Ikinci Bahar....

Bölüm 9

  (Resim: Aysun )

      Sabah erkenden uyanıp,  Mehmet'in yolunu tuttu. Bu defa kahveleri kendisi alıp gitti, Mehmet'in yanına. Son günde bir sürriz yapayım Mehmet'e diye düşündü. Mehmet'in odasından içeriye girerken;

- Günaydın Mehmet, nasılsın ?

-Aaa Meral hoşgeldin, günaydın... Sende farklı birşey var bu gün, hayırdır...

-Mehmet bu gün iki dost gibi sohbet edelim olur mu ? Sana sorunlarımı anlatmaya gelmedim. Sana güzel bir haberim var. Amaaa öncelikle daha fazla sogumadan kahveni vereyim sana...

-Çok teşekkür ederim Meral, şu anda kahveye ne ihtiyacım vardı anlatamam sana. Ha bu arada heberin ne ?

-Imm Mehmet  ben bir karar aldım. Yarın durt dışına çıkacagım. Sana bu konudan hiç bahsetmemiştim,  kızıma bir sözüm vardı benim, fotoğraf sergisi açacaktım. Artık sözümü tutmak istiyorum Mehmet, ama öncelikle bir hafta tatil yapacagım.... demişti mutlu bir ses tonu ile. Mehmet ilk defa bu kadar mutlu görüyordu Meral'i;

- Meral çok sevindim. Bu... bu çok güzel bir haber. Neden hemen çıkacaksın peki? Bİr sıkıntı yok değil mi?

- Hayır, hayır Mehmet. Sadece bir an önce çıkmassam her an vageçecekmişim gibi geliyor. O yüzden bu gün seni görüp, yarın yola çıkcağım. Hatta biletimi bile aldım, Mehmet. Kemdime hala inanamıyorum, dışarıya bile çıkmayan ben, yurt dışına gideceğim. İmkansız gibi birşey bu.

- Haklısın Meral, senin bu kararı nasıl aldığını halen daha anlayabilmiş değilim, ama sevindim senin adına.

- Bir anda karar verdim Mehmet, inan ki bende çok şaşkınım. Aslına bakarsan urfa ya ilk gittiğimde sana çok kızgındım.Kendimle yüzleşme cesaretim hiç olmadı. Yapamadım da zaten. Yaşlı bir amca il tanıştım. İsmi Veli idi, onunda kızı varmış 4 yaşında vefat etmiş. 60 yaşına gelmiş, halen  acısını ilk gün ki gibi yaşıyor, eşide vefat edince yaşamdan ümidi kalmamış. Oda bana benziyor. O zaman aldım kararı aslında. Biliyorum ki yıllarca bitmeyecek bu pişmanlık içimde.  Bu acı bitmeyecek bliyorum. Ben de en azından kızıma verdiğim sözü tutmak istiyorum. Bunun pişmanlığını da  yaşamak istemiyorum.

-Anlıyorum Meral, Urfa ya gitmen pek işe yaramamış olsa da, bu hayalini gerçekleştirmek istemen senim değişimin bir başlangıcı olacak, ve eminim ki döndüğünde tamamen değişmiş olacaksın. Oralara gidince unutma bizi, sık sık ara, özletme kendini.

- Merak etme Mehmet, ararım. Zaten senden başka dostum yok. Kendine çok iyi bak, ben artık kalkmalıyım. Gitiiğim yerlerin resimlerini gönderirim sana.

-Tamam Meral çok dikkat et kendine....

         Mehmeti'n yanından ayrılan Meral'in uzun zaman sonra canı ilk defa, gezmek, dolaşmak istiyordu. Uzun zaman olmayacaktı buralarda. Kızı ile gittiği yerlere gitti. Eminönü, Sultanahmet, Gülhane parkı, heryeri dolaştı. Ayaklarını ağrımaya başlamıştı, ama değmişti de, uzun zaman sonra iyi gelmişti, eski anıları hatırlaması, buraları tekrar gezmesi.

        Son vapuru kaçırmamak için hızlı davranması gerekiyordu.Kaçırırsa çekemezdi otobüsleri. Sabah erkenden de yola çıkması gerekiyordu. Son anda yetişti vapura. Hemen üst kata çıkıp, kenrada bir yere oturdu. Denizi izlemeye başladı. Tam düşüncelere dalcağı sırada, yanına birinin oturduğunu ark etti.Umursamadı önceleri, bir zaman sonra yanında ki kadın konuştu;

-meral!  Meral sensin değil mi ? yanılmıyorum.....

Başını çevirdi Meral, kim bu diye. Hatırlayamadı ik önce, uzun uzun incledi kadının yüzünü. Tam önüne dönecekken tekrar konuştu kadın.

- Meral! Meral ben  Aysun, hatırlmadın mı ? Feridun ile beraber çalışıyorduk. Birkaç kere muhabbetimiz olmuştu seninle.

        Hatırlamıştı Meral, ama son gününde Feridun'un adını sıkmıştı canını. Belli etmemeye çalıştı.

- Hatırladım Aysun.. Nasılsın...

-İyiyim canım... Bir an hatırlayamadın sandım. Sen nasılsın. Feridun dan sonra toparlayabildin mi kendini?  Sinirenmişti Meral bu cümleye ama belli etmedi kadına.

- Toparladım Aysun, merak etme. Hatta o kadar toparladım ki, yarın yurt dışına tatile gideceğim.

-Aaa gerçekten mi ? Bende toparlayamadı evden çıkmıyor diye  duymuştum da kusura bakma..

 dedi imalı bir ses ile. Meral'in sinir kat sayısı artmıştı. Bire bu ilgli görünme hali daha çok yapmacık gelmişti Meral'e. B u halinin sebebini şimdi hatırlamıştı Meral. Feridunun peşinde koşardı Aysun. Ayartmak için her şeyi yapmıştı. Feridun aysun unu hareketlerini eve gelince anlatırdı genç kadına, gülerlerdi aysun un bu haline.Çok güveniyordu, ozamanlar Feridun'a, herkes yapardı da kocası yapmazdı. Aysun gibi bir kadına bakmadı ise, kimseye bakmazdı.