Ikinci Bahar....

Bölüm 31

        Tolga konuşmasını bitirdiğinde, Arel başını kaldırıp Tolga'ya baktı. 

        - Hayatımda yaşadığım en büyük pişmanlığım, Meral'e inanmamak oldu. Onun bana öyle birşey demeyeceğini bildiğim halde, sinirlenmiştim sağlıklı düşünmemiştim. Gittikten bir zaman sonra geri dnmek istedim, Mral'i aradım, ama aramalarıma hiç cevap vermedi. En son dönmeye karar verdiğim gün ona mesaj attım geleceğim diye, ama beni istemediğini söyleyen bir mesaj gönderdi bana. Mutlu olduğunu yazıyordu. Tüm gerçekleri ise Türkiye'ye döndüğümde öğrendim. Karşısına çıkmayı çok istedim, her şeyi öğrendiğim gün karşısına çıkacaktım, ama o günde hamile olduğunu öğrendim. Zaten o durumda da çıkamazdım karşısına. 

        - Hiç birimiz bilemezdik böyle olacağını, kardeşim demeye utanıyorum. Hem Meral'in hemde kendi hayatını kararttı. Çocuğu düştüğünde bile Meral'i suçladı. 

        - Artık bunları geride bırakmanın zamanı geldi Tolga. Bundan sonra hepimiz mutlu olmaya bakalım. İşe de Meral'den başlamalıyız... dedi Murat.

        Arel'e bakarak söylediği için, ne demek istediğini anlamıştı hepsi.  Misafirlerin yavaş yavaş çıktıklarını gördüklerinde, Meral'i yalnız bırakmamak için, içeriye yanına gittiler. Meral davetlilerle vedalaşıyor, geldikleri için teşekkür ediyordu, hepsine. Tüm davetliler ayrıldığı sırada, Meral'in yanına biri yaklaşarak tanıştılar. Meral çok şaşırmıştı. Adamın söyledikleri le ise daha çok şaşırmış ağzından tek bir kelime bile çıkmıyordu. 

        - Eeee ne diyorsunuz Meral hanım..

        - Ben.. ben çok şaşırdım Ferit bey. Böyle bir şey beklemiyordum. Yani bilemiyorum. 

        - İsterseniz bir düşünün, ama bir an önce karar vermelisiniz. İki gün sonra satışlarımız başlayacak. Sizin fotoğraflarınız, çok beğeni aldı. Bir kaç kişinin keşke satılsa dediğini duydum. Sizin içinde benim için de karlı bir iş olmasını isterim.

        - Tabi, tabiki de... Peki özellikle hangisini istiyorsunuz.

        - Aslında hepsini....

        - Hepsini mi? ama.. ama nasıl olur.

        - Meral hanım siz bir düşünün bence, yarın haber bekliyorum sizden... Alın bu kartım.. Kesinlikle arayın, olumlu yada olumsuz...

        - Ta...tamam...

        Adamla el sıkıştıktan sonra, adam Meral'in yanında ayrılmıştı. Meral adamın arkasından şaşkın bir şekilde bakakalmıştı. Meral bu haline gören Tolga, panik yaparak, Meral'in yanına geldi. Ardından Murat ve Arel'de. Tolga;

        - Meral, Meral ne oldu. Neden rengin beyazladı senin..

        - Tolga, Tolga inanabiliyor musun?

        - Neye Meral, ne oldu?

        - Giden adam Ferit beydi... Fotoğraflarımı çok beğenmiş iki gün sonra yapılacak müzayede de satmak istiyor. Gelen konukların çoğu satılsa keşke demiş. Bana şatışı için teklifte bulundu... İnanabiliyormusun Tolga bu, bu çok güzel birşey.. 

        - Eeee çok güzel bir haber, sen neden bu haldesin o zaman..

        - Ben çok şaşırdım Tolga, adama düzgün bir cevap bile veremedim.. Oda kartını verdi yarın haber bekliyor.

        Hepsi çok sevinmişti, Meral adına. Onun mutluluğu, kendilerini de mutlu ediyordu. Arel'de çok sevinmişti. Ferit beyi tanıyordu. Çok saygı değer bir adamdı. O adamın el attığı herşey daha çok değerleniyordu. Artık herkes gittiğine göre Meral'le konuşmalarının zamanı gelmişti. Bunca zaman bir birlerini görmeden yaşamışlardı, ama artık bu durum değişmeli idi. Meral'i bir kez daha grmüş ve bundan sonra yapamayacağını biliyordu. Onları engelleyen bir şey kalmamıştı artık. Meral kardeşleri ile mutluluğunu yaşarken o da Meral'i izliyordu. Yıllarca hiç bir şey kaybetmemişti güzelliğinden, hatta yıllar daha da güzelleştirmişti Meral'i.  Asıl sorun bunları Meral'e nasıl anlatacağı idi. Cesaretinin son kırıntılarını yaşıyordu şu anda... Son kalan cesareti ile,