Chapter 29

13.3K 824 292
                                    

Jen

"Gosh! Nakakapagod!"

Pabagsak na ibinagsak ko yung katawan ko sa buhangin. Katatapos ko lang manguha ng mga seashells at magswimming. Nakakapagod kaya.

"I'm ashamed, Princess. Napagod ka?" Sigaw ni Grant na katatapos lang magpitch ng tent namin.

"Bakit ba? Kapagod kaya magswimming." ganting sigaw ko din dito.

"You're just enjoying yourself. C'mon, I'm injured. Would you lend me a hand here?"

Nagliligpit na ito para maya maya lang ay magluluto na din ito ng mga iihawin namin. She have the rights to rant dahil lahat ng gagawin ay ito lang ang gumagawa.

She can't blame me. I don't know how to pitch a tent. Hindi din ako marunong magluto. The only thing that I can help her with is to be such a lovely sight for her.

Dapat yata pumarada ako sa harapan nya kanina e.

Saka plano nya kaya ito tapos ngayon rereklamo reklamo na sya.

"I'm reserving my hand here, Grant. In case you'll be needing it later."

"Oh, Yeah! I'll need it. Save your energy too." Sarcastic na sagot naman nito.

"Napakareklamador mo na!" Nagdadabog na nilapitan ko naman sya.

"I'm hungry and I'm tired!"

Natigilan naman ako. Kanina pa nga ito kumikilos.

Kumuha ako ng sandwich sa food box namin at saka lumapit dito. I unwrapped the tissue at inilapit ko iyon sa bibig nya. Nagtatakang tiningnan lang nito iyon.

So I took a bite in the sandwich tapos hinatak ko yung batok nito. She's too tall. Kahit nakatiptoe na ako ay hirap pa din abutin ng labi nito. So when I did, I used my tongue to shove the food inside her mouth. That really surprise her. She's so cute.

Nang makuha ko na yung reaksyon na gusto ko ay binitawan ko na sya. Ang hirap kaya magtiptoe at tumingala dito. Nakakangalay.

"Gosh, Jen! It's..." Namumula yung pisngi nito.

Seriously? Grant is blushing? Waley na. Yung mga nagkakagusto dito will surely find it so soft.

Told you, I'm her coach. She's just my player.

"Have some more." Idinikit ko na sa bibig nya yung sandwich this time.

"Feed me." ngumisi na ito. Mukhang nakarecover na sa pagkagulat nya kanina sa ginawa ko. "Sana nginuya mo na din yung sandwich. Para lunok na lang ang gagawin ko."

Painosenteng nginitian ko naman sya. "Really? Maybe we should use a dextrose na this time. What do you think?"

Napatingala ito na para bang nag-iisip. But I knew better. She's just suppressing her laughs.

"Just laugh at it, Grant. My jokes are way better than yours. It's okay. My mind isn't complex and you're too smart to get it." I tried to act normal as I console her with it.

"Ang corny kaya. Sobra."

"Atleast not like yours. Pang-outerspace. Should I call geniuses to explain your jokes to me?"

Ito naman ay tuluyan nang natawa. Napangiti na lang din ako. I miss this kind of laugh from her.

Full of life and free.

So I sat on the sand. Hinatak ko din ito paupo sa lap ko. I am no longer stopping myself to do my usual. Eversince naman noon, touchy talaga kami ni Grant.

Grant's Revenge Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon