Ikinci Bahar....

Bölüm 20

 - Bu mailler genelde, ne ile alakalı idi.

-Ben her akşam Mehmet'e mail gönderiyordum. Her gönderdiğim mailin ardından, başka bir mail adresinden bana, gönderdiğim mailler geri geliyordu. İlk gelen mailin altında da not yazıyordu. Immm. Hatırladığım kadarı ile şöyle idi '' Benim olan benimdir, başkasının olamaz. Geleceğim, gün yakındır...'' gibi birşeydi. 

       - Peki bundan Mehmet'e söz ettin mi?

-Hayır bahsetmedim. İki yıl sonra, ilk defa mutlu oldum ben Murat. Belki gerçek, belki yalan, ama mutlu oldum. İki gün daha fazla yaşamak istedim, bu mutluluğu. Hata mı yaptım bilmiyorum, ama artık buna da dayanamıyorum. 

- Peki bu olayın Mehmet'le alakası ne Meral? 

        Herşey tamamdı, ama Mehmet ne yapmış olabilirdi ki. Gözlerinden, bakışlarından, her hareketinden belli idi Meral'i sevdiği. Meral'e zarar vermezdi. Aklı almıyordu.  Mehmet'te uzun zamandır mutsuzdu.  Biliyordu herşeyi, ama anlayamıyordu bir türlü. O da bu kadar mutlu iken, nasıl, ne olmuştu. 

- En son Mehmet'le tatil yaptığımızda, sürekli bizim resimlerimizi çekmiş biri. Her an ne yaptı isek, o anki resimlerimizi. Çoğunluğu ikimizin olan resimler. En son uçakta iken açtım maillerimi.  Zaten, uzun zaman önce mailler aklımı karıştırmaya başlamıştı, ama ihtimal vermedim hiç. En son, uçakta iken gelen maille, bu kişinin Feridun olduğuna emin oldum. Bizim resimlerimizi çekenin yani. Bana mailleri atan, herşeyi yapan oydu. Eminim artık. O gün ki mailde Mehmet'in ona ihanet ettiğinden bahsediyordu. Yani daha önceden tanışıyorlardı. Ben bilmiyorum Murat. Nasıl davranacağımı bilmiyorum. Feridun o hastaneden nasıl çıktı? Onu neden bıraktılar Murat? Benim hayatımı mahfetti. Daha beter yapsın diye mi? O beni aldattı Murat, hemde en yakınımla, kız kardeşimle.  Tamam dedim, boşandım, ama peşimi hiç bırakmadı.  Ben boşanınca kendisine hırs yaptı. Sürekli taciz etti. En sonunda, şikayet etmek zorunda kaldım. Bu seferde şikayet ettim diye delirdi. Beni öldürmek istedi.  Ama...ama hayatımda ki en büyük mutluluğumu aldı benden. Kızımı aldı. Kızımı öldürdü Murat. O daha dört yaşında idi. Nasıl? Kendi kızını nasıl öldürebildi. Hala aklım almıyor Murat. Bunu yıllardır anlayamadım. Sürekli o günleri, o anları rüyamda görüyorum. Ben...ben

        Daha fazla konuşamadı Meral. Ağlamaktan zar, zor konuşuyordu zaten, artık gözyaşlarına hiç hakim olamıyordu. Aklı o kadar karışmıştı ki, ne yapması gerektiğini bile bilmiyordu.

        Murat ise duydukları karşısında şok olmuş. Nasıl, ne tepki vereceğini bile bilmiyordu. Hepsinden önemlisi de, Mehmet bunları bilirken, Meral'e nasıl ihanet etmişti? Asıl merak ettiği konu bu idi. Meral'e hayranlıkla baktı. Bu kadar acıya nasıl dayanabilmişti?  Birçok konuda hastası olmuştu, ama Meral gibi bir çok acıyı, üzüntüyü bir arada yaşayan biri ile karşılaşmamıştı. Kardeşi aklına düştü bir an, oda Meral gibi bir çok badire atlatmıştı, ama bu kadarını o bile yaşamamıştı. Aklına Meral'e selapak vermek geldiğinde, yerinden kalkıp Meral'in yanına oturdu. 

- Ben...ben  artık dayanamıyorum Murat. Nasıl ayakta kalırım bilmiyorum. Yoruldum, hemde çok yoruldum..

       O kadar çok acı çekiyordu ki. Murat'a sarıldığının bile farkında değildi. Eskilere gitti aklı, kızının öldüğü güne.

        ''Bartın da fotoğraf çekme işi vermişlerdi, Meral'e. Bartın ırmağını tercih etmişti o da, internetten bakmış, fotoğraf için çok güzel bir doğasının olduğunu düşünmüştü. Bunu değerlendirmeli, kızı ile tatil yapmalı idi. Bir kaç güne hazırlanıp yola çıktılar, kızı ile beraber. Kalacakları yer, şirket tarafından  ayarlanmıştı. Geldikleri gibi yerleştiler otele. Otel çok şirindi. Küçük, sevimli, sıcacık ve çok hoş bir yerdi.  Bir haftası vardı.  Oyüzden önce, tatili yapacaklardı. Fotoğrafı çekilecek yerleri keşfedecekler, son iki gün kala da fotoğrafları çekip geri döneceklerdi.  Kızı ile dışarıya çıkıp, akşama kadar gezmişlerdi. Kızı da çok sevmişti buraları.  Kızı yanında olduğu sürece, herşeye rağmen yaşadığını hissediyordu.  Yaşama sebebini hissediyordu.  Kızı onun tüm hayatı olmuştu.  Dünyasının merkezi kızı idi. Hem geziyorlar, hemde fotoğrafı çekilebilecek yerleri keşfediyorlardı.