BİR GÜLÜŞE BİR ÖMÜR (Tamamlandı)

6.BÖLÜM ~Vur beni~

6. Bölüm

~Vur beni~

~Bir suçlu arıyordu diller, bir masum arıyordu gözler.~

Berdil tahmin edemeyeceği kadar uzun süre tutmuştu o yabancı olduğu silahı ellerinde. Az önce kapatmış olduğu gözlerini açarak önce silahı doğrultuğu genç adama, daha sonrada elerinde tutuğu silaha baktı. Ardından korkuyla nefes alarak gözlerini tekrardan kapattı. O bir karıncaya bile kıymazken bir adamın canına kıyıcaktı. O an ki düşünceleri onu kendine getirmişti. Parmağını tetiğin üzerinden çekti ve silahı yavaşca indirdiği sıra da silahta bir ağırlık olduğunu hisetti. Bu ağırlıkla gözlerini açtığında karşısında namlının ucundan tutan eller gördü. Bu eller Berken'in elleriydi. Berdil her ne kadar silahı bırakmak için bir çaba göstersede Berken silahı sıkıca tutmuş kendi göğsüne doğru yaklaştırıyordu.

Berken namlıyı göğsüne yaklaştırdıkça Berdil'in korkusu ikiye katlanıyordu.

Berken namlıyı kendi göğsüne dayadığı an Berdil'e baktı ve, "eğer bana ateş edeceksen şimdi et. Çünkü bir daha böyle bir şansın olacağını sanmıyorum." Diye söylemde bulunarak tetiğe basmasında ısrarcı oluyordu. Berdil tetiğe basamazdı bundan sebep parmaklarını silahın üzerinden Berken'in parmaklarından kurtarmak istiyordu.

Berdil'in her elini geriye çekişinde Berken, "hadi vursana bassana tetiğe. Hadi, hadisene!" diye söylemlerde bulunuyordu.

"Yeteer! Al sen vur beni sen. Katil olan ben değilim sensin... Amacınız zaten bu değil mi, beni öldürmek değil mi? O zaman niye beni değil de tanımadığın adamı vurdun!"

"Ha seni öldüreyim istiyon. Peki bunu sen istedin." Dediğinde silahı Berdil'in anlına doğrultmuştu.

Anlına silah dayanıldığı zaman önce korkuyla yutkundu daha sonra sustu. Sadece sustu Berdil. "Vurucak mı beni, gerçekten öldürücek mi beni?" diye korkuyla düşününmeyi de ihmal etmiyordu. Gözlerini sıkıca kapatmış korkusu her hâlinden belli oluyordu.
Gözlerini açsa Berken'in yüzüne baksa korkusu azalıcaktı. Çünkü Berken gayet sakindi. Bu sakinlikle yatağa girmeden önce Jorjorünü boşalttığı silahın tetiğine bastı. Çıkan sesle birden irkildi Berdil.

Olayları kavradığında gözlerini açarak Berken'e baktı. Berken bir eline silahı diger elinede jarjorü alarak,

"Belli ki hayatında ilk defa eline silah alıyon. Daha jorjorü bile kontrol etmemişsin... Ve benim bile isteye gözünün önüne koyduğum silahın içinde mermi olmayacağını tahmin etmeyecek kadar safmışsın." Dediğinde silahı çekemceye geri bırakarak az ötede ki ışığı açtı.

Işığı açmasıyla sırtını duvara yastlayarak dizlerinin üzerine oturmuş elleriyle birlikte dişleride titreyen Berdil'i görmesiyle az da olsa içi yeniden burkulmuştu.

Berken'in gözü Berdil'in parmağında gayet ciddi derecede sıkmakta olan yüzüğe takılmıştı. Düğün günü kaynanası olucak Birgül bile isteye o dapdaracık yüzüğü geçirmiş olsa gerekti zavallı genç kızın parmağından. Her ne kadar çıkarmak için bir çaba göstersede o yüzüğü parmağından çıkartamamıştı Berdil.

Berken sağa sola bakmadan Berdil'in hâline bakıyordu. Gözlerini bir an olsun ayırmamıştı. Parmağı sıkan o yüzüğü görmesiyle daha bir acımsamıştı.

Işığı kapatıp uyumak istiyordu ama Berdil'i bu hâlde bırakmaya gönlü razı olmamıştı.

"Tamam sakin ol" Dediğinde eliyle Berdil'in omuzuna dokunmuştu.