Unexpectedly Yours

Face To Face (CHAPTER 42)

Sarah's POV:

     Naglalakad ako ngayon dito malapit sa mall upang malibang namn muna dahil napaka stress na ng life jusko po sino ba na ang hindi matotorete sa mga nangyari noon na hanggang ngayon ay binabagabag parin ako. Tumingin ako sa kanan ko kung saan nakita ko ang tatlong babaeng nagtatawanan at masayang kumakain ng dirty ice cream. Kung titingnan mo sila ay nasa highschool pa ito at parang kasing edad lang nila noon ni Bea at Zet. Napaiwas siya ng tingin dahil bumabalik lang din ang mga ala ala ng kahapon.
" Siguro kung hindi mo kami nakita at naging kaibigan Zet you're still alive but unfortunately you have us and then you suffer." May butil ng luha ang tumulo sa mga pisngi ko habang nasa kalsada. " Ano ba yan napaka drama mo namn Sarah eh hindi ka naman ganyan umayos ka nga." Kinakausap ang sarili habang naglalakad. Dahil gusto pa kang malibang pumunta ako sa dalampasigan upang manuod ng paglubog ng araw at maswerte ako at nakaabot pa.
"Haay.. " umupo ako sa isang bato upang komportableng mamasdan ang araw. Sa kadahilanang gusto niyang ilibot ang paningin napako siya sa isang babaeng naglalakad sa may malapit sa dagat. Maganda ngunit maputla, ang mahaba nitong buhok ay iniihip ng hangi and she looks like a goddess.
" Oh My God! Z-Zet?" natulala ako at nanlamig ang buo kong katawan. Totoo ba tong nakikita ko? Pinilit kong mas makalapit pa sa kanya upang masigurado kong siya nga at hindi ako nagkamali. Tumakbo ako habang namamasa ang mga mata at sinigaw ang pangalang niya.
"ZET XHIAN SANDOVAL!" niyakap ko siya ng mahigpit. Alam kong nagulat ko siya pero wala akong pake. I miss my friend I miss her so damn much.
" Sarah? Ikaw ba yan?" natawa ako habang butil-butil ng luha na ang tumutulo sa mga mata ko at umalis na ako sa pagkakayakap sa kanya upang hawakan ang kamay nito at bigyan ng masaganang ngiti tulad ng una naming pagkikita.
" Haha oo ako to Zet ako to si Sarah." Tila nakita ko ang pananabik sa mga mata niya at namuo ang mga luhang nag-uunahan ng tumulo at bigla itong yumakap sakin. Napatigil ako dahil ramdam kong may ibang nangyayari at yun ang kailangan kong alamin.
" Friend anong nangyari sayo? Ang akala namin patay ka na? Paanong buhay ka..I mean when you're were at the hospital the doctor declared your death and then after 9 years here you are walking lifeless and crying in sadness. " napahagulgol ito kaya hinayaan ko muna hanggang sa nagsimula na itong kumalma at nagsalita.
" That accident was because of Bea and my Loyal boyfriend Jack. Haha I thought before that we both face Bea's bitchy attitudes but I was fucking wrong about him. Remember when I told you na mauna na kayo upang magkaroon ng lunas sa kagroupo nating nasugatan?" Tumango ako at inalala ang pangyayaring yun at tumingin sa kanya upang magpatuloy.
" I found Bea and Jack inside the nipa hut kissing.." Shock envelope me after she said. I can't believe that and of course its Bea's tricked to Jack to ruin Zet's life. " Zet ahm do u know whose fault it was? Tumingin lang siya sa araw na palubog at hinayaang tumulo ang luha.
" Of course I knew, but the fact that Jack has already his consciousness when I saw them in the act." I continue listening.
" Then everything was in chaos that time. I walked away because I felt tortured and then Bea slapped me for slapping Jack that time haha. Then I was pushed and fell down to a big rock then everything went black." I saw her anger and pain every time she talk. This is not Zet anymore, the happenings changed her and I don't want Zet to be like Bea I can't stand that. One question emerged in my head then I ask.
" Do Jack know that you're alive and kicking?" she smile and look at me and replied.
" Unfortunately yes. He was my boss for a couple of weeks before I regain my memory." I looked to her with confusion.
" What? Did I hear it right? Regain your memory..so Oh My God Zet I'm sorry." she chuckle coldly and it brings shiver all over me.
" Where were you all this years? Zet 9 years we thought you're dead. Your family mourned you and punch Jack a lot of painful and disappointed words and looks even his own family in your grave."
" Can you accompany me to my home please?" I can't say no to her then I nodded.
" Thank you I owe you one Sarah." she smile but not the genuine one. Then I called someone to bring my car where I am now and when it arrives we immediately get in and drive Zet home.

Zet POV:

  When Sarah and I arrived in my house where my mama and my sibling is still staying I look around and everything did not change even the paint of the house and the decorations outside. I look at Sarah and she also is starring at me with a sad smile. Nang makalabas ako ng sasakyan nag uunahan ang mga luha sa mga mata ko ng makita ko si  mama na nagdidilig ng mga halaman at ang bata kong kapatid na dalagang dalaga na.
" Zet are you okey? I can stay with you if you want?" I smiled at her and give her a small smile and replied.
" I'm okey Sarah maraming salamat sa tulong mo." at bumalik na ito sa sasakyan at umalis na. Tumingin ulit ako sa aking harapan at nagsimulang tinungo kung saan si mama at nagsalita ng mahina habang pigil ang hikbi.
" M-ma?" hinay hinay itong lumingon sa akin at makikita sa mukha ang kaba at gulat.
" Mama..Ako to mama" humihikbi kong saad kay mama na ngayon ay lumuluha na at nabitawan ang bitbit nitong pandilig.
" Anaak? Zet anak koo!"
" Mama" doon ko na siya niyakap ng mahigpit at humagolgol kaming dalawa.
"Ate? Ikaw ba yan ate?" boses iyon ng kapatid ko at ng lingonin ko siya umiiyak na ito at tumakbo ito palapit sa akin at mahigpit kong niyakap.
" Namiss ko kayo miss na miss ko kayo." yumakap narin si mama sa akin at pinagpapalo ako dahil sa kanyang sari-saring nararamdaman.
" Haha iyakin ka parin bunso ano ba yan!" Tumawag ito habang umiiyak at tumingin kami kay mama.
" Mana tayo kay mama ate eh hahahah" at doon kami tumawa at tumakbo sa loob ng bahay habang hinahabol ni mama na akmang papaluin kami.
Namiss ko to, namiss ko sila ang normal kong buhay at lahat ng meron ako noon bago nila sinira ang buhay ko. Pinapangako ko na pagbabayaran nila ang ginawa sa akin.