania.
"Dostałam się tutaj do szkoły Harry"
:Londyn posiada świetne szkoły, a ty jesteś niesamowicie inteligentna. Jestem pewien, że przeniesienie do innej szkoły nie będzie takie złe" zaśmiał się.
"A co z Tią i moimi rodzicami?" Prawie umarłam, a teraz mam tak po prostu zmienić kraj?
"Nie pomyślałem o tym w ten sposób" jego dłoń znalazła moją i przepraszająco ścisnął moją rękę.
"Więc to oznacza nie?" jego oczy tonęły w cierpieniu.
"Nie Harry, to nie oznacza nie, ale też nie oznacza tak"
"Dobrze" odrzekł.
"Zamknij się i pocałuj mnie" wyciągnęłam do niego rękę w prośbie o jego dotyk. Zaśmiał się głęboko, zanim delikatnie przycisnął swoje usta do moich. Moją wolną dłoń umieściłam na jego szyi  i przejechałam po jego włosach, delikatnie szarpiąc za ich końce. Usłyszałam cichy jęk wydobywający się z jego ust.
"Eh em" usłyszałam kogoś stojącego w drzwiach. Harry westchnął sfrustrowanie, zanim odsunął się ode mnie.
"Louis!" starałam się brzmieć na jak najbardziej szczęśliwą.
"NINA" zobaczyłam El wbiegająca przez drzwi.
"Jak się masz kochana?" Louis podszedł do mnie i delikatnie pogłaskał mnie po głowie.
"Nina!" Zayn wszedł przez drzwi i posłał mi najsłodszy uśmiech.
"Jak się czujesz?" Louis patrzył na mnie wyraźnie zaniepokojony.
"Dobrze, powinnam wkrótce wyjść"
"Byliśmy przerażeni" powiedziała cicho El.
"Taa, a Harry był rozdarty" Zayn spoglądał to na Harry'ego, to na mnie.
"Czuję się dobrze chłopaki" zapewniłam grupę.
"Dani, Liam i Niall nie przestają wydzwaniać" poinformowała mnie El.
"Myślałam, że cię straciłam" dodała szczerze, a jej głos załamał się w połowie.
"Ona jest moją dziewczyną El, nie twoją." Harry powiedział żartobliwie, przysuwając się do mnie.
-----------
TRZY DNI PÓŹNIEJ